భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్ ఫతహ్ - అరబీ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

אל-פתח

వచనం: 1

إِنَّا فَتَحۡنَا لَكَ فَتۡحٗا مُّبِينٗا

1 אכן, אנחנו הענקנו לך את הניצחון הברור,

వచనం: 2

لِّيَغۡفِرَ لَكَ ٱللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنۢبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكَ وَيَهۡدِيَكَ صِرَٰطٗا مُّسۡتَقِيمٗا

2 למען יסלח לך אללה לראשונים מחטאיך ולאחרונים, וישלים את חסדו עליך, וידריך אותך בדרך הישר,

వచనం: 3

وَيَنصُرَكَ ٱللَّهُ نَصۡرًا عَزِيزًا

3 והוא יעניק לך ניצחון גדול.

వచనం: 4

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ ٱلسَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ لِيَزۡدَادُوٓاْ إِيمَٰنٗا مَّعَ إِيمَٰنِهِمۡۗ وَلِلَّهِ جُنُودُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

4 הוא אשר השרה שלווה בלבבות המאמינים, למען תגדל אמונתם. לאללה צבאות השמים והארץ, ואללה הכל יודע והחכם.

వచనం: 5

لِّيُدۡخِلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَيُكَفِّرَ عَنۡهُمۡ سَيِّـَٔاتِهِمۡۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عِندَ ٱللَّهِ فَوۡزًا عَظِيمٗا

5 הוא יכניס את המאמינים והמאמינות אל גנים שמתחתם זורמים הנהרות ובהם יישארו לנצח והוא יסלח להם על עוונותיהם. וזוהי אכן זכייה כבירה מאללה.

వచనం: 6

وَيُعَذِّبَ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتِ وَٱلۡمُشۡرِكِينَ وَٱلۡمُشۡرِكَٰتِ ٱلظَّآنِّينَ بِٱللَّهِ ظَنَّ ٱلسَّوۡءِۚ عَلَيۡهِمۡ دَآئِرَةُ ٱلسَّوۡءِۖ وَغَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَلَعَنَهُمۡ وَأَعَدَّ لَهُمۡ جَهَنَّمَۖ وَسَآءَتۡ مَصِيرٗا

6 והוא יעניש את הצבועים ואת הצבועות, ואת המשתפים והמשתפות ואת החושבים רעות על אללה, וישיב רעתם בראשם. אללה כעס עליהם וקלל אותם והכין להם את הגיהינום, המשכן הגרוע ביותר.

వచనం: 7

وَلِلَّهِ جُنُودُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا

7 לאללה גדודי השמים והארץ והוא העזוז והחכם.

వచనం: 8

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَٰكَ شَٰهِدٗا وَمُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا

8 אנו שלחנו אותך עד, מבשר, ומזהיר,

వచనం: 9

لِّتُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُۚ وَتُسَبِّحُوهُ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلًا

9 כדי שתאמינו באללה ובשליחו ותעזרו לו והוקירו אותו, והשבתו אותו בוקר ובערב.

వచనం: 10

إِنَّ ٱلَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ ٱللَّهَ يَدُ ٱللَّهِ فَوۡقَ أَيۡدِيهِمۡۚ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ أَوۡفَىٰ بِمَا عَٰهَدَ عَلَيۡهُ ٱللَّهَ فَسَيُؤۡتِيهِ أَجۡرًا عَظِيمٗا

10 כל אלה אשר נשבעים לך אמונים, למעשה נשבעים אמונים לאללה, יד אללה מעל ידיהם. כל המפר התחייבותו לאללה בעצם עושה זאת לרעת עצמו. וכל המקיים את אשר התחייב לאללה, יינתן לו שכר עצום.

