భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అన్-నమల్ - الترجمة اليونانية - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

సూరహ్ అన్-నమల్

వచనం: 1

طسٓۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡقُرۡءَانِ وَكِتَابٖ مُّبِينٍ

Τ, Σ [Τα-Σειν, δύο ξεχωριστά αραβικά γράμματα που δε συνθέτουν καμία λέξη, αλλά έχουν σημασία, καθώς δεν υπάρχει τίποτα στο Κορ’άν που δεν έχει σημασία. Μόνο ο Αλλάχ γνωρίζει τη σημασία τους. Μπορεί να είναι μία ένδειξη ότι το Κορ’άν αποτελείται από αραβικά γράμματα τα οποία ξέρουν και μιλούν οι Άραβες, και έτσι ο Αλλάχ τους προκάλεσε και προκαλεί οποιονδήποτε άλλον που αμφιβάλλει για το Κορ’άν, να παρουσιάσει οποιοδήποτε παρόμοιο βιβλίο]. Αυτά είναι τα Εδάφια του Κορ’άν και του ξεκάθαρου Βιβλίου (δηλ. του Κορ’άν).

వచనం: 2

هُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

(Τα οποία) αποτελούν καθοδήγηση και χαρμόσυνα νέα για τους πιστούς.

వచనం: 3

ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ يُوقِنُونَ

Οι οποίοι (πιστοί) τελούν την προσευχή, δίνουν τη Ζακά (ετήσια υποχρεωτική ελεημοσύνη) και πιστεύουν με βεβαιότητα στη Μέλλουσα Ζωή.

వచనం: 4

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَهُمۡ يَعۡمَهُونَ

Όσο γι' εκείνους που δεν πιστεύουν στη Μέλλουσα Ζωή, κάναμε τις (κακές) πράξεις τους να φαίνονται ωραίες και δίκαιες στα μάτια τους, και έτσι παραμένουν σε ατελείωτη σύγχυση.

వచనం: 5

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَهُمۡ سُوٓءُ ٱلۡعَذَابِ وَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ

Εκείνοι είναι αυτοί που θα έχουν μία τρομερή τιμωρία (στην εγκόσμια ζωή), και στη Μέλλουσα Ζωή θα είναι οι πιο χαμένοι!

వచనం: 6

وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى ٱلۡقُرۡءَانَ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ عَلِيمٍ

Πράγματι, (ω, Μωχάμμαντ) εσύ λαμβάνεις το Κορ’άν από Αυτόν που είναι Χακείμ (Πανσοφός) και ‘Αλείμ (Παντογνώστης).

వచనం: 7

إِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِأَهۡلِهِۦٓ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا سَـَٔاتِيكُم مِّنۡهَا بِخَبَرٍ أَوۡ ءَاتِيكُم بِشِهَابٖ قَبَسٖ لَّعَلَّكُمۡ تَصۡطَلُونَ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) όταν ο Μωυσής (έχασε τον δρόμο σε ένα ταξίδι, και) είπε στην οικογένειά του: «Έχω δει μία φωτιά, θα σας φέρω απ' αυτή μία είδηση (δηλ. θα βρω κάποιον να μας καθοδηγήσει στον δρόμο), ή θα σας φέρω μία φλόγα για να ανάψετε (απ' αυτήν).»

వచనం: 8

فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِيَ أَنۢ بُورِكَ مَن فِي ٱلنَّارِ وَمَنۡ حَوۡلَهَا وَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Όταν έφτασε σ' αυτή, του φώναξε (ο Αλλάχ): «Ευλογημένοι είναι αυτοί που βρίσκονται στη φωτιά και γύρω της (δηλαδή ο Μωυσής και οι Άγγελοι). Δόξα στον Αλλάχ, τον Κύριο όλων των κόσμων.

వచనం: 9

يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّهُۥٓ أَنَا ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

Ω, Μωυσή! Εγώ είμαι ο Αλλάχ, ο Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμος, Ανίκητος), ο Αλ-Χακείμ (Πάνσοφος).

వచనం: 10

وَأَلۡقِ عَصَاكَۚ فَلَمَّا رَءَاهَا تَهۡتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنّٞ وَلَّىٰ مُدۡبِرٗا وَلَمۡ يُعَقِّبۡۚ يَٰمُوسَىٰ لَا تَخَفۡ إِنِّي لَا يَخَافُ لَدَيَّ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Και πέτα το ραβδί σου.» (Έτσι, έγινε το ραβδί ένα φίδι), και όταν το είδε να κινείται σαν να ήταν μεγάλο φίδι, έφυγε τρέχοντας χωρίς να κοιτάξει πίσω, και δε γύρισε. (Ο Αλλάχ είπε): «Ω, Μωυσή! Μη φοβάσαι, πράγματι, οι Αγγελιαφόροι Μου δεν πρέπει να φοβούνται (ούτε από φίδι, ούτε από κανέναν άνθρωπο).

వచనం: 11

إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسۡنَۢا بَعۡدَ سُوٓءٖ فَإِنِّي غَفُورٞ رَّحِيمٞ

Όμως όσο γι' εκείνον που αδίκησε τον εαυτό του (με την αμαρτία), έπειτα έκανε το καλό (στράφηκε με μεταμέλεια προς Εμένα, και έκανε καλές πράξεις) μετά από το κακό (την αμαρτία του), τότε πράγματι είμαι Γαφούρ (Αυτός που συγχωρεί τα πάντα) και Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνος).

వచనం: 12

وَأَدۡخِلۡ يَدَكَ فِي جَيۡبِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٖۖ فِي تِسۡعِ ءَايَٰتٍ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَقَوۡمِهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

Βάλε το χέρι σου στο άνοιγμα του ενδύματός σου στο στήθος σου, θα βγει λαμπερό λευκό χωρίς κανένα κακό (λέπρα), (ως ένα Σημάδι) από τα εννιά Σημάδια προς τον Φαραώ και τον λαό του, οι οποίοι είναι ανυπάκουοι άνθρωποι!»

