భావార్ధాల అనువాదం వచనం 20 సూరహ్ అల్-ఇస్రా - పష్టూ అనువాదం - అల్ ఖుర్ఆన్ అల్ కరీమ్ యొక్క సంక్షిప్త తఫ్సీర్ వ్యాఖ్యానం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

వచనం: 20

كُلًّا نُّمِدُّ هٰۤؤُلَآءِ وَهٰۤؤُلَآءِ مِنْ عَطَآءِ رَبِّكَ ؕ— وَمَا كَانَ عَطَآءُ رَبِّكَ مَحْظُوْرًا ۟

مونږ دې دواړو؛ نېکو او بدو ډلو ته ستا د رب له ورکړې څخه ډیر څه ورکوو پرته لدې چې پرې ویې دروو ای پېغمبره! او په دنیا کې ستا د رب ورکړه له هیچا څخه نه منع کیږي؛ خوا که هغه نیک وي او یا بد.

ఈ పేజీలోని వచనాల ద్వారా లభించే ప్రయోజనాలు:

• ينبغي للإنسان أن يفعل ما يقدر عليه من الخير وينوي فعل ما لم يقدر عليه؛ ليُثاب على ذلك.

انسان لره پکاره دی چې د خیر کوم کار کولی شي باید ویې کړي او کوم کار چې نشي کولی د هغه نیت دې وکړي، د دې لپاره چې په دې ورته ثواب میلاو شي.

• أن النعم في الدنيا لا ينبغي أن يُسْتَدل بها على رضا الله تعالى؛ لأنها قد تحصل لغير المؤمن، وتكون عاقبته المصير إلى عذاب الله.

د دنيا په نعمتونو د الله پر رضا استدلال کول ندي په کار، ځکه هغه کله نا مسلمان ته هم ورکول کيږي او د هغه پايله د الله سزا ته ورګرځېدل وي.

• الإحسان إلى الوالدين فرض لازم واجب، وقد قرن الله شكرهما بشكره لعظيم فضلهما.

د مور او پلار سره نیکي کول فرض او واجب دي، او یقینا الله تعالی د هغوی قدر کول خپل شکر او قدر کولو سره یوځای کړي د هغوی د لوی فضیلت د وجې نه.

• يحرّم الإسلام التبذير، والتبذير إنفاق المال في غير حقه.

اسلام بې ځایه خرچ کول حراموي، او بې ځایه خرچ کول دې ته وایې: د مال خرچ کول په نا حقه توګه.