భావార్ధాల అనువాదం వచనం 107 సూరహ్ ఆలె ఇమ్రాన్ - పష్టూ అనువాదం - అల్ ఖుర్ఆన్ అల్ కరీమ్ యొక్క సంక్షిప్త తఫ్సీర్ వ్యాఖ్యానం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

వచనం: 107

وَاَمَّا الَّذِیْنَ ابْیَضَّتْ وُجُوْهُهُمْ فَفِیْ رَحْمَةِ اللّٰهِ ؕ— هُمْ فِیْهَا خٰلِدُوْنَ ۟

او هغه کسان چې مخونه يې سپین شوي وي د هغوی ځای به د نعمتونو والا جنتونو کې وي، دوئ به همیشه په دې کې وي، پداسې نعمتونو کې چي نه به ختمیږی او نه به بدلیږي.

ఈ పేజీలోని వచనాల ద్వారా లభించే ప్రయోజనాలు:

• متابعة أهل الكتاب في أهوائهم تقود إلى الضلال والبعد عن دين الله تعالى.

په خواهشاتو کې د اهل کتابو (یهودو او نصاراو) تابعداري کول انسان لاروکۍ ته راکاږي او د الله له دین څخه یي لرې کوي.

• الاعتصام بالكتاب والسُّنَّة والاستمساك بهديهما أعظم وسيلة للثبات على الحق، والعصمة من الضلال والافتراق.

په قران او سنت باندې منګولې لګول او ځان کلکول د هغې په ارشاداتو په حق باندې د ثابت پاتي کیدو غټه وسیله او له ګمراهۍ او اختلاف څخه د ځان ژغورل دي.

• الافتراق والاختلاف الواقع في هذه الأمة في قضايا الاعتقاد فيه مشابهة لمن سبق من أهل الكتاب.

هغه جداوالی او اختلاف چې په دې امت کې د عقیدی په امورو کې دی پدې کې مشابهت دی د هغو اهل کتابو سره چې مخکې تیر شوي.

• وجوب الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر؛ لأن به فلاح الأمة وسبب تميزها.

په نیکیو باندې امر کول او له بدیو څخه منع کول واجب دی؛ ځکه پدې کې د امت کامیابي ده او د دې امت د ځانګړتیا یو سبب دی.