భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ అల్-అరాఫ్ - మౌరీ అనువాదం - రువ్వాద్ అనువాద కేంద్రం - పేజీ నెంబరు 166 - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

వచనం: 131

فَإِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَٰذِهِۦۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةٞ يَطَّيَّرُواْ بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓۗ أَلَآ إِنَّمَا طَٰٓئِرُهُمۡ عِندَ ٱللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

Lɑ sẽn sõmbã sã n wɑ b nengẽ lɑ b sẽn yetd tɩ wã yɑɑ tõnd rẽndɑ; lɑ wẽng sã n pɑɑm-b lɑ b sẽn yetd t'ɑ Muusɑɑ ne neb nins sẽn be ne-ɑ wã zu-beedã n pɑɑm bãmbã; b zu-beedã yɑɑ Wẽnd nengẽ bɑl lɑ be, lɑ b wʋsgã fãɑ kɑ mi ye.

వచనం: 132

وَقَالُواْ مَهۡمَا تَأۡتِنَا بِهِۦ مِنۡ ءَايَةٖ لِّتَسۡحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ

Lɑ b yeele: bɑɑ fo sẽn wɑt ne yel-soɑlem to-to fãɑ n nɑ n gɑɑm tõnd ne-bɑ, tõnd kɑ sɩd-kõɑtb ne foo ye.

వచనం: 133

فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلطُّوفَانَ وَٱلۡجَرَادَ وَٱلۡقُمَّلَ وَٱلضَّفَادِعَ وَٱلدَّمَ ءَايَٰتٖ مُّفَصَّلَٰتٖ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ

Tɩ Tõnd sɩbg-b ne ko-rukɑ lɑ sʋyɑ lɑ kɑrense lɑ poɑndɑ lɑ zɩɩm tɩ yɑɑ yel-soɑlem sẽn yɑɑ vẽenese n pʋg tɑɑbɑ, tɩ b mɑɑn wɑoog-n-meng lɑ b yɩ neb sẽn yɑɑ yel-wẽn-mɑɑndbɑ.

వచనం: 134

وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيۡهِمُ ٱلرِّجۡزُ قَالُواْ يَٰمُوسَى ٱدۡعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَۖ لَئِن كَشَفۡتَ عَنَّا ٱلرِّجۡزَ لَنُؤۡمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرۡسِلَنَّ مَعَكَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Lɑ nɑongã sẽn wɑ m pɑɑm-bã b yeelɑme: Muusɑ! bõos f soɑbã ɑ sẽn pʋlem foo wã, lɑ tɩ fo sã n zẽk nɑongã n bɑs tõndo, d nɑ kõ sɩd ne foo, la d nɑ bɑs ɑ ɭsrɑɑyɩɩl kɑmbã tɩ b tũ foo.

వచనం: 135

فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُمُ ٱلرِّجۡزَ إِلَىٰٓ أَجَلٍ هُم بَٰلِغُوهُ إِذَا هُمۡ يَنكُثُونَ

Lɑ Tõnd sẽn wɑ n zẽk nɑongã n bɑs-b n nɑ n tɑll n tãɑg sɑsɑ ning bãmb sẽn nɑ n tɑ-ɑ wã, lɑ sẽn mik tɩ b yidgdɑ pʋlemdã.

వచనం: 136

فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ بِأَنَّهُمۡ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ عَنۡهَا غَٰفِلِينَ

Tɩ Tõnd sɩbg-b n bõr-b mogrã pʋgẽ, b sẽn yɑgs tõnd goɑmã lɑ d yel-soɑlmã, lɑ b rɑ yɑɑ yɑm yɑɑl-yɑɑl-rãmb ne-ɑ wã yĩngɑ.

వచనం: 137

وَأَوۡرَثۡنَا ٱلۡقَوۡمَ ٱلَّذِينَ كَانُواْ يُسۡتَضۡعَفُونَ مَشَٰرِقَ ٱلۡأَرۡضِ وَمَغَٰرِبَهَا ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۖ وَتَمَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ ٱلۡحُسۡنَىٰ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ بِمَا صَبَرُواْۖ وَدَمَّرۡنَا مَا كَانَ يَصۡنَعُ فِرۡعَوۡنُ وَقَوۡمُهُۥ وَمَا كَانُواْ يَعۡرِشُونَ

Lɑ D kõ neb ninsbɑ b sẽn dɑ fɑɑgdã tẽngã wĩndg sẽn pukdẽ lɑ ɑ sẽn lʋɩtẽ fɑɑdo, Tõnd sẽn bɑrk tẽns ninsã (Sɑɑm); lɑ f soɑbã pʋlem-sõng gomdã sɩdgɑ ɑ ɭsrɑɑyɩɩl kɑmbã zugu, b sẽn mɑɑn sugrã yĩngɑ; lɑ D bõgs ɑ Fɩraoon ne ɑ nebã sẽn dɑ mɑɑndã lɑ b sẽn dɑ met lɑ b tiidã.