భావార్ధాల అనువాదం వచనం 117 సూరహ్ అల్-బఖరహ్ - పష్టూ అనువాదం - అల్ ఖుర్ఆన్ అల్ కరీమ్ యొక్క సంక్షిప్త తఫ్సీర్ వ్యాఖ్యానం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

వచనం: 117

بَدِیْعُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— وَاِذَا قَضٰۤی اَمْرًا فَاِنَّمَا یَقُوْلُ لَهٗ كُنْ فَیَكُوْنُ ۟

او الله تعالی د اسمانونو، زمکې او د هغه څه چې په دې دواړو کې دي له کومې مخکینۍ بېلګې پرته پېدا کوونکی دی او کله چې د کوم کار پرېکړه او اراده وکړي نو ورته ووایي: (شه) نو هماغسي وشي څرنګه چې الله تعالی ورته اراده درلوده، د هغه د امر او پرېکړې څوک ګرځوونکی نشته.

ఈ పేజీలోని వచనాల ద్వారా లభించే ప్రయోజనాలు:

• الكفر ملة واحدة وإن اختلفت أجناس أهله وأماكنهم، فهم يتشابهون في كفرهم وقولهم على الله بغير علم.

کفر ټول یو ملت دی، اګر که د دوی ډولونه او ځایونه سره جلا وي او دوی په کفر او پر الله تعالی پورې له پوهې پرته وینا تړلو کې ورته والی لري.

• أعظم الناس جُرْمًا وأشدهم إثمًا من يصد عن سبيل الله، ويمنع من أراد فعل الخير.

ډېر غټ جرم او لویه ګناه د هغه کس ده چې د الله له لارې خلک بندوي او د خیر کار اراده لرونکی بندکړي.

• تنزّه الله تعالى عن الصاحبة والولد، فهو سبحانه لا يحتاج لخلقه.

الله تعالی له ملګرې او ځوی څخه پاک دی، هغه هېڅ مخلوق ته اړتیا نه لري.