భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అ-నజ్మ్ - థాయ్ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

An-Najm

వచనం: 1

وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ

[53.1] ขอสาบานด้วยดวงดาวเมื่อมันคล้อยตกลงมา

వచనం: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ

[53.2] สหาย (มุฮัมมัด) ของพวกเจ้ามิได้หลงผิดและเชื่อมั่นในทางที่ผิด

వచనం: 3

وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ

[53.3] และเขามิได้พูดตามอารมณ์

వచనం: 4

إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ

[53.4] สิ่ง(ที่เขาพูด)นั้น มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นวะฮียฺที่ถูกประทานลงมา

వచనం: 5

عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ

[53.5] ผู้ทรงพลังอำนาจอันมากมาย (ญิบรีล) ได้สอนเขา

వచనం: 6

ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ

[53.6] ผู้ทรงพลังอันแข็งแรง ดังนั้นเขาจึงปรากฏในสภาพที่แท้จริง

వచనం: 7

وَهُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

[53.7] ขณะที่เขาอยู่บนขอบฟ้าอันสูงส่ง

వచనం: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ

[53.8] แล้วเขาได้เข้ามาใกล้ และเข้ามาใกล้จนชิด

వచనం: 9

فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ

[53.9] เขาเข้ามาใกล้ (จนอยู่) ในระยะของปลายคันธนูทั้งสอง หรือใกล้กว่านั้นอีก

వచనం: 10

فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ

[53.10] ดังนั้นเขา (ญิบรีล) จึงนำวะฮียฺมาให้แก่บ่าวของพระองค์ (มุฮัมมัด)สิ่งที่เขาจะนำวะฮียฺมา

వచనం: 11

مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ

[53.11] จิตใจ (ของมุฮัมมัด) มิได้ปฏิเสธสิ่งที่เขาได้เห็น

వచనం: 12

أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ

[53.12] แล้วพวกเจ้าจะโต้เถียงกับเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้เห็นอีกหรือ

వచనం: 13

وَلَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ

[53.13] และโดยแน่นอน เขาได้เห็นญิบรีลในการลงมาอีกครั้งหนึ่ง

వచనం: 14

عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ

[53.14] ณ ที่ต้นพุทราอันไกลโพ้น

వచనం: 15

عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ

[53.15] ณ ที่นั้น คือสวนสวรรค์อันเป็นที่พำนัก

వచనం: 16

إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ

[53.16] (ขณะนั้น) สิ่งที่ปกคลุม (แสงประกาย) ได้ปกคลุมต้นพุทรา

వచనం: 17

مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ

[53.17] สายตา (ของมุฮัมมัด) มิได้เหลือบแลไปทางอื่น และมิได้ล่วงเกินไป

వచనం: 18

لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ

[53.18] โดยแน่นอนเขาได้เห็นสัญญาณอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าของเขา

వచనం: 19

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ

[53.19] แล้วพวกเจ้ามิได้เห็นอัลลาต และอัลอุซซา

వచనం: 20

وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ

[53.20] และตัวอื่นคือตัวที่สาม, มะนาต ดอกหรือ

వచనం: 21

أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلۡأُنثَىٰ

[53.21] สำหรับพวกเจ้ามีเพศชาย และสำหรับพระองค์เพศหญิงกระนั้นหรือ

వచనం: 22

تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ

[53.22] ดูซิ นั่น เป็นการแบ่งส่วนที่ไม่ยุติธรรม

వచనం: 23

إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ

[53.23] เหล่านี้มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นชื่อที่พวกเจ้าและบรรพบุรุษของพวกเจ้า ตั้งมันขึ้นมาเองอัลลอฮฺมิได้ทรงประทานหลักฐานอันใดลงมาเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลยพวกเขามิได้ปฏิบัติตามสิ่งใด นอกจากการคาดคะเน และสิ่งที่อารมณ์ปราถนา และโดยแน่นอน แนวทางที่ถูกต้อง (ฮิดายะฮฺ)จากพระเจ้าของพวกเขาได้มีมายังพวกเขาแล้ว