వచనం: 11

سَيَقُولُ لَكَ ٱلۡمُخَلَّفُونَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ شَغَلَتۡنَآ أَمۡوَٰلُنَا وَأَهۡلُونَا فَٱسۡتَغۡفِرۡ لَنَاۚ يَقُولُونَ بِأَلۡسِنَتِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ قُلۡ فَمَن يَمۡلِكُ لَكُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔا إِنۡ أَرَادَ بِكُمۡ ضَرًّا أَوۡ أَرَادَ بِكُمۡ نَفۡعَۢاۚ بَلۡ كَانَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرَۢا

11 השבטים שוכני המדבר שנשארו בבתיהם ולא הצטרפו אליך יאמרו לך: “היינו עסוקים ברכושנו ובמשפחתנו, לכן בקש סליחה עבורנו”, הם אומרים בפיותיהם את אשר אין בנפשם. אמור, “למי תעמוד זכות למענכם אצל אללה, אם ירצה להזיק לכם או ירצה להועיל לכם? אכן, אללה בקי במעשיכם”.

వచనం: 12

بَلۡ ظَنَنتُمۡ أَن لَّن يَنقَلِبَ ٱلرَّسُولُ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ إِلَىٰٓ أَهۡلِيهِمۡ أَبَدٗا وَزُيِّنَ ذَٰلِكَ فِي قُلُوبِكُمۡ وَظَنَنتُمۡ ظَنَّ ٱلسَّوۡءِ وَكُنتُمۡ قَوۡمَۢا بُورٗا

12 אבל חשבתם כי השליח והמאמינים לא יחזרו אל משפחותיהם, והיה הדבר יפה בלבבותיכם, וחשבתם מחשבה רעה והפך אתכם לעם מושחת.

వచనం: 13

وَمَن لَّمۡ يُؤۡمِنۢ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ فَإِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلۡكَٰفِرِينَ سَعِيرٗا

13 ומי אשר לא מאמין באללה ובשליחו, הכנו לאלה אשר כפרו את אש הלהבה הבוערת.

వచనం: 14

وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

14 לאללה מלכות השמים והארץ, סולח לאשר ירצה, ומעניש את אשר ירצה, כי אללה סולח ורחום.

వచనం: 15

سَيَقُولُ ٱلۡمُخَلَّفُونَ إِذَا ٱنطَلَقۡتُمۡ إِلَىٰ مَغَانِمَ لِتَأۡخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعۡكُمۡۖ يُرِيدُونَ أَن يُبَدِّلُواْ كَلَٰمَ ٱللَّهِۚ قُل لَّن تَتَّبِعُونَا كَذَٰلِكُمۡ قَالَ ٱللَّهُ مِن قَبۡلُۖ فَسَيَقُولُونَ بَلۡ تَحۡسُدُونَنَاۚ بَلۡ كَانُواْ لَا يَفۡقَهُونَ إِلَّا قَلِيلٗا

15 כאשר תצאו לקראת השלל, יגידו הנשארים בבתיהם, “הרשו לנו להצטרף אליכם”. הם רוצים לשנות את הבטחת אללה לכם. אמור להם: “לא תצטרפו אלינו כי כך אמר אללה מקודם”, והם יאמרו: “אתם סתם מקנאים בנו ״. אך כה מעט הוא אשר יבינו.

వచనం: 16

قُل لِّلۡمُخَلَّفِينَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ سَتُدۡعَوۡنَ إِلَىٰ قَوۡمٍ أُوْلِي بَأۡسٖ شَدِيدٖ تُقَٰتِلُونَهُمۡ أَوۡ يُسۡلِمُونَۖ فَإِن تُطِيعُواْ يُؤۡتِكُمُ ٱللَّهُ أَجۡرًا حَسَنٗاۖ وَإِن تَتَوَلَّوۡاْ كَمَا تَوَلَّيۡتُم مِّن قَبۡلُ يُعَذِّبۡكُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا

16 אמור לשבטים שוכני המדבר אשר נשארו בבתיהם ולא הצטרפו לקרב: “אתם תיקראו להילחם באנשים גיבורי מלחמה, אלא אם ייכנעו בלי מלחמה. אם תצייתו והילחמו למען אללה, הוא יעניק לכם שכר טוב, ואם תפנו עורף כמו שפניתם עורף לפנים, יענישכם עונש מכאיב”.

