భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ అల్-ఇంఫితార్ - ఖైమర్ అనువాదం - రువాద్ అనువాద కేంద్రం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

អាល់អ៊ីមហ្វុីត័រ

వచనం: 1

إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ

នៅពេលដែលមេឃប្រេះបែក

వచనం: 2

وَإِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ

និងនៅពេលដែលភពទាំងឡាយត្រូវបានធ្លាក់បាក់បែក

వచనం: 3

وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ

និងនៅពេលដែលសមុទ្រទាំងឡាយត្រូវរលាយចូលគ្នា

వచనం: 4

وَإِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ

និងនៅពេលដែលផ្នូរទាំងឡាយត្រូវបានគេក្រឡាប់។

వచనం: 5

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَأَخَّرَتۡ

(នៅពេលនោះ) បុគ្គលគ្រប់រូបនឹងដឹងនូវអ្វីដែលខ្លួនបានសាង និងអ្វីដែលខ្លួនមិនទាន់បានសាង។

వచనం: 6

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ

ឱមនុស្ស(ដែលបដិសេធការបង្កើតឲ្យរស់ឡើងវិញ)! តើអ្វីដែលបោកប្រាស់អ្នកឲ្យប្រឆាំងនឹងព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នកដ៏មហាថ្កុំថ្កើង?

వచనం: 7

ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ

ជាអ្នកដែលបានបង្កើតរូបអ្នក និងបានធ្វើឱ្យអ្នកមានរូបរាងកាយសមសួន

వచనం: 8

فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ

ក្នុងរូបភាពណាមួយដែលទ្រង់មានចេតនា ទ្រង់នឹងបង្កើតអ្នក(ក្នុងរូបភាព)នោះ។

వచనం: 9

كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ

ពុំដូច្នោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកអ្នកបានបដិសេធនឹងថ្ងៃបរលោក។

వచనం: 10

وَإِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ

ហើយពិតប្រាកដណាស់ គឺពិតជាមានអ្នកឃ្លាំមើល(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់)លើពួកអ្នក។

వచనం: 11

كِرَامٗا كَٰتِبِينَ

ជាអ្នកដែលថ្កុំថ្កើង និងជាអ្នកកត់ត្រា(រាល់ទង្វើរបស់ពួកអ្នក)។

వచనం: 12

يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ

ពួកគេដឹងនូវអ្វីដែលពួកអ្នកប្រព្រឹត្ដ។

వచనం: 13

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٖ

ពិតប្រាកដណាស់ អ្នកដែលបានសាងអំពើល្អទាំងឡាយ ពិតជានឹងស្ថិតក្នុងឋានសួគ៌ណាអ៊ីម។

వచనం: 14

وَإِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٖ

ហើយពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ពិតជាស្ថិតក្នុងភ្លើងនរកដែលឆាបឆេះ។

వచనం: 15

يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ

ពួកគេនឹងទទួលរងនូវកម្តៅរបស់វានៅថ្ងៃបរលោក។

వచనం: 16

وَمَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ

ហើយពួកគេមិនអាចគេចវេះពីវាបានជាដាច់ខាត។

వచనం: 17

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

តើអ្វីដែលធ្វើឱ្យអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ដឹងថា ថ្ងៃបរលោកជាអ្វីនោះ?

వచనం: 18

ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

បន្ទាប់មក តើអ្វីដែលធ្វើឱ្យអ្នកដឹងថា ថ្ងៃបរលោកជាអ្វីនោះ?

వచనం: 19

يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَيۡـٔٗاۖ وَٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ

គឺថ្ងៃដែលគ្មានបុគ្គលណាម្នាក់អាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍អ្វីបន្តិចដល់អ្នកដទៃនោះឡើយ។ ហើយនៅក្នុងថ្ងៃនោះ កិច្ចការទាំងអស់ គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ(តែមួយគត់)។