వచనం: 13

فَلَمَّا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَٰتُنَا مُبۡصِرَةٗ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

Όταν όμως τα Σημάδια Μας τους ήρθαν φανερά (στον Φαραώ και τον λαό του), είπαν: «Αυτή είναι ξεκάθαρη μαγεία.»

వచనం: 14

وَجَحَدُواْ بِهَا وَٱسۡتَيۡقَنَتۡهَآ أَنفُسُهُمۡ ظُلۡمٗا وَعُلُوّٗاۚ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

Και τα διέψευσαν (τα Σημάδια Μας) άδικα και αλαζονικά, ενώ ήταν βέβαιοι μέσα τους ότι είναι η αλήθεια. Κοίτα λοιπόν (ω, Μωχάμμαντ) πώς ήταν η κατάληξη εκείνων που σκόρπιζαν το κακό στη γη.

వచనం: 15

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ عِلۡمٗاۖ وَقَالَا ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي فَضَّلَنَا عَلَىٰ كَثِيرٖ مِّنۡ عِبَادِهِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Πράγματι, δώσαμε γνώση στον Δαβίδ και στον Σολομώντα. Είπαν: «Όλος ο έπαινος και όλη η δόξα ανήκουν στον Αλλάχ, που μας ευνόησε πάνω από πολλούς από τους πιστούς δούλους Του.»

వచనం: 16

وَوَرِثَ سُلَيۡمَٰنُ دَاوُۥدَۖ وَقَالَ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ عُلِّمۡنَا مَنطِقَ ٱلطَّيۡرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيۡءٍۖ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡمُبِينُ

Ο Σολομώντας διαδέχθηκε τον Δαβίδ και είπε: «Ω, άνθρωποι! Διδαχθήκαμε την κατανόηση των λόγων των πτηνών, και μας δόθηκαν από όλα τα μέσα (δύναμης και βασιλείου). Πράγματι, αυτή είναι η ξεκάθαρη εύνοια.»

వచనం: 17

وَحُشِرَ لِسُلَيۡمَٰنَ جُنُودُهُۥ مِنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ وَٱلطَّيۡرِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ

Συγκεντρώθηκαν μπροστά στον Σολομώντα, οι στρατιές του από τα τζινν, τους ανθρώπους και τα πουλιά, και όλοι είχαν σταθεί σε τάξη.

వచనం: 18

حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَوۡاْ عَلَىٰ وَادِ ٱلنَّمۡلِ قَالَتۡ نَمۡلَةٞ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّمۡلُ ٱدۡخُلُواْ مَسَٰكِنَكُمۡ لَا يَحۡطِمَنَّكُمۡ سُلَيۡمَٰنُ وَجُنُودُهُۥ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

Ώσπου όταν έφτασαν στην κοιλάδα των μυρμηγκιών, ένα μυρμήγκι είπε: «Ω, μυρμήγκια! Μπείτε στις κατοικίες σας, για να μην σας σπάσουν (και να συντρίψουν) ο Σολομώντας και οι στρατιές του χωρίς να το καταλάβουν.»

వచనం: 19

فَتَبَسَّمَ ضَاحِكٗا مِّن قَوۡلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَدۡخِلۡنِي بِرَحۡمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Έτσι, (ο Σολομώντας) χαμογέλασε και γέλασε (από την έκπληξή του) από τα λόγια του (μυρμηγκιού), και είπε: «Κύριέ μου! Ενέπνευσέ με (και καθοδήγησέ με) να δείξω ευγνωμοσύνη στην εύνοιά Σου που παραχώρησες σε μένα και στους γονείς μου, και να πράττω ενάρετες πράξεις που Σε ευχαριστούν. Και με το έλεός Σου, εισήγαγέ με ανάμεσα στους ενάρετους δούλους Σου.»

వచనం: 20

وَتَفَقَّدَ ٱلطَّيۡرَ فَقَالَ مَالِيَ لَآ أَرَى ٱلۡهُدۡهُدَ أَمۡ كَانَ مِنَ ٱلۡغَآئِبِينَ

Επιθεώρησε (ο Σολομώντας) τα πουλιά (που ήταν υποταγμένα σ' αυτόν, και είχε έναν ιδιαίτερο τσαλαπετεινό) και είπε: «Γιατί δε βλέπω τον τσαλαπετεινό - ή είναι ανάμεσα στους απόντες;

వచనం: 21

لَأُعَذِّبَنَّهُۥ عَذَابٗا شَدِيدًا أَوۡ لَأَاْذۡبَحَنَّهُۥٓ أَوۡ لَيَأۡتِيَنِّي بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

(Αφού λείπει από το καθήκον του, τότε) είτε θα τον τιμωρήσω αυστηρά (μαδώντας τα πούπουλά του), είτε θα τον σφάξω, είτε να μου φέρει μία ξεκάθαρη δικαιολογία.»

వచనం: 22

فَمَكَثَ غَيۡرَ بَعِيدٖ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمۡ تُحِطۡ بِهِۦ وَجِئۡتُكَ مِن سَبَإِۭ بِنَبَإٖ يَقِينٍ

Όμως ο τσαλαπετεινός απουσίασε όχι για πολύ καιρό (και έπειτα γύρισε) και είπε (στον Σολομώντα): «Έμαθα κάτι που δεν ξέρεις, και ήρθα σε σένα από το Σάμπα’ [το βασίλειο του Σαβά] με σίγουρα νέα.

వచనం: 23

إِنِّي وَجَدتُّ ٱمۡرَأَةٗ تَمۡلِكُهُمۡ وَأُوتِيَتۡ مِن كُلِّ شَيۡءٖ وَلَهَا عَرۡشٌ عَظِيمٞ

Βρήκα μία γυναίκα να τους κυβερνά, η οποία έχει όλα τα μέσα (δύναμης και βασιλείου), και έχει έναν μεγάλο θρόνο.

వచనం: 24

وَجَدتُّهَا وَقَوۡمَهَا يَسۡجُدُونَ لِلشَّمۡسِ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَصَدَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِيلِ فَهُمۡ لَا يَهۡتَدُونَ

Βρήκα αυτήν και τον λαό της να λατρεύουν τον ήλιο αντί τον Αλλάχ. Ο Σατανάς έχει ωραιοποιήσει στα μάτια τους τις πράξεις τους, και έτσι τους απέτρεψε από τον ίσιο δρόμο, και έτσι δεν καθοδηγούνται.

