భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-వాఖియహ్ - థాయ్ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

Al-Wāqi‘ah

వచనం: 1

إِذَا وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

[56.1] เมื่อเหตุการณ์ (วันกิยามะฮฺ) ได้เกิดขึ้น

వచనం: 2

لَيۡسَ لِوَقۡعَتِهَا كَاذِبَةٌ

[56.2] ไม่มีผู้ปฏิเสธคนใดปฏิเสธต่อเหตุการณ์ของมัน

వచనం: 3

خَافِضَةٞ رَّافِعَةٌ

[56.3] ต่อเหตุการณ์นั้นทำให้ชนกลุ่มหนึ่งต่ำต้อย ชนอีกกลุ่มหนึ่งสูงส่ง

వచనం: 4

إِذَا رُجَّتِ ٱلۡأَرۡضُ رَجّٗا

[56.4] เมื่อแผ่นดินถูกสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

వచనం: 5

وَبُسَّتِ ٱلۡجِبَالُ بَسّٗا

[56.5] และบรรดาภูเขาได้แตกสลาย

వచనం: 6

فَكَانَتۡ هَبَآءٗ مُّنۢبَثّٗا

[56.6] และมันกลายเป็นผุยผงปลิวว่อน

వచనం: 7

وَكُنتُمۡ أَزۡوَٰجٗا ثَلَٰثَةٗ

[56.7] และพวกเจ้าจะแยกออกเป็นสามกลุ่ม

వచనం: 8

فَأَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ

[56.8] คือกลุ่มทางขวา (ผู้ได้รับบันทึกด้วยมือขวา) เจ้ารู้ได้อย่างไรว่ากลุ่มทางขวาคือใคร?

వచనం: 9

وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ

[56.9] และกลุ่มทางซ้าย (ผู้ได้รับบันทึกด้วยมือซ้าย)เจ้ารู้ได้อย่างไรว่ากลุ่มทางซ้ายคือใคร?

