భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అర్-రోమ్ - అల్బేనియా అనువాదం - రువ్వాద్ అనువాద కేంద్రం - అనువాదం జరుగుతున్నది - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

Suretu Er Rrum

వచనం: 1

الٓمٓ

Elif, lam, mim.

వచనం: 2

غُلِبَتِ ٱلرُّومُ

U mundën bizantinët,

వచనం: 3

فِيٓ أَدۡنَى ٱلۡأَرۡضِ وَهُم مِّنۢ بَعۡدِ غَلَبِهِمۡ سَيَغۡلِبُونَ

në tokën më të afërt. Por, pas mundjes së tyre, ata do të ngadhënjejnë

వచనం: 4

فِي بِضۡعِ سِنِينَۗ لِلَّهِ ٱلۡأَمۡرُ مِن قَبۡلُ وَمِنۢ بَعۡدُۚ وَيَوۡمَئِذٖ يَفۡرَحُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

brenda pak vjetësh. Vendimi i takon Allahut para dhe pas. Atë ditë do të gëzohen besimtarët

వచనం: 5

بِنَصۡرِ ٱللَّهِۚ يَنصُرُ مَن يَشَآءُۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

për ndihmën e Allahut. Ai ndihmon kë të dojë dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, Mëshirëploti.

వచనం: 6

وَعۡدَ ٱللَّهِۖ لَا يُخۡلِفُ ٱللَّهُ وَعۡدَهُۥ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ

Ky është premtimi i Allahut e Allahu nuk e thyen premtimin e Vet, por shumica e njerëzve nuk e dinë.

వచనం: 7

يَعۡلَمُونَ ظَٰهِرٗا مِّنَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَهُمۡ عَنِ ٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ غَٰفِلُونَ

Ata dinë vetëm anën e jashtme të jetës së kësaj bote, ndërsa ndaj botës tjetër janë krejtësisht të shkujdesur.

వచనం: 8

أَوَلَمۡ يَتَفَكَّرُواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۗ مَّا خَلَقَ ٱللَّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَأَجَلٖ مُّسَمّٗىۗ وَإِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلنَّاسِ بِلِقَآيِٕ رَبِّهِمۡ لَكَٰفِرُونَ

A nuk mendojnë ata në vetvete: Allahu krijoi qiejt, Tokën dhe çdo gjë ndërmjet tyre vetëm me urtësi dhe për një kohë të caktuar? Por, shumë prej njerëzve, në të vërtetë, e mohojnë takimin me Zotin e tyre.

వచనం: 9

أَوَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَانُوٓاْ أَشَدَّ مِنۡهُمۡ قُوَّةٗ وَأَثَارُواْ ٱلۡأَرۡضَ وَعَمَرُوهَآ أَكۡثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِۖ فَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيَظۡلِمَهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

A nuk udhëtuan ata nëpër tokë, që të shihnin se si ishte fundi i atyre që ishin para tyre? Ata ishin më të fortë, madje ata e punonin tokën dhe e gjallëronin atë më shumë se këta. Edhe atyre u vajtën të dërguarit e tyre me prova të qarta. Pra, Allahu nuk u bëri padrejtësi atyre, por ata i bënë padrejtësi vetvetes.

వచనం: 10

ثُمَّ كَانَ عَٰقِبَةَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ ٱلسُّوٓأَىٰٓ أَن كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَكَانُواْ بِهَا يَسۡتَهۡزِءُونَ

Pastaj, përfundimi i atyre që bënë keq ishte më i keqi, sepse ata përgënjeshtruan ajetet e Allahut dhe talleshin me to.

వచనం: 11

ٱللَّهُ يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ ثُمَّ إِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

Allahu e nis krijimin e më pas e përsërit atë. Pastaj, tek Ai do të ktheheni.

వచనం: 12

وَيَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ يُبۡلِسُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ

E, në ditën kur do të ndodhë Kiameti, keqbërësit do të jenë të dëshpëruar.