వచనం: 25

أَلَّاۤ يَسۡجُدُواْۤ لِلَّهِ ٱلَّذِي يُخۡرِجُ ٱلۡخَبۡءَ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَيَعۡلَمُ مَا تُخۡفُونَ وَمَا تُعۡلِنُونَ

(Ο Σατανάς έχει ωραιοποιήσει στα μάτια τους τις πράξεις τους) για να μη λατρεύουν τον Αλλάχ, που βγάζει (στο φως) ό,τι είναι κρυμμένο στους ουρανούς και στη γη, και ξέρει ό,τι κρύβετε και ό,τι φανερώνετε.

వచనం: 26

ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ۩

Αλλάχ! Δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Αυτός, ο Κύριος του Μεγαλοπρεπούς Θρόνου.»

వచనం: 27

۞ قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقۡتَ أَمۡ كُنتَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

(Ο Σολομώντας) είπε: «Θα δούμε αν είπες την αλήθεια ή είσαι ένας από τους ψεύτες!

వచనం: 28

ٱذۡهَب بِّكِتَٰبِي هَٰذَا فَأَلۡقِهۡ إِلَيۡهِمۡ ثُمَّ تَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَٱنظُرۡ مَاذَا يَرۡجِعُونَ

Πάρε αυτό το γράμμα μου, και ρίξε το σ' αυτούς, μετά αποσύρσου λίγο απ' αυτούς και κοίτα τι θα πουν μεταξύ τους.»

వచనం: 29

قَالَتۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ إِنِّيٓ أُلۡقِيَ إِلَيَّ كِتَٰبٞ كَرِيمٌ

(Η βασίλισσα) είπε: «Ω, αρχηγοί! Έπεσε σε μένα ένα ευγενές γράμμα,

వచనం: 30

إِنَّهُۥ مِن سُلَيۡمَٰنَ وَإِنَّهُۥ بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

το οποίο είναι από τον Σολομώντα, και το οποίο λέει: «Στο Όνομα του Αλλάχ, του Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονα), του Αρ-Ραχείμ (Πολυεύσπλαχνου).

వచనం: 31

أَلَّا تَعۡلُواْ عَلَيَّ وَأۡتُونِي مُسۡلِمِينَ

Μη δείξετε αλαζονεία ενώπιον αυτού, προς το οποίο σας καλώ (το να λατρεύετε μόνο τον Αλλάχ), και ελάτε σε μένα υποταγμένοι (με υπακοή προς τον Αλλάχ).».»

వచనం: 32

قَالَتۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ أَفۡتُونِي فِيٓ أَمۡرِي مَا كُنتُ قَاطِعَةً أَمۡرًا حَتَّىٰ تَشۡهَدُونِ

(Η βασίλισσα) είπε: «Ω, αρχηγοί! Συμβουλέψτε με σ' αυτό το θέμα μου, γιατί δε θα αποφάσιζα κάτι χωρίς να είστε παρόντες.»

వచనం: 33

قَالُواْ نَحۡنُ أُوْلُواْ قُوَّةٖ وَأُوْلُواْ بَأۡسٖ شَدِيدٖ وَٱلۡأَمۡرُ إِلَيۡكِ فَٱنظُرِي مَاذَا تَأۡمُرِينَ

Είπαν: «Εμείς έχουμε μεγάλη δύναμη και μεγάλη ικανότητα για πόλεμο, αλλά η απόφαση είναι δική σου. Πες (μας) λοιπόν τι διατάζεις.»

వచనం: 34

قَالَتۡ إِنَّ ٱلۡمُلُوكَ إِذَا دَخَلُواْ قَرۡيَةً أَفۡسَدُوهَا وَجَعَلُوٓاْ أَعِزَّةَ أَهۡلِهَآ أَذِلَّةٗۚ وَكَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ

(Η βασίλισσα) είπε: «Πράγματι, οι βασιλιάδες όταν μπαίνουν σε μία πόλη (ως κατακτητές), σκορπίζουν το κακό μέσα της και κάνουν τους ευγενείς ανθρώπους της, ατιμασμένους. Και έτσι (πάντα) κάνουν.

వచనం: 35

وَإِنِّي مُرۡسِلَةٌ إِلَيۡهِم بِهَدِيَّةٖ فَنَاظِرَةُۢ بِمَ يَرۡجِعُ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Θα τους στείλω (στον Σολομώντα και τον λαό του) κάποια δώρα, και μετά θα δω με ποια απάντηση θα επιστρέψουν οι απεσταλμένοι.»

వచనం: 36

فَلَمَّا جَآءَ سُلَيۡمَٰنَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٖ فَمَآ ءَاتَىٰنِۦَ ٱللَّهُ خَيۡرٞ مِّمَّآ ءَاتَىٰكُمۚ بَلۡ أَنتُم بِهَدِيَّتِكُمۡ تَفۡرَحُونَ

Όταν ο απεσταλμένος ήρθε στον Σολομώντα, (ο Σολομώντας) είπε: «Μου δίνετε πλούτη; Αυτό που μου έχει παραχωρήσει ο Αλλάχ είναι πολύ καλύτερο απ' αυτό που σας έχει παραχωρήσει. Όχι (δε χαίρομαι για τα δώρα), αλλά εσείς είστε που χαίρεστε με τα δώρα που δίνονται σε σας!

వచనం: 37

ٱرۡجِعۡ إِلَيۡهِمۡ فَلَنَأۡتِيَنَّهُم بِجُنُودٖ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخۡرِجَنَّهُم مِّنۡهَآ أَذِلَّةٗ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ

Επέστρεψε σ' αυτούς. Πράγματι, (αν δε δέχονται το κάλεσμά μου να λατρεύουν μόνο τον Αλλάχ), θα έρθουμε σ' αυτούς με στρατιώτες, που δε θα μπορούν (οι άνθρωποι σου) να τους πολεμήσουν, και θα τους βγάλουμε απ' αυτή (την πόλη τους) ατιμασμένους, και ενώ είναι πλήρως ταπεινωμένοι.»