వచనం: 10

وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلسَّٰبِقُونَ

[56.10] และกลุ่มแนวหน้า คือกลุ่มแนวหน้า

వచనం: 11

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلۡمُقَرَّبُونَ

[56.11] เขาเหล่านั้น คือบรรดาผู้ใกล้ชิด

వచనం: 12

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

[56.12] ในสวนสวรรค์หลากหลายแห่งความสุขสำราญ

వచనం: 13

ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

[56.13] เป็นกลุ่มชนจำนวนมากจากชนรุ่นก่อน ๆ

వచనం: 14

وَقَلِيلٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ

[56.14] และเป็นกลุ่มชนจำนวนน้อยจากชนรุ่นหลัง ๆ

వచనం: 15

عَلَىٰ سُرُرٖ مَّوۡضُونَةٖ

[56.15] โดยอยู่บนเตียงที่ประดับด้วยทองคำ

వచనం: 16

مُّتَّكِـِٔينَ عَلَيۡهَا مُتَقَٰبِلِينَ

[56.16] พวกเขานอนเอกเขนกอยู่บนนั้น โดยผินหน้าเข้าหากัน

వచనం: 17

يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ

[56.17] มีเด็ก ๆ ที่มีอายุเช่นนั้นวนเวียนรับใช้พวกเขาตลอดไป

వచనం: 18

بِأَكۡوَابٖ وَأَبَارِيقَ وَكَأۡسٖ مِّن مَّعِينٖ

[56.18] ถ้วยภาชนะใหญ่ และแก้วที่มีหู และจอกใส่สุราที่ไหลรินมา

వచనం: 19

لَّا يُصَدَّعُونَ عَنۡهَا وَلَا يُنزِفُونَ

[56.19] พวกเขาจะไม่มึนศีรษะ และไม่หมดสติเมื่อดื่มสุรานั้น

వచనం: 20

وَفَٰكِهَةٖ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ

[56.20] และผลไม้หลากชนิด ตามแต่พวกเขาจะเลือกกิน

వచనం: 21

وَلَحۡمِ طَيۡرٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ

[56.21] และเนื้อนกที่พวกเขาอยากรับประทาน

వచనం: 22

وَحُورٌ عِينٞ

[56.22] และหญิงสาวที่มีนัยน์ตาคมสวยงาม

వచనం: 23

كَأَمۡثَٰلِ ٱللُّؤۡلُوِٕ ٱلۡمَكۡنُونِ

[56.23] ประหนึ่งไข่มุกที่ถูกพิทักษ์รักษาไว้อย่างดี

వచనం: 24

جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

[56.24] ทั้งนี้เป็นการตอบแทนเนื่องจากความดีที่พวกเขากระทำไว้

వచనం: 25

لَا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا تَأۡثِيمًا

[56.25] ในสวนสวรรค์นั้นพวกเขาจะไม่ได้ยินคำพูดที่ไร้สาระ และเป็นบาป

వచనం: 26

إِلَّا قِيلٗا سَلَٰمٗا سَلَٰمٗا

[56.26] เว้นแต่คำกล่าวที่ว่า ศานติ ศานติ

వచనం: 27

وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ

[56.27] และกลุ่มทางขวา (ผู้ได้รับบันทึกด้วยมือขวา)เจ้ารู้หรือไม่ว่ากลุ่มทางขวาเป็นอย่างไร?

వచనం: 28

فِي سِدۡرٖ مَّخۡضُودٖ

[56.28] (พวกเขา) อยู่ภายใต้ต้นพุทราที่ไร้หนาม

వచనం: 29

وَطَلۡحٖ مَّنضُودٖ

[56.29] และต้นกล้วยที่ออกผลเป็นเครือตั้งแต่ยอดจรดโคนต้น (ไม่เห็นลำต้น)

వచనం: 30

وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ

[56.30] และร่มเงาที่แผ่กระจาย

వచనం: 31

وَمَآءٖ مَّسۡكُوبٖ

[56.31] และน้ำที่ไหลรินตลอดเวลา

వచనం: 32

وَفَٰكِهَةٖ كَثِيرَةٖ

[56.32] และผลไม้อันมากหลาย

వచనం: 33

لَّا مَقۡطُوعَةٖ وَلَا مَمۡنُوعَةٖ

[56.33] โดยไม่หมดสิ้นตามฤดูและไม่เป็นที่ต้องห้าม

వచనం: 34

وَفُرُشٖ مَّرۡفُوعَةٍ

[56.34] และเตียงนอนที่ถูกยกให้สูงขึ้น

వచనం: 35

إِنَّآ أَنشَأۡنَٰهُنَّ إِنشَآءٗ

[56.35] แท้จริงเราได้บังเกิดพวกนาง เป็นกรณีพิเศษจริง ๆ

వచనం: 36

فَجَعَلۡنَٰهُنَّ أَبۡكَارًا

[56.36] แล้วเราได้ทำให้พวกนางเป็นสาวพรหมจรรย์

వచనం: 37

عُرُبًا أَتۡرَابٗا

[56.37] เป็นที่น่ารักชื่นชมแก่คู่ครอง อยู่ในวัยสาวคราวเดียวกัน

వచనం: 38

لِّأَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ

[56.38] สำหรับกลุ่มทางขวา (ผู้ได้รับบันทึกด้วยมือขวา)

వచనం: 39

ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

[56.39] (คือ) กลุ่มชนจากรุ่นก่อน ๆ

వచనం: 40

وَثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ

[56.40] และกลุ่มชนจากรุ่นหลัง ๆ

వచనం: 41

وَأَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ

[56.41] และกลุ่มทางซ้าย (ผู้ได้รับบันทึกด้วยมือซ้าย)เจ้ารู้หรือไม่ว่ากลุ่มทางซ้ายเป็นอย่างไร