వచనం: 13

وَلَمۡ يَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَآئِهِمۡ شُفَعَٰٓؤُاْ وَكَانُواْ بِشُرَكَآئِهِمۡ كَٰفِرِينَ

Ata nuk do të kenë ndërmjetës nga idhujt dhe do t'i mohojnë idhujt e tyre.

వచనం: 14

وَيَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ يَوۡمَئِذٖ يَتَفَرَّقُونَ

Ditën kur të ndodhë Kiameti, atë Ditë ata do të ndahen.

వచనం: 15

فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَهُمۡ فِي رَوۡضَةٖ يُحۡبَرُونَ

Ata që besojnë dhe bëjnë vepra të mira, do të gëzohen në Kopshtin e Kënaqësisë.

వచనం: 16

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَلِقَآيِٕ ٱلۡأٓخِرَةِ فَأُوْلَٰٓئِكَ فِي ٱلۡعَذَابِ مُحۡضَرُونَ

kurse ata që mohojnë e përgënjeshtrojnë ajetet Tona dhe takimin e botës tjetër, do të sillen për dënim.

వచనం: 17

فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ حِينَ تُمۡسُونَ وَحِينَ تُصۡبِحُونَ

Prandaj, lavdërimi i takon Allahut kur të arrini mbrëmjen e kur të arrini mëngjesin!

వచనం: 18

وَلَهُ ٱلۡحَمۡدُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَعَشِيّٗا وَحِينَ تُظۡهِرُونَ

Atij i takon lavdërimi në qiej e në Tokë, pasdite dhe në mesditë.

వచనం: 19

يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَيُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّ وَيُحۡيِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۚ وَكَذَٰلِكَ تُخۡرَجُونَ

Ai e nxjerr të gjallën prej së vdekurës, e nxjerr të vdekurën prej së gjallës dhe e gjallëron tokën pasi të jetë tharë. Po kështu edhe ju do të nxirreni.

వచనం: 20

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَنۡ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ إِذَآ أَنتُم بَشَرٞ تَنتَشِرُونَ

Prej shenjave të Tij është që Ai ju krijoi prej dheut, pastaj ja, ju u bëtë njerëz të shpërndarë.

వచనం: 21

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَنۡ خَلَقَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجٗا لِّتَسۡكُنُوٓاْ إِلَيۡهَا وَجَعَلَ بَيۡنَكُم مَّوَدَّةٗ وَرَحۡمَةًۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ

Prej shenjave të Tij është edhe ajo se Ai krijoi për ju bashkëshorte nga lloji juaj, që të gjeni prehje tek ato dhe vuri ndërmjet jush dashuri e mëshirë. Njëmend, në këtë ka shenja për njerëzit që mendojnë.

వచనం: 22

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ خَلۡقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفُ أَلۡسِنَتِكُمۡ وَأَلۡوَٰنِكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّلۡعَٰلِمِينَ

Prej shenjave të Tij është edhe krijimi i qiejve e i Tokës dhe llojllojshmëria e gjuhëve dhe ngjyrave tuaja. Vërtet në këtë ka shenja për të diturit.

వచనం: 23

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ مَنَامُكُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَٱبۡتِغَآؤُكُم مِّن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَسۡمَعُونَ

Prej shenjave të Tij është edhe gjumi juaj gjatë natës e gjatë ditës dhe kërkimi i mirësisë së Tij nga ana juaj. Sigurisht, në këtë ka shenja për njerëzit që dëgjojnë.

వచనం: 24

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ يُرِيكُمُ ٱلۡبَرۡقَ خَوۡفٗا وَطَمَعٗا وَيُنَزِّلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَيُحۡيِۦ بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَآۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ

Prej shenjave të Tij është gjithashtu se Ai jua shfaq vetëtimën, e cila ju ngjall frikë e shpresë dhe ju lëshon shi nga qielli, me të cilin e gjallëron tokën pasi të jetë tharë. Pa dyshim, në këtë ka shenja për njerëzit që kuptojnë.