వచనం: 38

قَالَ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ أَيُّكُمۡ يَأۡتِينِي بِعَرۡشِهَا قَبۡلَ أَن يَأۡتُونِي مُسۡلِمِينَ

(Ο Σολομώντας) είπε (στους βοηθούς του): «Ω, αρχηγοί! Ποιος από σας μπορεί να μου φέρει τον θρόνο της πριν έρθουν σε μένα υποταγμένοι;»

వచనం: 39

قَالَ عِفۡرِيتٞ مِّنَ ٱلۡجِنِّ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبۡلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَۖ وَإِنِّي عَلَيۡهِ لَقَوِيٌّ أَمِينٞ

Ένα ισχυρό τζινν είπε: «Θα σου το φέρω πριν σηκωθείς από τη θέση σου (δηλ. από το θρόνο σου, ή από το συμβούλιό σου όπου κάθεσαι να κρίνεις μεταξύ των ανθρώπων μέχρι το μεσημέρι), και είμαι δυνατός και αξιόπιστος να τον φέρω.»

వచనం: 40

قَالَ ٱلَّذِي عِندَهُۥ عِلۡمٞ مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبۡلَ أَن يَرۡتَدَّ إِلَيۡكَ طَرۡفُكَۚ فَلَمَّا رَءَاهُ مُسۡتَقِرًّا عِندَهُۥ قَالَ هَٰذَا مِن فَضۡلِ رَبِّي لِيَبۡلُوَنِيٓ ءَأَشۡكُرُ أَمۡ أَكۡفُرُۖ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشۡكُرُ لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيّٞ كَرِيمٞ

Αλλά εκείνος που είχε κάποια γνώση από το βιβλίο [και γνωρίζει το Μεγαλοπρεπές Όνομα του Αλλάχ, αυτό που αν κάποιος επικαλεστεί τον Αλλάχ μ' αυτό, ο Αλλάχ θα ανταποκριθεί στην επίκλησή του], είπε: «Θα σου τον φέρω εν ριπή οφθαλμού.» Όταν (ο Σολομώντας) τον είδε (τον θρόνο της) τοποθετημένο μπροστά του, είπε: «Αυτό είναι από την εύνοια του Κυρίου μου, για να με δοκιμάσει αν θα είμαι ευγνώμων ή αχάριστος. Όποιος είναι ευγνώμων, η ευγνωμοσύνη του θα είναι για το καλό του. Αλλά όποιος είναι αχάριστος, τότε ο Κύριός μου είναι Γανέι (Πλούσιος, Απαλλαγμένος από όλες τις ανάγκες) και Καρείμ (Γενναιόδωρος).»

వచనం: 41

قَالَ نَكِّرُواْ لَهَا عَرۡشَهَا نَنظُرۡ أَتَهۡتَدِيٓ أَمۡ تَكُونُ مِنَ ٱلَّذِينَ لَا يَهۡتَدُونَ

(Ο Σολομώντας) είπε: «Αλλάξτε λίγο την εμφάνιση του θρόνου της, για να δούμε αν θα καθοδηγηθεί (στο να ξέρει τον θρόνο της) ή αν θα είναι απ' εκείνους που δεν καθοδηγούνται.»

వచనం: 42

فَلَمَّا جَآءَتۡ قِيلَ أَهَٰكَذَا عَرۡشُكِۖ قَالَتۡ كَأَنَّهُۥ هُوَۚ وَأُوتِينَا ٱلۡعِلۡمَ مِن قَبۡلِهَا وَكُنَّا مُسۡلِمِينَ

Όταν (η βασίλισσα) ήρθε, ειπώθηκε (σ' αυτή): «Έτσι είναι ο θρόνος σου;» Είπε: «Φαίνεται σαν να είναι ο ίδιος. Μας ήρθε η γνώση (για το βασίλειο του Σολομώντα, και καταλάβαμε ότι είναι Προφήτης, όταν επέστρεψε τα δώρα μας) πριν απ' αυτό (το σημάδι, ότι έφερε τον θρόνο μας εδώ), και γίναμε υποταγμένοι (στην εντολή του Σολομώντα).»

వచనం: 43

وَصَدَّهَا مَا كَانَت تَّعۡبُدُ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ إِنَّهَا كَانَتۡ مِن قَوۡمٖ كَٰفِرِينَ

Αυτό που την εμπόδισε (πριν, από το να καθοδηγηθεί στην αλήθεια) ήταν αυτό που λάτρευε εκτός από τον Αλλάχ. Αυτή ήταν από έναν άπιστο λαό (που μεγάλωσε ανάμεσά του, και ακολούθησε τη θρησκεία του)!

వచనం: 44

قِيلَ لَهَا ٱدۡخُلِي ٱلصَّرۡحَۖ فَلَمَّا رَأَتۡهُ حَسِبَتۡهُ لُجَّةٗ وَكَشَفَتۡ عَن سَاقَيۡهَاۚ قَالَ إِنَّهُۥ صَرۡحٞ مُّمَرَّدٞ مِّن قَوَارِيرَۗ قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي وَأَسۡلَمۡتُ مَعَ سُلَيۡمَٰنَ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Ειπώθηκε σ' αυτή: «Μπες στην αίθουσα του παλατιού [που είχε μία γυάλινη επιφάνεια, κάτω από την οποία υπήρχε νερό].» Όταν (η βασίλισσα) την είδε (την αίθουσα), νόμιζε ότι ήταν νερό, έτσι αποκάλυψε τις κνήμες της (για να πατήσει σ' αυτή). (Ο Σολομώντας) είπε: «Αυτή είναι μία αίθουσα στρωμένη με τζάμι.» (Η βασίλισσα) είπε (επικαλούμενη τον Αλλάχ): «Κύριέ μου! Πράγματι, αδίκησα τον εαυτό μου (με την απιστία μου), και τώρα υποτάσσομαι μαζί με τον Σολομώντα με υπακοή προς τον Αλλάχ, τον Κύριο όλων των κόσμων.»