వచనం: 42

فِي سَمُومٖ وَحَمِيمٖ

[56.42] อยู่ในลมร้อน และน้ำกำลังเดือด

వచనం: 43

وَظِلّٖ مِّن يَحۡمُومٖ

[56.43] อยู่ใต้ร่มเงาของควันที่ดำทึบ

వచనం: 44

لَّا بَارِدٖ وَلَا كَرِيمٍ

[56.44] ไม่ร่มเย็นและไม่เป็นที่น่าชื่นชม

వచనం: 45

إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُتۡرَفِينَ

[56.45] แท้จริงพวกเขาแต่กาลก่อนนั้นเป็นพวกเจ้าสำราญ

వచనం: 46

وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِيمِ

[56.46] และพวกเขาเคยดื้อรั้นในการทำบาปใหญ่ ๆ อยู่เป็นเนือง

వచనం: 47

وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

[56.47] และพวกเขาเคยกล่าวว่า เมื่อเราตายไปแล้ว และเราได้กลายเป็นดินผงและกระดูกป่นแล้วเราจะถูกให้ฟื้นคนชีพอีกกระนั้นหรือ

వచనం: 48

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

[56.48] และรวมทั้งบรรพบุรุษของเราแต่กาลก่อนนั้นด้วยหรือ

వచనం: 49

قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِينَ وَٱلۡأٓخِرِينَ

[56.49] จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) แท้จริงชนรุ่นก่อน ๆ และรุ่นหลัง ๆ นั้น

వచనం: 50

لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

[56.50] จะถูกรวบรวมไว้จนกระทั่งถึงวันอันเป็นที่รู้กัน (วันกิยามะฮฺ)

వచనం: 51

ثُمَّ إِنَّكُمۡ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلۡمُكَذِّبُونَ

[56.51] แล้วรวมทั้งพวกเจ้าอีกด้วย โอ้บรรดาผู้หลงผิด บรรดาผู้ปฏิเสธทั้งหลาย

వచనం: 52

لَأٓكِلُونَ مِن شَجَرٖ مِّن زَقُّومٖ

[56.52] แน่นอนพวกเจ้าจะเป็นผู้กินต้นซักกูม

వచనం: 53

فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

[56.53] และพวกเขาจะใส่มันเข้าไปเต็มท้อง

వచనం: 54

فَشَٰرِبُونَ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡحَمِيمِ

[56.54] และพวกเขาจะดื่มน้ำกำลังเดือดตามลงไป

వచనం: 55

فَشَٰرِبُونَ شُرۡبَ ٱلۡهِيمِ

[56.55] พวกเขาจะดื่ม (น้ำ) เช่นกับการดื่มของอูฐที่กระหายน้ำจัด

వచనం: 56

هَٰذَا نُزُلُهُمۡ يَوۡمَ ٱلدِّينِ

[56.56] นี่คือที่พำนักของพวกเขาในวันแห่งการตอบแทน

వచనం: 57

نَحۡنُ خَلَقۡنَٰكُمۡ فَلَوۡلَا تُصَدِّقُونَ

[56.57] เรานั้นได้สร้างพวกเจ้าขึ้นมา ไฉนเล่าพวกเจ้าจึงไม่เชื่อ (ในวันฟื้นคืนชีพ)

వచనం: 58

أَفَرَءَيۡتُم مَّا تُمۡنُونَ

[56.58] พวกเจ้าเห็นสิ่งที่พวกเจ้าหลั่งออกมา (อสุจิ) แล้วมิใช่หรือ

వచనం: 59

ءَأَنتُمۡ تَخۡلُقُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡخَٰلِقُونَ

[56.59] พวกเจ้าสร้างมันขึ้นมา หรือว่าเราเป็นผู้สร้าง

వచనం: 60

نَحۡنُ قَدَّرۡنَا بَيۡنَكُمُ ٱلۡمَوۡتَ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ

[56.60] เรานั้นเป็นผู้กำหนดความตายขึ้นในระหว่างพวกเจ้า และเราก็จะไม่ถูกขัดขวาง

వచనం: 61

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ أَمۡثَٰلَكُمۡ وَنُنشِئَكُمۡ فِي مَا لَا تَعۡلَمُونَ

[56.61] ในการที่เราจะเปลี่ยนบุคคลเยี่ยงพวกเจ้าและเราจะให้พวกเจ้าเกิดขึ้นมาอีกในสิ่งที่พวกเจ้าไม่รู้

వచనం: 62

وَلَقَدۡ عَلِمۡتُمُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُولَىٰ فَلَوۡلَا تَذَكَّرُونَ

