భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-ఫజ్ర్ - الترجمة اليونانية - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

సూరహ్ అల్-ఫజ్ర్

వచనం: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

(Ορκίζομαι) μα την αυγή!

వచనం: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

Και μα τις δέκα νύχτες (τις πρώτες δέκα νύχτες του σεληνιακού μήνα Δη Ελ-Χίτζα)!

వచనం: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

Και μα το Ασ-Σάφ‘ (ζυγό) και το Αλ-Ουάτρ (μονό)!

వచనం: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

Και μα τη νύχτα όταν περνά!

వచనం: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

Είναι οι παραπάνω όρκοι επαρκείς γι' αυτόν που έχει μυαλό (έτσι ώστε να πειστεί);

వచనం: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

Δεν είδες (ω, Μωχάμμαντ) τι έκανε ο Κύριός σου στους ‘Άντ (τον λαό του Προφήτη Χουντ, και πώς τους κατέστρεψε);

వచనం: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

(Οι οποίοι ήταν από τη Φυλή) Ίραμ που ήταν πολύ ψηλοί και με τεράστια δύναμη,

వచనం: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

Σαν την οποία (φυλή και ανθρώπους) δε δημιουργήθηκε ποτέ τίποτε στη γη!

వచనం: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

(Επίσης, δεν είδες τι έκανε ο Κύριός σου) και στους Θαμούντ (τον λαό του Προφήτη Σάλιχ) που έκοβαν και έσκαβαν τις πέτρες (των βουνών) στην κοιλάδα (για να φτιάξουν κατοικίες μέσα στα βουνά)!

వచనం: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

(Επίσης, δεν είδες τι έκανε ο Κύριός σου) και στον Φαραώ, αυτόν που είχε τους πασσάλους (πάνω στους οποίους βασάνιζε τους ανθρώπους);

వచనం: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

Εκείνοι (δηλ. ‘Άντ, Θαμούντ και Φαραώ) που τυραννούσαν στις χώρες (τους),

వచనం: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

Και αύξησαν μέσα τους (στις χώρες) το κακό,

వచనం: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

Και έτσι, ο Κύριός σου έριξε πάνω τους πολύ αυστηρό και επώδυνο μαρτύριο.

వచనం: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

Πράγματι, ο Κύριός σου παρακολουθεί (τις πράξεις όλων των ανθρώπων, και ανταμείβει των πιστούς και τιμωρεί τους άπιστους και τους αμαρτωλούς).

వచనం: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

Όσο για τον άνθρωπο, όταν ο Κύριός του τον δοκιμάζει, δίνοντάς του τιμή και χάρες, τότε αυτός λέει: «Ο Κύριός μου με τίμησε.»

వచనం: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

Όταν όμως τον δοκιμάζει, στενεύοντας τα βιοποριστικά μέσα του, τότε ο άνθρωπος λέει: «Ο Κύριός μου με ταπείνωσε.»

వచనం: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

Όχι (δεν είναι όπως φαντάζεστε ότι οι εύνοιες είναι ένδειξη ευχαρίστησης του Αλλάχ σ' εσάς, και το αντίστρεφο)! Αλλά εσείς δεν τιμάτε το ορφανό (δίνοντάς του από ό,τι σας παρέχει ο Αλλάχ),

వచనం: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

Και ούτε ενθαρρύνετε ο ένας τον άλλο στο να ταΐζετε τον φτωχό,

వచనం: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

Και καταβροχθίζετε την κληρονομιά με μεγάλη απληστία (αδιαφορώντας αν είναι νόμιμο ή όχι, δηλ. παίρνοντας το μερίδιό σας και το μερίδιο των άλλων, όπως των γυναικών, των αδύναμων και των παιδιών, στερώντας τους το δικαίωμά τους στην κληρονομιά).

వచనం: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

Και αγαπάτε τα πλούτη με υπερβολική αγάπη.

వచనం: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

Όχι! Όταν η Γη (σειστεί δυνατά και) ισοπεδωθεί πλήρως (με ό,τι έχει πάνω της από βουνά και κτίρια κλπ.)

వచనం: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

Και ο Κύριός σου έρθει (για να κρίνει μεταξύ των δημιουργημάτων), και οι άγγελοι κατά τάξεις, σειρά - σειρά,

వచనం: 23

وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ

Και εκείνη την Ημέρα, η Κόλαση μεταφερθεί κοντά (παρουσιαστεί), τότε εκείνη την Ημέρα ο άνθρωπος θα θυμηθεί (ό,τι έκανε κατά την εγκόσμια ζωή), αλλά πώς θα τον ωφελήσει η θύμηση;

వచనం: 24

يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

Θα πει: «Οϊμέ! Μακάρι να είχα κάνει (καλές πράξεις κατά την εγκόσμια ζωή) για τη ζωή μου (στη Μέλλουσα Ζωή)!»

వచనం: 25

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ

Εκείνη την Ημέρα δε θα υπάρχει κανείς που μπορεί να τιμωρήσει, όπως θα τιμωρήσει (ο Αλλάχ) (τόσο αυστηρά).

వచనం: 26

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ

Ούτε θα υπάρχει κανείς που μπορεί να αλυσοδέσει (τόσο δυνατά) όπως Αυτός αλυσοδένει (δηλ. οι άγγελοι θα αλυσοδέσουν τους άπιστους πολύ δυνατά).

వచనం: 27

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

(Στους δίκαιους θα ειπωθεί:) «Ω, εφησυχασμένη ψυχή,

వచనం: 28

ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

Επέστρεψε στον Κύριό σου ικανοποιημένη και λάβε την ευαρέστηση (του Αλλάχ),

వచనం: 29

فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

Και μπες ανάμεσα στους (ενάρετους) δούλους Μου,

వచనం: 30

وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي

Και μπες στον Παράδεισό Μου.»