వచనం: 45

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ فَإِذَا هُمۡ فَرِيقَانِ يَخۡتَصِمُونَ

Πράγματι, στείλαμε στον λαό Θαμούντ, τον αδελφό τους Σάλιχ, (που τους διέταξε) ότι: «Λατρέψτε τον Αλλάχ.», αλλά αυτοί χωρίστηκαν σε δύο ομάδες (πιστών και άπιστων) που έχουν διχόνοια μεταξύ τους.

వచనం: 46

قَالَ يَٰقَوۡمِ لِمَ تَسۡتَعۡجِلُونَ بِٱلسَّيِّئَةِ قَبۡلَ ٱلۡحَسَنَةِۖ لَوۡلَا تَسۡتَغۡفِرُونَ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

Είπε: «Ω, λαέ μου! Γιατί ζητάτε ανυπόμονα να έρθει σε σας το κακό (η τιμωρία) πριν το καλό (το έλεος του Αλλάχ); Θα ζητούσατε λοιπόν τη συγχώρεση του Αλλάχ, ίσως τότε να ελεηθείτε!»

వచనం: 47

قَالُواْ ٱطَّيَّرۡنَا بِكَ وَبِمَن مَّعَكَۚ قَالَ طَٰٓئِرُكُمۡ عِندَ ٱللَّهِۖ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ تُفۡتَنُونَ

Είπαν: «Θεωρούμε εσένα και όσους είναι μαζί σου ότι μας φέρνετε κακή τύχη.» (Ο Σάλιχ) είπε: «Ό,τι παθαίνετε από καλό ή κακό, το έχει ορίσει ο Αλλάχ, αλλά είστε άνθρωποι που δοκιμάζονται (με το καλό και το κακό).»

వచనం: 48

وَكَانَ فِي ٱلۡمَدِينَةِ تِسۡعَةُ رَهۡطٖ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

Υπήρχαν εννέα άνδρες στην πόλη που σκόρπιζαν το κακό (από απιστία και αμαρτίες) στη γη και δε διόρθωσαν τίποτα (με την πίστη και τις καλές πράξεις).

వచనం: 49

قَالُواْ تَقَاسَمُواْ بِٱللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُۥ وَأَهۡلَهُۥ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِۦ مَا شَهِدۡنَا مَهۡلِكَ أَهۡلِهِۦ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

Είπαν: «Ας ορκιστούμε όλοι στον Αλλάχ ότι τη νύχτα θα τον σκοτώσουμε αυτόν (τον Σάλιχ) και την οικογένειά του, έπειτα θα πούμε στον συγγενή του (που θα θέλει την εκδίκηση): «Δεν είδαμε το φόνο (του και) της οικογένειάς του, και είμαστε πράγματι ειλικρινείς».»

వచనం: 50

وَمَكَرُواْ مَكۡرٗا وَمَكَرۡنَا مَكۡرٗا وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

Έτσι, συνωμότησαν με ένα σχέδιο, και Εμείς κάναμε ένα άλλο σχέδιο (εναντίον τους), ενώ αυτοί δεν το κατάλαβαν.

వచనం: 51

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ مَكۡرِهِمۡ أَنَّا دَمَّرۡنَٰهُمۡ وَقَوۡمَهُمۡ أَجۡمَعِينَ

Κοίτα λοιπόν (ω, Προφήτη), πώς ήταν το τέλος της συνωμοσίας τους: Καταστρέψαμε αυτούς και όλο τον λαό τους!

వచనం: 52

فَتِلۡكَ بُيُوتُهُمۡ خَاوِيَةَۢ بِمَا ظَلَمُوٓاْۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

Εκείνα είναι τα σπίτια τους, είναι εντελώς άδεια (από τους κατοίκους τους και ερειπωμένα), λόγω της αδικίας τους. Πράγματι, σ' αυτό υπάρχει ένα Σημάδι για τους ανθρώπους που γνωρίζουν.

వచనం: 53

وَأَنجَيۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ

Και σώσαμε εκείνους που πίστεψαν, και φυλάχθηκαν από την τιμωρία του Αλλάχ (τηρώντας τις εντολές Του).

వచనం: 54

وَلُوطًا إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَتَأۡتُونَ ٱلۡفَٰحِشَةَ وَأَنتُمۡ تُبۡصِرُونَ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) και τον Λωτ, όταν είπε στον λαό του: «Διαπράτετε αυτήν την επαίσχυντη πράξη (ομοφυλοφιλία) ενώ γνωρίζετε πόσο επαίσχυντη είναι;

వచనం: 55

أَئِنَّكُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلرِّجَالَ شَهۡوَةٗ مِّن دُونِ ٱلنِّسَآءِۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ تَجۡهَلُونَ

Πλησιάζετε (εσείς οι άνδρες) τους άλλους άνδρες με πόθο αντί τις γυναίκες! Πράγματι, είστε ένας αδαής λαός!»

వచనం: 56

۞ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ أَخۡرِجُوٓاْ ءَالَ لُوطٖ مِّن قَرۡيَتِكُمۡۖ إِنَّهُمۡ أُنَاسٞ يَتَطَهَّرُونَ

Αλλά η απάντηση του λαού του δεν ήταν παρά ότι είπαν: «Διώξτε την οικογένεια του Λωτ από την πόλη σας, γιατί είναι άνθρωποι που (απέχουν από την ομοφυλοφιλία και) διατηρούν τους εαυτούς τους αγνούς!»

వచనం: 57

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَٰهَا مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ

Έτσι, σώσαμε αυτόν (τον Λωτ) και την οικογένειά του (διατάζοντάς τον να φύγει με την οικογένειά του το βράδυ από την πόλη) εκτός από τη γυναίκα του, που ορίσαμε να είναι απ' εκείνους που θα μείνουν πίσω (στην καταστροφή).

వచనం: 58

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Ρίξαμε πάνω τους μία βροχή (από πέτρες). Πόσο τρομερή ήταν η βροχή που έπεσε σ' εκείνους που προειδοποιήθηκαν!