[56.62] และโดยแน่นอน พวกเจ้าได้รู้มาแล้วถึงการเกิดครั้งแรก แล้วไฉนเล่าพวกเจ้าจึงไม่ใคร่ครวญ

వచనం: 63

أَفَرَءَيۡتُم مَّا تَحۡرُثُونَ

[56.63] พวกเจ้าเห็นสิ่งที่พวกเจ้าหว่านมาแล้วมิใช่หรือ

వచనం: 64

ءَأَنتُمۡ تَزۡرَعُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلزَّٰرِعُونَ

[56.64] พวกเจ้าทำให้มันงอกเงยขึ้นมา หรือว่าเราเป็นผู้ทำให้มันงอกเงยขึ้นมา

వచనం: 65

لَوۡ نَشَآءُ لَجَعَلۡنَٰهُ حُطَٰمٗا فَظَلۡتُمۡ تَفَكَّهُونَ

[56.65] หากเราประสงค์ทำให้มันหักเป็นชิ้น ๆ แล้ว แน่นอนเราก็ย่อมทำมันได้ แล้วพวกเจ้าจงประหลาดใจ

వచనం: 66

إِنَّا لَمُغۡرَمُونَ

[56.66] (พวกเจ้าจะกล่าวขึ้นว่า) แท้จริงเราได้รับความหายนะแล้ว

వచనం: 67

بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ

[56.67] ไม่เพียงแต่เท่านั้น เรายังขาดแคลนปัจจัยเพาะปลูกอีกด้วย

వచనం: 68

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلۡمَآءَ ٱلَّذِي تَشۡرَبُونَ

[56.68] พวกเจ้าเห็นน้ำที่พวกเจ้าดื่มแล้วมิใช่หรือ

వచనం: 69

ءَأَنتُمۡ أَنزَلۡتُمُوهُ مِنَ ٱلۡمُزۡنِ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنزِلُونَ

[56.69] พวกเจ้าเป็นผู้หลั่งมันลงมาจากก้อนเมฆหรือว่าเราเป็นผู้หลั่งมันลงมา

వచనం: 70

لَوۡ نَشَآءُ جَعَلۡنَٰهُ أُجَاجٗا فَلَوۡلَا تَشۡكُرُونَ

[56.70] หากเราประสงค์ เราก็จะทำให้มันเค็มจัด แล้วไฉนเล่าพวกเจ้าจึงไม่กตัญญู

వచనం: 71

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِي تُورُونَ

[56.71] พวกเจ้าเห็นไฟที่พวกเจ้าจุดขึ้นมาแล้วมิใช่หรือ

వచనం: 72

ءَأَنتُمۡ أَنشَأۡتُمۡ شَجَرَتَهَآ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنشِـُٔونَ

[56.72] พวกเจ้าเป็นผู้ทำให้ต้นไม้ของมันงอกเงยขึ้นมาหรือว่าเราเป็นผู้ทำให้มันงอกขึ้นมา

వచనం: 73

نَحۡنُ جَعَلۡنَٰهَا تَذۡكِرَةٗ وَمَتَٰعٗا لِّلۡمُقۡوِينَ

[56.73] เราได้ทำให้มันมีขึ้นเพื่อเป็นการเตือนสติและอำนวยประโยชน์แก่ผู้เดินทางรอนแรม