వచనం: 25

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَن تَقُومَ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ بِأَمۡرِهِۦۚ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمۡ دَعۡوَةٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ إِذَآ أَنتُمۡ تَخۡرُجُونَ

Prej shenjave të Tij është po ashtu se Ai bën qiellin e Tokën të qëndrojnë me urdhrin e Tij e pastaj, kur t'ju thërrasë një herë, ju do të dilni përnjëherë nga toka.

వచనం: 26

وَلَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ كُلّٞ لَّهُۥ قَٰنِتُونَ

Të Tijtë janë krejt ç'ka në qiej e në Tokë. Të gjithë janë të përulur ndaj Tij.

వచనం: 27

وَهُوَ ٱلَّذِي يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ وَهُوَ أَهۡوَنُ عَلَيۡهِۚ وَلَهُ ٱلۡمَثَلُ ٱلۡأَعۡلَىٰ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

Është Ai që e nis krijimin e më pas e përsërit atë, ndërkohë që kjo është edhe më e lehtë për të.^[1] Atij i takon shembulli më i lartë në qiej e në Tokë dhe Ai është i Gjithëfuqishmi, i Urti.

[1] Në të vërtetë, për Allahun s'ka asgjë të vështirë, sepse Ai vetëm thotë "Bëhu!", sakaq bëhet.

వచనం: 28

ضَرَبَ لَكُم مَّثَلٗا مِّنۡ أَنفُسِكُمۡۖ هَل لَّكُم مِّن مَّا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُم مِّن شُرَكَآءَ فِي مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ فَأَنتُمۡ فِيهِ سَوَآءٞ تَخَافُونَهُمۡ كَخِيفَتِكُمۡ أَنفُسَكُمۡۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ

Ai ju sjell një shembull nga vetë ju: a keni ndonjë ortak nga skllevërit tuaj që ndajnë me ju në mënyrë të barabartë pasurinë që jua kemi dhënë? A u frikësoheni atyre ashtu siç i frikësoheni shtresës suaj? Kështu ua sqarojmë shenjat njerëzve që kuptojnë.

వచనం: 29

بَلِ ٱتَّبَعَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَهۡوَآءَهُم بِغَيۡرِ عِلۡمٖۖ فَمَن يَهۡدِي مَنۡ أَضَلَّ ٱللَّهُۖ وَمَا لَهُم مِّن نَّٰصِرِينَ

Por jo! Keqbërësit ndjekin dëshirat e tyre pa pasur dije. E kush mund ta udhëzojë atë që Allahu e çon në humbje? Ata nuk kanë asnjë ndihmëtar.

వచనం: 30

فَأَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفٗاۚ فِطۡرَتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي فَطَرَ ٱلنَّاسَ عَلَيۡهَاۚ لَا تَبۡدِيلَ لِخَلۡقِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ

Pra, ktheje fytyrën nga feja (e vërtetë) duke qenë besimdrejtë, natyra e pastër në të cilën Allahu i ka krijuar njerëzit. S'ka ndryshim të krijimit të Allahut. Kjo është feja e drejtë, por shumica e njerëzve nuk e dinë.

వచనం: 31

۞ مُنِيبِينَ إِلَيۡهِ وَٱتَّقُوهُ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

Kthehuni tek Ai të penduar, frikësojuni Atij dhe faleni namazin e mos u bëni idhujtarë,

వచనం: 32

مِنَ ٱلَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمۡ وَكَانُواْ شِيَعٗاۖ كُلُّ حِزۡبِۭ بِمَا لَدَيۡهِمۡ فَرِحُونَ

të cilët bënë përçarje në fenë e tyre dhe u shndërruan në sekte, secila palë gëzohet me atë që ka.