వచనం: 17

لَّيۡسَ عَلَى ٱلۡأَعۡمَىٰ حَرَجٞ وَلَا عَلَى ٱلۡأَعۡرَجِ حَرَجٞ وَلَا عَلَى ٱلۡمَرِيضِ حَرَجٞۗ وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ يُدۡخِلۡهُ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَمَن يَتَوَلَّ يُعَذِّبۡهُ عَذَابًا أَلِيمٗا

17 אין על העיוור חטא, ואין על הפיסח חטא, ואין על החולה חטא (אם לא יצאו למלחמה). ומי שמציית לאללה ולשליחו, אותו יכניס אללה לגנים שמתחתם נהרות זורמים. אמנם, האדם הבריא המשתמט, אותו הוא יעניש בעונש מכאיב.

వచనం: 18

۞ لَّقَدۡ رَضِيَ ٱللَّهُ عَنِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ يُبَايِعُونَكَ تَحۡتَ ٱلشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمۡ فَأَنزَلَ ٱلسَّكِينَةَ عَلَيۡهِمۡ وَأَثَٰبَهُمۡ فَتۡحٗا قَرِيبٗا

18 אכן אללה מרוצה מהאמינים אשר נשבעו לך שבועת- אמונים תחת העץ, והוא ידע את אשר בנפשם, והוריד עליהם שלווה, וגמל להם בניצחון מהיר,

వచనం: 19

وَمَغَانِمَ كَثِيرَةٗ يَأۡخُذُونَهَاۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمٗا

19 ובלקיחת שלל רב, כי אללה הוא העזוז והחכם

వచనం: 20

وَعَدَكُمُ ٱللَّهُ مَغَانِمَ كَثِيرَةٗ تَأۡخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمۡ هَٰذِهِۦ وَكَفَّ أَيۡدِيَ ٱلنَّاسِ عَنكُمۡ وَلِتَكُونَ ءَايَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ وَيَهۡدِيَكُمۡ صِرَٰطٗا مُّسۡتَقِيمٗا

20 אללה הבטיח לכם כי תקבלו שלל רב, והחיש לכם את זה, ומנע מהאנשים להילחם בכם. זאת כאות למאמינים, ולמען ידריך אתכם בדרך הישר.

వచనం: 21

وَأُخۡرَىٰ لَمۡ تَقۡدِرُواْ عَلَيۡهَا قَدۡ أَحَاطَ ٱللَّهُ بِهَاۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٗا

21 ויש דברים אשר עדיין אינכם יכולים להשיג, אך זה כבר נמצא אצל אללה, כי אללה הוא כל-יכול.

వచనం: 22

وَلَوۡ قَٰتَلَكُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوَلَّوُاْ ٱلۡأَدۡبَٰرَ ثُمَّ لَا يَجِدُونَ وَلِيّٗا وَلَا نَصِيرٗا

22 אילו נלחמו בכם אלה אשר כפרו היו מפסידים ובורחים, ולא היו מוצאים כל אדון או מושיע.

వచనం: 23

سُنَّةَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلُۖ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ ٱللَّهِ تَبۡدِيلٗا

23 כך הייתה מאז ומתמיד דרכו של אללה, ולא תמצא לדרך אללה שינוי.

వచనం: 24

وَهُوَ ٱلَّذِي كَفَّ أَيۡدِيَهُمۡ عَنكُمۡ وَأَيۡدِيَكُمۡ عَنۡهُم بِبَطۡنِ مَكَّةَ مِنۢ بَعۡدِ أَنۡ أَظۡفَرَكُمۡ عَلَيۡهِمۡۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرًا

24 והוא אשר השיב את ידיהם מעליכם ואת ידיכם מעליהם בעמק מכה, לאחר שהגביר אתכם עליהם, כי אללה רואה את מעשיכם.