వచనం: 24

أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ

[53.24] หรือว่าสำหรับมนุษย์นั้นจะได้ทุกสิ่งที่เขาปรารถนา

వచనం: 25

فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَٱلۡأُولَىٰ

[53.25] (อำนาจนั้น) เป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮฺทั้งในปรโลกและโลกนี้

వచనం: 26

۞ وَكَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرۡضَىٰٓ

[53.26] และมะลักกี่มากน้อยในชั้นฟ้าทั้งหลายนั้นการชะฟาอะฮฺของพวกเขาจะไม่อำนวยประโยชน์อันใด (แก่พวกเขา)เว้นแต่หลังจากอัลลอฮฺจะทรงอนุมัติแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และทรงพอพระทัย

వచనం: 27

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ

[53.27] แท้จริง บรรดาผู้ที่ไม่ศรัทธาต่อวันปรโลกนั้นแน่นอนพวกเขาจะตั้งชื่อมลาอิกะฮฺเป็นเพศหญิง

వచనం: 28

وَمَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّۖ وَإِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡـٔٗا

[53.28] และพวกเขาไม่มีความรู้ในเรื่องนั้นเลยพวกเขามิได้ปฏิบัตตามสิ่งใด นอจากการคาดคะเนและแท้จริงการคาดคะเนนั้นจะไม่อำนวยประโยชน์อันใดแก่ความจริงได้

వచనం: 29

فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَلَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

[53.29] ดังนั้น เจ้าจงหลบหลีกให้ห่างจากผู้ผินหลังจากการรำลึกนึกถึงเรา (อัลลอฮฺ)และเขามิได้ปรารถนาอื่นใดนอกจากการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้เท่านั้น

వచనం: 30

ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

[53.30] นั่นคือสุดยอดแห่งความรู้ของพวกเขาแล้ว แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นพระองค์ทรงรู้ดียิ่งถึงผู้ที่หลงออกจากทางของพระองค์ และพระองค์ทรงรู้ดียิ่งถึงผู้ที่อยู่ในแนวทางที่ถูกต้อง (ฮิดายะฮฺ)

వచనం: 31

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى

[53.31] และสิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลาย และสิ่งที่อยู่ในแผ่นดินนั้นเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮฺเพื่อพระองค์จะทรงตอบแทนบรรดาผู้กระทำความชั่วตามที่พวกเขาประพฤติ และจะทรงตอบแทนบรรดาผู้กระทำความดีด้วยความดี

వచనం: 32

ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَۚ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِۚ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَإِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡۖ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ

[53.32] แก่บรรดาผู้หลีกเลี่ยงห่างจากการทำบาปใหญ่ และทำสิ่งลามกทั้งหลาย เว้นแต่ความผิดพลาดเล็กน้อยแท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นทรงเป็นผู้กว้างขวางในการอภัยพระองค์ทรงรู้จักพวกเจ้าดียิ่ง เมื่อครั้งบังเกิดพวกเจ้าจากแผ่นดินและเมื่อครั้งพวกเจ้าเป็นทารกอยู่ในครรภ์ของมารดาของพวกเจ้า ดังพวกเจ้าอย่าแสดงความบริสุทธิ์แก่ตัวของพวกเจ้าเองเพราะพระองค์ทรงรู้ดียิ่งถึงผู้ที่มีความยำเกรง

వచనం: 33

أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ

[53.33] เจ้าได้เห็นผู้ที่ผินหลังให้บ้างไหม

వచనం: 34

وَأَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَأَكۡدَىٰٓ

[53.34] และเขาให้เพียงเล็กน้อย และเขาได้ตระหนี่ (ส่วนที่เหลือ)