వచనం: 33

وَإِذَا مَسَّ ٱلنَّاسَ ضُرّٞ دَعَوۡاْ رَبَّهُم مُّنِيبِينَ إِلَيۡهِ ثُمَّ إِذَآ أَذَاقَهُم مِّنۡهُ رَحۡمَةً إِذَا فَرِيقٞ مِّنۡهُم بِرَبِّهِمۡ يُشۡرِكُونَ

Kur njerëzit i godet ndonjë e keqe, ata i luten Zotit të tyre, duke u kthyer tek Ai të penduar, Por, sapo ua mundëson të shijojnë mëshirën e Tij, disa prej tyre i bëjnë ortakë Zotit të tyre,

వచనం: 34

لِيَكۡفُرُواْ بِمَآ ءَاتَيۡنَٰهُمۡۚ فَتَمَتَّعُواْ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ

duke mohuar kështu të mirat që ua dhamë. Por, kënaquni (për pak kohë), se së shpejti do ta kuptoni!

వచనం: 35

أَمۡ أَنزَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٗا فَهُوَ يَتَكَلَّمُ بِمَا كَانُواْ بِهِۦ يُشۡرِكُونَ

Mos vallë u kemi shpallur Ne atyre ndonjë dëshmi që mbështet shoqërimin që ia bëjnë Atij (në adhurim)?!

వచనం: 36

وَإِذَآ أَذَقۡنَا ٱلنَّاسَ رَحۡمَةٗ فَرِحُواْ بِهَاۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةُۢ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡ إِذَا هُمۡ يَقۡنَطُونَ

Kur ua mundësojmë njerëzve të shijojnë mëshirën, ata gëzohen me të e, kur i godet ndonjë e keqe për shkak të asaj që kanë bërë duart e tyre, i humbin shpresat.

వచనం: 37

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

A nuk e shohin ata se Allahu ia shton rizkun kujt të dojë dhe ia pakon kujt të dojë?! Vërtet, në këtë ka shenja për njerëzit që besojnë.

వచనం: 38

فَـَٔاتِ ذَا ٱلۡقُرۡبَىٰ حَقَّهُۥ وَٱلۡمِسۡكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِۚ ذَٰلِكَ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ يُرِيدُونَ وَجۡهَ ٱللَّهِۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

Pra, jepja të afërmit, nevojtarit dhe udhëtarit të mbetur rrugës të drejtën e vet! Kjo është më e mirë për ata që kërkojnë kënaqësinë e Allahut. Mu ata janë të sukseshmit.

వచనం: 39

وَمَآ ءَاتَيۡتُم مِّن رِّبٗا لِّيَرۡبُوَاْ فِيٓ أَمۡوَٰلِ ٱلنَّاسِ فَلَا يَرۡبُواْ عِندَ ٱللَّهِۖ وَمَآ ءَاتَيۡتُم مِّن زَكَوٰةٖ تُرِيدُونَ وَجۡهَ ٱللَّهِ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُضۡعِفُونَ

Çfarëdo pasurie që u jepni njerëzve me qëllim që t'ju kthehet më shumë, ajo nuk shtohet tek Allahu.^[1] Ndërkaq, çfarëdo lëmoshe që jepni, duke kërkuar kënaqësinë e Allahut, pikërisht kjo është ajo që do të shumëfishohet.

[1] Pra, ai që jep diçka me qëllim që t'i kthehet më tepër se aq, nuk do të ketë shpërblim tek Allahu.

వచనం: 40

ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ ثُمَّ رَزَقَكُمۡ ثُمَّ يُمِيتُكُمۡ ثُمَّ يُحۡيِيكُمۡۖ هَلۡ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَفۡعَلُ مِن ذَٰلِكُم مِّن شَيۡءٖۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

Allahu është Ai që ju krijoi ju, pastaj ju furnizoi e më pas ju bën të vdisni e mandej ju ringjall. A mund të bëjë ndokush nga të adhuruarit tuaj (përveç Allahut) diçka të këtillë? I patëmeta e i Lartësuar është Ai mbi çdo gjë që i shoqërojnë Atij.

వచనం: 41

ظَهَرَ ٱلۡفَسَادُ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ بِمَا كَسَبَتۡ أَيۡدِي ٱلنَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعۡضَ ٱلَّذِي عَمِلُواْ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

Në tokë e në det është shfaqur e keqja për shkak të asaj që kanë bërë duart e njerëzve, që Allahu t'i bëjë të shijojnë pasojat e disa veprave që kanë bërë, në mënyrë që të kthehen.