వచనం: 25

هُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّوكُمۡ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ وَٱلۡهَدۡيَ مَعۡكُوفًا أَن يَبۡلُغَ مَحِلَّهُۥۚ وَلَوۡلَا رِجَالٞ مُّؤۡمِنُونَ وَنِسَآءٞ مُّؤۡمِنَٰتٞ لَّمۡ تَعۡلَمُوهُمۡ أَن تَطَـُٔوهُمۡ فَتُصِيبَكُم مِّنۡهُم مَّعَرَّةُۢ بِغَيۡرِ عِلۡمٖۖ لِّيُدۡخِلَ ٱللَّهُ فِي رَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۚ لَوۡ تَزَيَّلُواْ لَعَذَّبۡنَا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ عَذَابًا أَلِيمًا

25 הם אלה אשר כפרו ומנעו מכם לבוא אל המסגד אלחראם (הכעבה), ועצרו את הקורבן ומנעו אותו מהגיע אל מקום הקרבתו, ולולא אנשים מאמינים ונשים מאמינות שלא הכרתם אותם, והייתם עלולים לפגוע בהם, ועל-ידי כך להביא על עצמכם אשמה בלי שתדעו, למען יכניס אללה מי שירצה תחת רחמיו, לו הבדילו את עצמם, אז היינו מענישים קשות את אלה אשר כפרו.

వచనం: 26

إِذۡ جَعَلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلۡحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَعَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَأَلۡزَمَهُمۡ كَلِمَةَ ٱلتَّقۡوَىٰ وَكَانُوٓاْ أَحَقَّ بِهَا وَأَهۡلَهَاۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٗا

26 הם אלה אשר כפרו ומלאו את לבבותיהם להט, הלהט של הבורות, ואז הוריד אללה את השלווה שלו על שליחו ועל המאמינים, והטיל עליהם את חובת היראה שהם זכאים וראויים לה ביותר, כי אללה יודע כל דבר.

వచనం: 27

لَّقَدۡ صَدَقَ ٱللَّهُ رَسُولَهُ ٱلرُّءۡيَا بِٱلۡحَقِّۖ لَتَدۡخُلُنَّ ٱلۡمَسۡجِدَ ٱلۡحَرَامَ إِن شَآءَ ٱللَّهُ ءَامِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمۡ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَۖ فَعَلِمَ مَا لَمۡ تَعۡلَمُواْ فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِكَ فَتۡحٗا قَرِيبًا

27 אכן מלא אללה לשליחו את החזון באמת, לאמור: “עוד תיכנסו למסגד אלחראם (הכעבה), אם ירצה אללה, בביטחון, כאשר שער ראשיכם מגולח או מקצרים, וללא פחד”. הוא ידע את אשר לא ידעתם, ומעבר לזאת נתן לכם ניצחון קרוב ומכריע.

వచనం: 28

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدٗا

28 הוא אשר שלח את שליחו עם ההדרכה ועם האמונה האמתית (האסלאם) למען ישליטה על כל האמונות, ואללה מספיק כעד!

వచనం: 29

مُّحَمَّدٞ رَّسُولُ ٱللَّهِۚ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥٓ أَشِدَّآءُ عَلَى ٱلۡكُفَّارِ رُحَمَآءُ بَيۡنَهُمۡۖ تَرَىٰهُمۡ رُكَّعٗا سُجَّدٗا يَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٗاۖ سِيمَاهُمۡ فِي وُجُوهِهِم مِّنۡ أَثَرِ ٱلسُّجُودِۚ ذَٰلِكَ مَثَلُهُمۡ فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِۚ وَمَثَلُهُمۡ فِي ٱلۡإِنجِيلِ كَزَرۡعٍ أَخۡرَجَ شَطۡـَٔهُۥ فَـَٔازَرَهُۥ فَٱسۡتَغۡلَظَ فَٱسۡتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِۦ يُعۡجِبُ ٱلزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ ٱلۡكُفَّارَۗ وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ مِنۡهُم مَّغۡفِرَةٗ وَأَجۡرًا عَظِيمَۢا

29 מוחמר הוא השליח של אללה. ואלה אשר עמו נוקשים עם הכופרים, אך רחמנים ביניהם לבין עצמם. תראה אותם כורעים וסוגדים מבקשים את חסדו של אללה ואת רצונו הטוב. הסימנים על הפנים שלהם, מסימני הסגידה. אלה תוארו בתורה ובבשורה לזרע אשר הוציא גבעולו ומתחזק עד שהוא מתקשה ונישא על קנהו והפליא את הזורעים. כדי להכעיס בהם את הכופרים. אללה הבטיח לאלה אשר האמינו ועשו את הטוב סליחה ושכר רב.