వచనం: 35

أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ

[53.35] เขามีความรู้ในสิ่งเร้นลับกระนั้นหรือ เขาจึงได้เห็น

వచనం: 36

أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ

[53.36] หรือว่าเขามิไรับข่าวคราวที่มีอยู่ในคัมภีร์ของมูซา

వచనం: 37

وَإِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ

[53.37] และ (ในคัมภีร์ของ) อิบรอฮีม ผู้ซึ่งปฏิบัติตามสัญญาอย่างครบครัน

వచనం: 38

أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ

[53.38] ว่าไม่มีผู้แบกภาระคนใดที่จะแบกภาระของผู้อื่นได้

వచనం: 39

وَأَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ

[53.39] และมนุษย์จะไม่ได้อะไรเลย นอกจากสิ่งที่เขาได้ขวนขวายเอาไว้

వచనం: 40

وَأَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ

[53.40] และแท้จริงการขวนขวายของเขาก็จะได้เห็นในไม่ช้า

వచనం: 41

ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ

[53.41] แล้วเขาก็จะได้รับการตอบแทนด้วยการตอบแทนที่ครบถ้วนสมบูรณ์

వచనం: 42

وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ

[53.42] และแท้จริงจุดหมายปลายทาง (ของเขา) ย่อมไปสู่พระเจ้าของเจ้า

వచనం: 43

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَأَبۡكَىٰ

[53.43] และแท้จริงพระองค์คือผู้ทรงทำให้หัวเราะ และทรงทำให้ร้องไห้

వచనం: 44

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَأَحۡيَا

[53.44] และแท้จริงพระองค์คือผู้ทรงทำให้ตายและทรงทำให้เป็น

వచనం: 45

وَأَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰ

[53.45] และแท้จริงพระองค์ทรงสร้างสามีภรรยาคู่หนึ่ง เป็นเพศชาย และเพศหญิง

వచనం: 46

مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ

[53.46] จากเชื้ออสุจิเมื่อมันหลั่งออกมา

వచనం: 47

وَأَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ

[53.47] และแท้จริง เป็นหน้าที่ของพระองค์ที่จะให้บังเกิดอีกครั้งหนึ่ง

వచనం: 48

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَأَقۡنَىٰ

[53.48] และแท้จริง พระองค์ทรงทำให้เขาร่ำรวยและทรงทำให้เขายากจน

వచనం: 49

وَأَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ

[53.49] และแท้จริง พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าแห่งดาวสิริอุส (อัชเชียะอฺรอ)

వచనం: 50

وَأَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ

[53.50] และแท้จริง พระองค์ทรงทำลายพวกอ๊าดรุ่นก่อน ๆ

వచనం: 51

وَثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ

[53.51] และพวกษะมูดก็ไม่ได้ให้มีเหลืออยู่อีกเลย

వచనం: 52

وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَأَطۡغَىٰ

[53.52] และหมู่ชนของนูหฺก่อนหน้านี้ แท้จริงพวกเขาเป็นผู้อธรรมยิ่งและเป็นผู้ละเมิดยิ่ง

వచనం: 53

وَٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ

[53.53] และเมืองที่พลิกคว่ำลง (อัลมุอฺตะฟิกะฮฺ) พระองค์ทรงให้มันถล่มลง

వచనం: 54

فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ

[53.54] ฉะนั้น สิ่งที่ครอบคลุมมันก็ (คือการลงโทษ) ได้ครอบคลุมมัน

వచనం: 55

فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ

[53.55] ดังนั้น ความโปรดปรานของพระเจ้าของเจ้าอันใดเล่าที่เจ้ายังสงสัยอยู่

వచనం: 56

هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ

[53.56] นี่คือผู้ตักเตือนที่มาจากปวงผู้ตักเตือนรุ่นก่อน ๆ

వచనం: 57

أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ

[53.57] เวลาที่ใกล้เข้ามา (วันกิยามะฮฺ) ได้ใกล้เข้ามาแล้ว

వచనం: 58

لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ

[53.58] ไม่มีผู้ใดที่จะปัดเป่าให้พ้นไปได้ นอกจากอัลลอฮฺ

వచనం: 59

أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ

[53.59] พวกเจ้ายังคงแปลกใจต่อคำกล่าวนี้อีกหรือ

వచనం: 60

وَتَضۡحَكُونَ وَلَا تَبۡكُونَ

[53.60] และพวกเจ้ายังคงหัวเราะ และยังไม่ร้องไห้

వచనం: 61

وَأَنتُمۡ سَٰمِدُونَ

[53.61] และพวกเจ้ายังคงหลงระเริงลืมตัว

వచనం: 62

فَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ وَٱعۡبُدُواْ۩

[53.62] ดังนั้น พวกเจ้าจงสุญูดต่ออัลลอฮฺเถิด และจงเคารพภักดีต่อพระองค์เถิด