వచనం: 42

قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلُۚ كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّشۡرِكِينَ

Thuaj: "Udhëtoni nëpër botë dhe shihni se si ishte fundi i atyre që ishin para jush!" Shumica prej tyre ishin idhujtarë.

వచనం: 43

فَأَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ ٱلۡقَيِّمِ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَ يَوۡمٞ لَّا مَرَدَّ لَهُۥ مِنَ ٱللَّهِۖ يَوۡمَئِذٖ يَصَّدَّعُونَ

Ktheje fytyrën nga feja e drejtë para se të vijë një Ditë e caktuar nga Allahu, e cila nuk mund të zmbrapset. Atë Ditë njerëzit do të ndahen.

వచనం: 44

مَن كَفَرَ فَعَلَيۡهِ كُفۡرُهُۥۖ وَمَنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا فَلِأَنفُسِهِمۡ يَمۡهَدُونَ

Kush nuk beson, do të bartë pasojat e mosbesimit të tij, e kush bën vepra të mira, ia përgatit vendin vetes (në Xhenet).

వచనం: 45

لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ مِن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Ai do t'i shpërblejë nga dhuntia e Tij ata që besuan dhe bënë vepra të mira. Vërtet, Ai nuk i do jobesimtarët.

వచనం: 46

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَن يُرۡسِلَ ٱلرِّيَاحَ مُبَشِّرَٰتٖ وَلِيُذِيقَكُم مِّن رَّحۡمَتِهِۦ وَلِتَجۡرِيَ ٱلۡفُلۡكُ بِأَمۡرِهِۦ وَلِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

Prej shenjave të Tij është edhe se Ai i dërgon erërat si lajmëtarë, që t'ju bëjë të shijoni mëshirën e Tij, që anijet të lundrojnë me urdhrin e Tij, që të kërkoni nga mirësia e Tij dhe që të jeni mirënjohës.

వచనం: 47

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ رُسُلًا إِلَىٰ قَوۡمِهِمۡ فَجَآءُوهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَٱنتَقَمۡنَا مِنَ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْۖ وَكَانَ حَقًّا عَلَيۡنَا نَصۡرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Në të vërtetë, Ne çuam para teje të dërguar te popujt e tyre, të cilët u erdhën me prova të qarta. Pastaj u hakmorëm ndaj atyre që bënë ligësi. Është detyrë Jona t'i ndihmojmë besimtarët.

వచనం: 48

ٱللَّهُ ٱلَّذِي يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ فَتُثِيرُ سَحَابٗا فَيَبۡسُطُهُۥ فِي ٱلسَّمَآءِ كَيۡفَ يَشَآءُ وَيَجۡعَلُهُۥ كِسَفٗا فَتَرَى ٱلۡوَدۡقَ يَخۡرُجُ مِنۡ خِلَٰلِهِۦۖ فَإِذَآ أَصَابَ بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦٓ إِذَا هُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ

Allahu është Ai që i dërgon erërat që t'i lëvizin retë, pastaj i shpërndan në qiell si të dojë dhe i ndan pjesë-pjesë, e më pas sheh shiun sesi del prej tyre. Pastaj, sapo të bjerë mbi ata që do nga robërit e Vet, ata gëzohen përnjëherë,

వచనం: 49

وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلِ أَن يُنَزَّلَ عَلَيۡهِم مِّن قَبۡلِهِۦ لَمُبۡلِسِينَ

ndonëse përpara se t'u zbriste shiu kishin humbur shpresën plotësisht.

వచనం: 50

فَٱنظُرۡ إِلَىٰٓ ءَاثَٰرِ رَحۡمَتِ ٱللَّهِ كَيۡفَ يُحۡيِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَآۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

Shih pra gjurmët e mëshirës së Allahut se si e gjallëron tokën pasi të jetë tharë. Me të vërtetë, ky është Ai që do t'i ringjallë të vdekurit dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë.