వచనం: 59

قُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ وَسَلَٰمٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَىٰٓۗ ءَآللَّهُ خَيۡرٌ أَمَّا يُشۡرِكُونَ

Πες (ω, Προφήτη): «Όλος ο έπαινος ανήκει στον Αλλάχ, και ειρήνη στους δούλους Του που τους επέλεξε. Είναι ο Αλλάχ Καλύτερος ή αυτά (τα είδωλα) που τα αποδίδουν (οι ειδωλολάτρες ως εταίρους) σ' Αυτόν στη λατρεία;»

వచనం: 60

أَمَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَنۢبَتۡنَا بِهِۦ حَدَآئِقَ ذَاتَ بَهۡجَةٖ مَّا كَانَ لَكُمۡ أَن تُنۢبِتُواْ شَجَرَهَآۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ يَعۡدِلُونَ

(Είναι η λατρεία προς τους λεγόμενους θεούς τους καλύτερη) ή προς Αυτόν που δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη, και έστειλε για σας νερό από τον ουρανό; Με το οποίο (νερό) δημιουργήσαμε κήπους με ωραία εμφάνιση, που δε θα μπορούσατε ποτέ να κάνετε τα δέντρα τους να φυτρώσουν. Υπάρχει κάποιος άλλος θεός (που δημιούργησε αυτά) μαζί με τον Αλλάχ (και έτσι αξίζει να λατρεύεται μαζί Του); Όχι, αλλά εκείνοι (οι ειδωλολάτρες) παρεκκλίνουν (από την αλήθεια, και εξισώνουν άλλους με τον Αλλάχ στη λατρεία).

వచనం: 61

أَمَّن جَعَلَ ٱلۡأَرۡضَ قَرَارٗا وَجَعَلَ خِلَٰلَهَآ أَنۡهَٰرٗا وَجَعَلَ لَهَا رَوَٰسِيَ وَجَعَلَ بَيۡنَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ حَاجِزًاۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

(Είναι η λατρεία προς τους λεγόμενους θεούς τους καλύτερη) ή προς Αυτόν που έκανε τη γη ένα σταθερό μέρος (που να μην τρέμει με σας), έκανε μέσα της ποτάμια, τοποθέτησε σ' αυτήν σταθερά βουνά (για να μην τρέμει η γη με σας), και έκανε ανάμεσα στα δύο νερά (του ποταμού και της θάλασσας, ή των δύο ποταμών ή των δύο θαλασσών) ένα φράγμα; [Αυτό το αόρατο φράγμα κάνει το νερό ενός ποταμού ή μίας θάλασσας, όταν εισχωρήσει σε μία άλλη θάλασσα, να μην αλλάξει την αλμυρότατα και τις περιγραφές της, ούτε το αντίστροφο, αλλά αποκτά τις περιγραφές αυτής]. Υπάρχει κάποιος άλλος θεός (που δημιούργησε αυτά) μαζί με τον Αλλάχ; Όχι, αλλά οι περισσότεροι δε γνωρίζουν (τη Μεγαλοπρέπεια του Αλλάχ)!

వచనం: 62

أَمَّن يُجِيبُ ٱلۡمُضۡطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكۡشِفُ ٱلسُّوٓءَ وَيَجۡعَلُكُمۡ خُلَفَآءَ ٱلۡأَرۡضِۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ

(Είναι η λατρεία προς τους λεγόμενους θεούς τους καλύτερη) ή προς Αυτόν που ανταποκρίνεται στην επίκληση εκείνου που Τον επικαλείτε ενώ βρίσκεται σε μεγάλες κακουχίες (και σε ανάγκη), και ο Οποίος αφαιρεί τις κακουχίες και κάνει εσάς να διαδέχεστε η μία γενιά την άλλη στη γη; Υπάρχει κάποιος άλλος θεός (που κάνει αυτά) μαζί με τον Αλλάχ; Λίγο είναι αυτό που λαμβάνετε υπόψη από την νουθεσία!

వచనం: 63

أَمَّن يَهۡدِيكُمۡ فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَمَن يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦٓۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ تَعَٰلَى ٱللَّهُ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

(Είναι η λατρεία προς τους λεγόμενους θεούς τους καλύτερη) ή προς Αυτόν που σας καθοδηγεί στα σκοτάδια της στεριάς και της θάλασσας, και που στέλνει τους ανέμους ως χαρμόσυνα νέα πριν το έλεός Του (τη βροχή); Υπάρχει κάποιος άλλος θεός (που κάνει αυτά) μαζί με τον Αλλάχ; Ύψιστος και πολύ Ανώτερος είναι ο Αλλάχ από ό,τι Του αποδίδουν (από εταίρους στη λατρεία)!

వచనం: 64

أَمَّن يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ وَمَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

(Είναι η λατρεία προς τους λεγόμενους θεούς τους καλύτερη) ή προς Αυτόν που δημιουργεί τη δημιουργία από την αρχή (είτε από ύλη, είτε από ανυπαρξία, χωρίς προηγούμενο πρότυπο), έπειτα την επαναφέρει στη ζωή (την Ημέρα της Κρίσεως, ή και στην εγκόσμια ζωή, όπως τα σύννεφα και τους ανέμους που τα δημιουργεί και τα επαναφέρει συνέχεια), και που σας παρέχει από τον ουρανό και τη γη; Υπάρχει κάποιος άλλος θεός (που κάνει αυτά) μαζί με τον Αλλάχ; Πες (ω, Προφήτη): «Φέρτε τις αποδείξεις σας (ότι ο Αλλάχ έχει εταίρους), αν είστε ειλικρινείς!»

వచనం: 65

قُل لَّا يَعۡلَمُ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلۡغَيۡبَ إِلَّا ٱللَّهُۚ وَمَا يَشۡعُرُونَ أَيَّانَ يُبۡعَثُونَ

Πες (ω, Προφήτη): «Κανείς στους ουρανούς και στη γη δε γνωρίζει το αόρατο, εκτός από τον Αλλάχ.» Ούτε ξέρουν (όλα τα δημιουργήματα) πότε θα αναστηθούν!

వచనం: 66

بَلِ ٱدَّٰرَكَ عِلۡمُهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ مِّنۡهَاۖ بَلۡ هُم مِّنۡهَا عَمُونَ

Όχι (δεν ξέρουν οι άπιστοι πότε θα αναστηθούν), αλλά θα ολοκληρωθεί η γνώση τους στη Μέλλουσα Ζωή (όταν θα αναστηθούν)! Αλλά (στην εγκόσμια ζωή) έχουν αμφιβολία γι' αυτήν (την ανάσταση), ή ακόμα είναι τυφλοί γι' αυτήν (και δε βλέπουν τις αποδείξεις της).

