భావార్ధాల అనువాదం వచనం 6 సూరహ్ సూరహ్ అత్-తౌబహ్ - ఫ్రెంచి అనువాదం - అల్ ఖుర్ఆన్ అల్ కరీమ్ యొక్క సంక్షిప్త తఫ్సీర్ వ్యాఖ్యానం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

వచనం: 6

وَإِنۡ أَحَدٞ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ ٱسۡتَجَارَكَ فَأَجِرۡهُ حَتَّىٰ يَسۡمَعَ كَلَٰمَ ٱللَّهِ ثُمَّ أَبۡلِغۡهُ مَأۡمَنَهُۥۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡلَمُونَ

Lorsqu’un polythéiste dont la vie et les bien ne jouissent d’aucune inviolabilité demande ta protection, accorde-la-lui afin qu’il écoute le Coran puis emmène-le là où il sera en sécurité. En effet, les mécréants sont des gens qui ne connaissent pas les vérités de cette religion et lorsqu’ils en prennent connaissance en écoutant la récitation du Coran par exemple, il se pourrait que cela les guide.

ఈ పేజీలోని వచనాల ద్వారా లభించే ప్రయోజనాలు:

• في الآيات دليل واضح على حرص الإسلام على تسوية العلاقات الخارجية مع الأعداء على أساس من السّلم والأمن والتّفاهم.

Il y a dans ces versets la preuve claire que l’Islam veille à normaliser les relations extérieures avec ses ennemis en instituant la paix, la sécurité et l’entente.

• الإسلام يُقَدِّر العهود، ويوجب الوفاء بها، ويجعل حفظها نابعًا من الإيمان، وملازمًا لتقوى الله تعالى.

L’Islam accorde une grande considération aux pactes passés, impose de les observer avec loyauté, et fait de l’observation des pactes passés une expression de la foi qui est associée à la crainte d’Allah.

• أَنَّ إقامة الصّلاة وإيتاء الزّكاة دليل على الإسلام، وأنهما يعصمان الدّم والمال، ويوجبان لمن يؤدّيهما حقوق المسلمين من حفظ دمه وماله إلا بحق الإسلام؛ كارتكاب ما يوجب القتل من قتل النفس البريئة، وزنى الزّاني المُحْصَن، والرّدّة إلى الكفر بعد الإيمان.

Accomplir la prière et s’acquitter de l’aumône légale prouvent une pratique de l’Islam. Ils rendent la vie et les biens du croyant inviolables et lui font bénéficier des droits dus aux croyants, c’est-à-dire que leurs vies et leurs biens sont préservés, sauf s’ils se rendent coupable d’une violation d’un droit de l’Islam qui requiert pour son auteur la peine de mort, comme le meurtre, l’adultère ou l’apostasie.

• مشروعيّة الأمان؛ أي: جواز تأمين الحربي إذا طلبه من المسلمين؛ ليسمع ما يدلّ على صحّة الإسلام، وفي هذا سماحة وتكريم في معاملة الكفار، ودليل على إيثار السِّلم.

Il est permis d’accorder l’asile à un ennemi mécréant qui le demande afin qu’il écoute ce qui prouve la véracité de l’Islam. Ceci est un signe de tolérance et de grandeur d’âme envers les mécréants et la preuve que l’Islam préfère être en paix plutôt qu’en guerre.