వచనం: 51

وَلَئِنۡ أَرۡسَلۡنَا رِيحٗا فَرَأَوۡهُ مُصۡفَرّٗا لَّظَلُّواْ مِنۢ بَعۡدِهِۦ يَكۡفُرُونَ

Por, nëse u dërgojmë ndonjë erë të dëmshme dhe i shohin (të mbjellat e tyre) të zverdhura, atëherë ata bëhen mohues (të dhuntive).

వచనం: 52

فَإِنَّكَ لَا تُسۡمِعُ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَلَا تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا وَلَّوۡاْ مُدۡبِرِينَ

Ti nuk mund t'i bësh të vdekurit të dëgjojnë, as mund t'i bësh të shurdhrit të dëgjojnë thirrjen, kur ata të kthejnë shpinën!

వచనం: 53

وَمَآ أَنتَ بِهَٰدِ ٱلۡعُمۡيِ عَن ضَلَٰلَتِهِمۡۖ إِن تُسۡمِعُ إِلَّا مَن يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُم مُّسۡلِمُونَ

Ti nuk mund t'i shmangësh të verbrit nga gabimi i tyre. Ti mund t'i bësh të dëgjojnë vetëm ata që besojnë në ajetet Tona. Ata janë muslimanë (të nënshtruar ndaj Nesh).

వచనం: 54

۞ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن ضَعۡفٖ ثُمَّ جَعَلَ مِنۢ بَعۡدِ ضَعۡفٖ قُوَّةٗ ثُمَّ جَعَلَ مِنۢ بَعۡدِ قُوَّةٖ ضَعۡفٗا وَشَيۡبَةٗۚ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ وَهُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡقَدِيرُ

Allahu është Ai që ju krijoi në gjendje dobësie, pastaj pas dobësisë ju jep forcë e pas fuqisë ju bën të dobët e të thinjur. Ai krijon çfarë të dojë dhe Ai është i Gjithëdijshmi, i Plotfuqishmi.

వచనం: 55

وَيَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ يُقۡسِمُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ مَا لَبِثُواْ غَيۡرَ سَاعَةٖۚ كَذَٰلِكَ كَانُواْ يُؤۡفَكُونَ

Ditën kur të ndodhë Kiameti, keqbërësit do të betohen se nuk kanë qëndruar (në varr) më shumë se një orë. Kështu shmangen ata (nga e vërteta).

వచనం: 56

وَقَالَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ وَٱلۡإِيمَٰنَ لَقَدۡ لَبِثۡتُمۡ فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡبَعۡثِۖ فَهَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡبَعۡثِ وَلَٰكِنَّكُمۡ كُنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

Ndërkaq, ata të cilëve u është dhënë dituria dhe besimi do të thonë: "Ju qëndruat sipas caktimit të Allahut deri në Ditën e Ringjalljes. Kjo është Dita e Ringjalljes, por ju nuk e dinit."

వచనం: 57

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يَنفَعُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مَعۡذِرَتُهُمۡ وَلَا هُمۡ يُسۡتَعۡتَبُونَ

Atë Ditë, keqbërësve nuk do t'u bëjë dobi arsyetimi e as do të kërkohet prej tyre që të pendohen.

వచనం: 58

وَلَقَدۡ ضَرَبۡنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ مِن كُلِّ مَثَلٖۚ وَلَئِن جِئۡتَهُم بِـَٔايَةٖ لَّيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا مُبۡطِلُونَ

Ne u kemi sjellë njerëzve në këtë Kuran çdo lloj shembulli. Por, edhe nëse u sjell atyre mrekulli, jobesimtarët, me siguri, do të thonë: "Ju ndiqni vetëm të kotën."

వచనం: 59

كَذَٰلِكَ يَطۡبَعُ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ

Kështu Allahu vulos zemrat e atyre që nuk kanë dije.

వచనం: 60

فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞۖ وَلَا يَسۡتَخِفَّنَّكَ ٱلَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ

Pra, duro, sepse premtimi i Allahut është i vërtetë dhe kurrsesi mos lejo të të shkurajojnë ata që nuk besojnë!