వచనం: 74

فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ

[56.74] ดังนั้น เจ้าจงสดุดีด้วยพระนามแห่งพระเจ้าของเจ้าผู้ทรงยิ่งใหญ่เถิด

వచనం: 75

۞ فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ

[56.75] ข้า (อัลลอฮฺ) ขอสาบานด้วยตำแหน่งต่าง ๆ ของดวงดาว

వచనం: 76

وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوۡ تَعۡلَمُونَ عَظِيمٌ

[56.76] และแท้จริงมันเป็นการสาบานอันยิ่งใหญ่ หากพวกเจ้ารู้

వచనం: 77

إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانٞ كَرِيمٞ

[56.77] นั่นคือ กุรอานอันทรงเกียรติ

వచనం: 78

فِي كِتَٰبٖ مَّكۡنُونٖ

[56.78] ซึ่งอยู่ในบันทึกที่ถูกพิทักษ์รักษาไว้

వచనం: 79

لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ

[56.79] ไม่มีผู้ใดจะแตะต้องอัลกุรอาน นอกจากบรรดาผู้บริสุทธิ์เท่านั้น

వచనం: 80

تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

[56.80] ถูกประทานลงมาจากพระเจ้าแห่งสากลโลก

వచనం: 81

أَفَبِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ أَنتُم مُّدۡهِنُونَ

[56.81] และด้วยเรื่องนี้ (อัลกุรอาน) กระนั้นหรือที่พวกเจ้าปฏิเสธเย้ยหยัน

వచనం: 82

وَتَجۡعَلُونَ رِزۡقَكُمۡ أَنَّكُمۡ تُكَذِّبُونَ

[56.82] และทั้ง ๆ ที่พระองค์ทรงประทานปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้า พวกเจ้าก็ยังคงปฏิเสธศรัทธาต่ออัลลอฮฺกระนั้นหรือ

వచనం: 83

فَلَوۡلَآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلۡحُلۡقُومَ

[56.83] และเมื่อวิญญาณได้มาถึงคอหอย (กำลังจะตาย)แล้วพวกเจ้าสามารถจะยับยั้งไว้ได้หรือ

వచనం: 84

وَأَنتُمۡ حِينَئِذٖ تَنظُرُونَ

[56.84] และในขณะนั้น พวกเจ้ากำลังมองดูกันอยู่

వచనం: 85

وَنَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَيۡهِ مِنكُمۡ وَلَٰكِن لَّا تُبۡصِرُونَ

[56.85] และเรานั้นอยู่ใกล้ชิดเขายิ่งกว่าพวกเจ้า แต่ทว่าพวกเจ้ามองไม่เห็น (มะลาอิกะฮฺ)

వచనం: 86

فَلَوۡلَآ إِن كُنتُمۡ غَيۡرَ مَدِينِينَ

[56.86] หากว่าพวกเจ้ามิได้อยู่ภายใต้อำนาจของผู้ใด และไม่มีพระเจ้าเป็นผู้มีอำนาจเหนือพวกเจ้าแล้ว

వచనం: 87

تَرۡجِعُونَهَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

[56.87] ไฉนเล่า พวกเจ้าจึงไม่ให้วิญญาณกลับมาสู่ร่างอีก หากพวกเจ้าพูดจริง

వచనం: 88

فَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

[56.88] สำหรับผู้ที่หากว่าเขา (ผู้ตาย) เป็นผู้ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ

వచనం: 89

فَرَوۡحٞ وَرَيۡحَانٞ وَجَنَّتُ نَعِيمٖ

[56.89] ดังนั้นความอิ่มเอิบสดชื่น และสวรรค์อันเป็นที่โปรดปรานจะได้แก่เขา

వచనం: 90

وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ

[56.90] และหากว่าเขาอยู่ในกลุ่มทางขวา (ผู้ได้รับบันทึกด้วยมือขวา)

వచనం: 91

فَسَلَٰمٞ لَّكَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ

[56.91] ดังนั้นความปลอดภัยก็เป็นของเจ้า ในฐานะเป็นผู้อยู่ในกลุ่มทางขวา (ผู้ได้รับบันทึกด้วยมือขวา)

వచనం: 92

وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُكَذِّبِينَ ٱلضَّآلِّينَ

[56.92] และหากว่าเขาอยู่ในหมู่ผู้ปฏิเสธผู้หลงทาง

వచనం: 93

فَنُزُلٞ مِّنۡ حَمِيمٖ

[56.93] ดังนั้นสิ่งที่เตรียมไว้สำหรับเขาก็คือ น้ำร้อนที่กำลังเดือด

వచనం: 94

وَتَصۡلِيَةُ جَحِيمٍ

[56.94] และเปลวไฟที่ลุกไหม้

వచనం: 95

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ ٱلۡيَقِينِ

[56.95] แท้จริงนี้แหละคือความจริงที่แน่นอน

వచనం: 96

فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ

[56.96] ดังนั้น เจ้าจงสดุดีด้วยพระนามพระเจ้าของเจ้าผู้ยิ่งใหญ่เถิด