వచనం: 67

وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَءِذَا كُنَّا تُرَٰبٗا وَءَابَآؤُنَآ أَئِنَّا لَمُخۡرَجُونَ

Εκείνοι που αρνήθηκαν την πίστη, είπαν: «Είναι δυνατόν όταν εμείς και οι πρόγονοί μας θα γίνουμε σκόνη, θα βγούμε (από τους τάφους μας, ζωντανοί ξανά);

వచనం: 68

لَقَدۡ وُعِدۡنَا هَٰذَا نَحۡنُ وَءَابَآؤُنَا مِن قَبۡلُ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Πράγματι, είχαμε λάβει αυτή την υπόσχεση εμείς και οι πρόγονοί μας πριν (για την ανάσταση, αλλά δεν την είδαμε να υλοποιείται). Αυτό δεν είναι παρά οι μύθοι των αρχαίων.»

వచనం: 69

قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Πες (ω, Προφήτη): «Ταξιδέψτε στη γη, και κοιτάξτε πώς ήταν το τέλος των κακών (που διέψευσαν την ανάσταση από τα προηγούμενα έθνη).»

వచనం: 70

وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَلَا تَكُن فِي ضَيۡقٖ مِّمَّا يَمۡكُرُونَ

Μη λυπάσαι γι' αυτούς (ότι απομακρύνονται από την πίστη και σε διαψεύδουν), ούτε να στενεύει το στήθος σου από ό,τι συνωμοτούν.

వచనం: 71

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Λένε (οι άπιστοι): «Πότε θα υλοποιηθεί αυτή η υπόσχεση (για την τιμωρία), αν είστε (ω, Μουσουλμάνοι) ειλικρινείς;»

వచనం: 72

قُلۡ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ رَدِفَ لَكُم بَعۡضُ ٱلَّذِي تَسۡتَعۡجِلُونَ

Πες (ω, Προφήτη): «Ίσως πλησιάζει σε σας ένα μέρος απ' αυτή (την τιμωρία) για την οποία βιάζεστε!»

వచనం: 73

وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَشۡكُرُونَ

Πράγματι, ο Αλλάχ έχει πολλές χάρες στους ανθρώπους (και δεν επισπεύδει να έρθει η τιμωρία στους ανυπάκουους, ίσως και να στραφούν με μεταμέλεια), όμως οι περισσότεροι απ' αυτούς είναι αχάριστοι!

వచనం: 74

وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَعۡلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمۡ وَمَا يُعۡلِنُونَ

Πράγματι, ο Κύριός σου (ω, Προφήτη) γνωρίζει όλα όσα κρύβουν τα στήθη τους, και όλα όσα φανερώνουν.

వచనం: 75

وَمَا مِنۡ غَآئِبَةٖ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٍ

Δεν υπάρχει τίποτα κρυφό (που δεν το βλέπουν οι άνθρωποι) στους ουρανούς και στη γη, εκτός να είναι (γραμμένο) σε ένα ξεκάθαρο Βιβλίο (Αλ-Λάουχ Αλ-Μαχφούδ).

వచనం: 76

إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَقُصُّ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ أَكۡثَرَ ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ

Πράγματι, αυτό το Κορ’άν ενημερώνει τα παιδιά του Ισραήλ (για την αλήθεια) για τα περισσότερα θέματα στα οποία διαφωνούν (και φανερώνει τις παρεκκλίσεις τους και την παραπλάνησή τους).

వచనం: 77

وَإِنَّهُۥ لَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ

Και αυτό (το Κορ’άν) αποτελεί καθοδήγηση και έλεος για τους πιστούς.

వచనం: 78

إِنَّ رَبَّكَ يَقۡضِي بَيۡنَهُم بِحُكۡمِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡعَلِيمُ

Πράγματι, ο Κύριός σου (ω, Προφήτη) θα κρίνει μεταξύ τους (όλων των ανθρώπων) με τη (δίκαιη) Κρίση Του. Πράγματι, Αυτός είναι ο Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμος, Ανίκητος), ο Αλ-‘Αλείμ (Παντογνώστης).

వచనం: 79

فَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۖ إِنَّكَ عَلَى ٱلۡحَقِّ ٱلۡمُبِينِ

Έτσι, εμπιστεύσου (ω, Προφήτη) τον Αλλάχ. Πράγματι, είσαι στην ξεκάθαρη αλήθεια.

వచనం: 80

إِنَّكَ لَا تُسۡمِعُ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَلَا تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا وَلَّوۡاْ مُدۡبِرِينَ

Εσύ (ω, Προφήτη) δεν μπορείς να κάνεις τους νεκρούς (δηλ. που έχουν νεκρές καρδιές λόγω της απιστίας) να ακούσουν, ούτε μπορείς να κάνεις τους κωφούς να ακούσουν την κλήση (σου) όταν απομακρύνονται (από σένα)!

వచనం: 81

وَمَآ أَنتَ بِهَٰدِي ٱلۡعُمۡيِ عَن ضَلَٰلَتِهِمۡۖ إِن تُسۡمِعُ إِلَّا مَن يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُم مُّسۡلِمُونَ

Ούτε μπορείς (ω, Προφήτη) να καθοδηγήσεις τους τυφλούς απομακρύνοντάς τους από την πλάνη τους! Δεν μπορείς να κάνεις να ακούσουν (την αλήθεια) παρά μόνο αυτούς που πιστεύουν στα Σημάδια (και τα Εδάφια) Μας, γιατί αυτοί είναι οι υπάκουοι (προς τον Αλλάχ).

