భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ అల్-అన్ఆమ్ - పాష్టో అనువాదం - సర్ఫరాజ్ - పేజీ నెంబరు 132 - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

వచనం: 36

اِنَّمَا یَسْتَجِیْبُ الَّذِیْنَ یَسْمَعُوْنَ ؔؕ— وَالْمَوْتٰی یَبْعَثُهُمُ اللّٰهُ ثُمَّ اِلَیْهِ یُرْجَعُوْنَ ۟

یوازې هغه خلک خبره مني چې د حق بلنه اورې. او الله مړي را پورته کوي او بیا د هغه په لور ور ګرځول کیږي.

వచనం: 37

وَقَالُوْا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَیْهِ اٰیَةٌ مِّنْ رَّبِّهٖ ؕ— قُلْ اِنَّ اللّٰهَ قَادِرٌ عَلٰۤی اَنْ یُّنَزِّلَ اٰیَةً وَّلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟

او هغوی وایې چې ولې پر محمد(صلی الله علیه وسلم) د خپل رب له لورې یوه معجز نه نازلیږي. ووایه الله پاک توان لري چې معجزه نازله کړي خو د هغوی ډیر خلک نه پوهیږي.

వచనం: 38

وَمَا مِنْ دَآبَّةٍ فِی الْاَرْضِ وَلَا طٰٓىِٕرٍ یَّطِیْرُ بِجَنَاحَیْهِ اِلَّاۤ اُمَمٌ اَمْثَالُكُمْ ؕ— مَا فَرَّطْنَا فِی الْكِتٰبِ مِنْ شَیْءٍ ثُمَّ اِلٰی رَبِّهِمْ یُحْشَرُوْنَ ۟

د ځمکي ټول څاروي، او په وزرونو الوتونکي مرغان ستاسې په شان خیلونه دي. مونږ په کتاب کې هیڅ شی نیمګړی نه دی پريښی بیا به دا ټول ژوي د خپل رب په لور را ټول کړای شي.

వచనం: 39

وَالَّذِیْنَ كَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا صُمٌّ وَّبُكْمٌ فِی الظُّلُمٰتِ ؕ— مَنْ یَّشَاِ اللّٰهُ یُضْلِلْهُ ؕ— وَمَنْ یَّشَاْ یَجْعَلْهُ عَلٰی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیْمٍ ۟

او چا چې زمونږ ایتونه درواغ ګڼلي دي هغوی له حق اوریدلو نه کاڼه او له ویلو نه یې ګونګیان او په تیارو کې پراته دي. د الله پاک چې چاته خوښه شي بې لارې کوي یي او چې چاته یې خوښه شي ه سمه لار یې برابروي.

వచనం: 40

قُلْ اَرَءَیْتَكُمْ اِنْ اَتٰىكُمْ عَذَابُ اللّٰهِ اَوْ اَتَتْكُمُ السَّاعَةُ اَغَیْرَ اللّٰهِ تَدْعُوْنَ ۚ— اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟

( ای محمده!) ووایه په دې مي پوه کړئ چې که چیر تاسې ته د الله عذاب او یا د قیامت ټاکلی وخت راشي نو ایا تاسې به پرته له الله نه بل څوک بلئ؟ که تاسې رښتیني یاست.

వచనం: 41

بَلْ اِیَّاهُ تَدْعُوْنَ فَیَكْشِفُ مَا تَدْعُوْنَ اِلَیْهِ اِنْ شَآءَ وَتَنْسَوْنَ مَا تُشْرِكُوْنَ ۟۠

بلکې په داسې وختونو کې خو تاسې یوازې یو الله رابلئ بیا نو که د هغه خوښه شي هغه څه در څخه لري کوي چې تاسې يې غوښتنه کوئ او هغه چې له الله سره یې شریک ګڼئ بالکل له یاده وباسئ.

వచనం: 42

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَاۤ اِلٰۤی اُمَمٍ مِّنْ قَبْلِكَ فَاَخَذْنٰهُمْ بِالْبَاْسَآءِ وَالضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُوْنَ ۟

او مونږ پخوانیو امټونو ته استازي لیږلي او له سختیو او ستونزو سره مو مخ کړي وو ښايي چې هغوی عاجزۍ او زارۍ وکړي.

వచనం: 43

فَلَوْلَاۤ اِذْ جَآءَهُمْ بَاْسُنَا تَضَرَّعُوْا وَلٰكِنْ قَسَتْ قُلُوْبُهُمْ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطٰنُ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

نو چې کله هغوی ته زمونږ عذاب راغی ولې ې زارۍ او عاجزي ونکړه؟ عاجزي لا څه چې زړونه يې سخت او شیطان ټولې کړنې ورته ښایسته کړې.

వచనం: 44

فَلَمَّا نَسُوْا مَا ذُكِّرُوْا بِهٖ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ اَبْوَابَ كُلِّ شَیْءٍ ؕ— حَتّٰۤی اِذَا فَرِحُوْا بِمَاۤ اُوْتُوْۤا اَخَذْنٰهُمْ بَغْتَةً فَاِذَا هُمْ مُّبْلِسُوْنَ ۟

نو کله چې هغوی ورکړای شوی پند هیر کړ نو مونږ پرې د هر شي دروازې را خلاصې کړې. تر دې چې په ورکړو شوو نعمتونو خورا زیات خوښ شوي وو ناببره مو ونیول بیا نو هغوی مایوسي ښکاره کوونکي وو.