వచనం: 82

۞ وَإِذَا وَقَعَ ٱلۡقَوۡلُ عَلَيۡهِمۡ أَخۡرَجۡنَا لَهُمۡ دَآبَّةٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ تُكَلِّمُهُمۡ أَنَّ ٱلنَّاسَ كَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا لَا يُوقِنُونَ

Όταν θα γίνει αναπόφευκτη η τιμωρία γι' εκείνους (τους άπιστους πριν την Ημέρα της Κρίσεως), θα στείλουμε σ' αυτούς ένα ζώο από τη γη (ως Σημάδι από Μας ότι η Ώρα πλησιάζει, και τότε δε θα ωφελήσει κανέναν άπιστο το να πιστέψει), το οποίο (ζώο) θα τους μιλήσει και θα τους πει ότι οι άνθρωποι (οι άπιστοι) δεν πίστεψαν στα Εδάφια (και τα Σημάδια) Μας.

వచనం: 83

وَيَوۡمَ نَحۡشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٖ فَوۡجٗا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُمۡ يُوزَعُونَ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) την Ημέρα που θα συγκεντρώσουμε από κάθε έθνος μία ομάδα, απ' εκείνους που διέψευσαν τα Εδάφια (και τα Σημάδια) Μας, και έτσι θα οδηγηθούν (προς τον τόπο του απολογισμού τους),

వచనం: 84

حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُو قَالَ أَكَذَّبۡتُم بِـَٔايَٰتِي وَلَمۡ تُحِيطُواْ بِهَا عِلۡمًا أَمَّاذَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

και όταν έρθουν, (ο Αλλάχ) θα πει: «Διαψεύσατε τα Εδάφια (και τα Σημάδια) Μου, ενώ δεν είχατε γνώση γι' Αυτά (και μιλήσατε από άγνοια), ή τι κάνατε (όταν δεν τα λάβατε υπόψη);

వచనం: 85

وَوَقَعَ ٱلۡقَوۡلُ عَلَيۡهِم بِمَا ظَلَمُواْ فَهُمۡ لَا يَنطِقُونَ

Έτσι, έγινε αναπόφευκτη η τιμωρία γι' εκείνους για ό,τι αδικία διέπραξαν, και έτσι, δε θα μιλήσουν (με καμία δικαιολογία)!

వచనం: 86

أَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا جَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِيَسۡكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبۡصِرًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

Δε βλέπουν ότι κάναμε τη νύχτα για να ξεκουραστούν κατά τη διάρκειά της, και κάναμε την ημέρα φωτεινή; Πράγματι, σ' αυτό υπάρχουν Σημάδια γι' εκείνους που πιστεύουν.

వచనం: 87

وَيَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا مَن شَآءَ ٱللَّهُۚ وَكُلٌّ أَتَوۡهُ دَٰخِرِينَ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) την Ημέρα που (ο Άγγελος Ισραφήλ) θα φυσήξει το Κέρας (Σάλπιγγα), και θα τρομάξουν όλοι όσοι είναι στους ουρανούς και στη γη εκτός από όσους θέλει ο Αλλάχ, και όλοι θα έρθουν προς Αυτόν, πλήρως ταπεινωμένοι.

వచనం: 88

وَتَرَى ٱلۡجِبَالَ تَحۡسَبُهَا جَامِدَةٗ وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ ٱلسَّحَابِۚ صُنۡعَ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ أَتۡقَنَ كُلَّ شَيۡءٍۚ إِنَّهُۥ خَبِيرُۢ بِمَا تَفۡعَلُونَ

Βλέπεις τα βουνά, και νομίζεις ότι είναι ακίνητα, αλλά κινούνται όπως κινούνται τα σύννεφα. Αυτή είναι η δημιουργία του Αλλάχ, ο Οποίος δημιούργησε τα πάντα τέλεια. Πράγματι, Αυτός για ό,τι κάνετε, έχει απεριόριστη γνώση.

వచనం: 89

مَن جَآءَ بِٱلۡحَسَنَةِ فَلَهُۥ خَيۡرٞ مِّنۡهَا وَهُم مِّن فَزَعٖ يَوۡمَئِذٍ ءَامِنُونَ

Όποιος έρχεται (την Ημέρα της Κρίσεως) με καλές πράξεις (με πίστη, αφοσίωση στη λατρεία), θα ανταμειφθεί με μία καλύτερη ανταμοιβή απ' αυτές, και τέτοιοι (άνθρωποι) θα είναι ασφαλείς από τη φρίκη εκείνης της Ημέρας.

వచనం: 90

وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَكُبَّتۡ وُجُوهُهُمۡ فِي ٱلنَّارِ هَلۡ تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Όποιος όμως έρχεται (την Ημέρα της Κρίσεως) με κακές πράξεις (με απιστία και αμαρτίες), τέτοιοι (άνθρωποι) θα ριχτούν με τα πρόσωπά τους στη Φωτιά. (Θα ειπωθεί σ' αυτούς): «Θα λάβετε κάτι άλλο παρά αυτό που κάνατε;»

వచనం: 91

إِنَّمَآ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ رَبَّ هَٰذِهِ ٱلۡبَلۡدَةِ ٱلَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُۥ كُلُّ شَيۡءٖۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

(Πες, ω, Προφήτη): «Στ’ αλήθεια, διατάχθηκα να λατρεύω τον Κύριο αυτής της πόλης, που την έκανε ιερή· και σ’ Αυτόν ανήκουν τα πάντα· κι έχω διαταχθεί να είμαι από τους Μουσουλμάνους (υποταγμένους στη Βούληση του Αλλάχ),

వచనం: 92

وَأَنۡ أَتۡلُوَاْ ٱلۡقُرۡءَانَۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَقُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ

και να απαγγέλλω το Κορ’άν.» Έτσι, όποιος καθοδηγείται, καθοδηγείται μόνο για το καλό του. Και όποιος παραστρατήσει, τότε πες (ω, Προφήτη): «Εγώ είμαι μόνο ένας από τους προειδοποιητές.»

వచనం: 93

وَقُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ فَتَعۡرِفُونَهَاۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ

Και πες: «Όλος ο έπαινος ανήκει στον Αλλάχ. Θα σας δείξει τα Σημάδια Του (στον εαυτό σας, στον ουρανό και στη γη), και θα τα γνωρίζετε.» Ο Κύριός σου (ω, Προφήτη) γνωρίζει καλά ό,τι κάνετε (ω, άνθρωποι).