భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-ముర్సలాత్ - టర్కిష్ అనువాదం - రువ్వాద్ అనువాద కేంద్రం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

Sûretu'l-Mürselât

వచనం: 1

وَٱلۡمُرۡسَلَٰتِ عُرۡفٗا

Yemin olsun, ardı ardına gönderilenlere.

వచనం: 2

فَٱلۡعَٰصِفَٰتِ عَصۡفٗا

Şiddetle esip savuranlara.

వచనం: 3

وَٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشۡرٗا

Yaydıkça yayanlara.

వచనం: 4

فَٱلۡفَٰرِقَٰتِ فَرۡقٗا

Ayırdıkça ayıranlara.

వచనం: 5

فَٱلۡمُلۡقِيَٰتِ ذِكۡرًا

Zikri getirip, bırakanlara.

వచనం: 6

عُذۡرًا أَوۡ نُذۡرًا

Gerek özür için olsun, gerek uyarı için.

వచనం: 7

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَٰقِعٞ

Şüphe yok ki, size vaadedilen mutlaka gerçekleşecektir.

వచనం: 8

فَإِذَا ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ

Yıldızların ışığı söndüğü zaman.

వచనం: 9

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتۡ

Gök yarıldığında.

వచనం: 10

وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ نُسِفَتۡ

Dağlar parçamparça olup savrulduğunda.

వచనం: 11

وَإِذَا ٱلرُّسُلُ أُقِّتَتۡ

Peygamberlere ümmetleri hakkında şahitlik vakitleri bildirildiği zaman.

వచనం: 12

لِأَيِّ يَوۡمٍ أُجِّلَتۡ

Bu, hangi güne ertelenmiş?

వచనం: 13

لِيَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ

Ayrım (hüküm) gününe (ertelenmiştir).

వచనం: 14

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ

Hüküm gününün ne olduğunu sen ne bileceksin?

వచనం: 15

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

O gün vay yalanlayanların haline!

వచనం: 16

أَلَمۡ نُهۡلِكِ ٱلۡأَوَّلِينَ

Biz, öncekileri helak etmedik mi?

వచనం: 17

ثُمَّ نُتۡبِعُهُمُ ٱلۡأٓخِرِينَ

Sonra arkadan gelenleri de onların arkasına takacağız.

వచనం: 18

كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

Biz, günahkârlara işte böyle yaparız.

వచనం: 19

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

O gün vay yalanlayanların haline!

వచనం: 20

أَلَمۡ نَخۡلُقكُّم مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ

Sizi basit bir sudan yaratmadık mı?

వచనం: 21

فَجَعَلۡنَٰهُ فِي قَرَارٖ مَّكِينٍ

Ve onu sağlam bir yere yerleştirmedik mi?

వచనం: 22

إِلَىٰ قَدَرٖ مَّعۡلُومٖ

Belli bir süreye kadar.

వచనం: 23

فَقَدَرۡنَا فَنِعۡمَ ٱلۡقَٰدِرُونَ

Buna gücümüz yeter. Ne güzel güç yetirenleriz.

వచనం: 24

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

O gün yalanlayanların vay haline!

వచనం: 25

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ كِفَاتًا

Biz, yeryüzünü bir toplanma yeri kılmadık mı?

వచనం: 26

أَحۡيَآءٗ وَأَمۡوَٰتٗا

Diri olanları da, ölü olanları da.

వచనం: 27

وَجَعَلۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ شَٰمِخَٰتٖ وَأَسۡقَيۡنَٰكُم مَّآءٗ فُرَاتٗا

Orada yüksek dağlar yaratıp size tatlı su içirmedik mi?

వచనం: 28

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

O gün yalanlayanların vay haline!

వచనం: 29

ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

Yalanlamış olduğunuza (azaba) doğru yürüyün bakalım!

వచనం: 30

ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ ظِلّٖ ذِي ثَلَٰثِ شُعَبٖ

Üç kollu (ateşin) gölgesine doğru yürüyün!

వచనం: 31

لَّا ظَلِيلٖ وَلَا يُغۡنِي مِنَ ٱللَّهَبِ

Ne gölgelendirir, ne alevden korur.

వచనం: 32

إِنَّهَا تَرۡمِي بِشَرَرٖ كَٱلۡقَصۡرِ

O, her biri saraylar gibi olan kıvılcımlar saçar.

వచనం: 33

كَأَنَّهُۥ جِمَٰلَتٞ صُفۡرٞ

Her biri sarı develer gibidir.

వచనం: 34

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

O gün yalanlayanların vay haline!

వచనం: 35

هَٰذَا يَوۡمُ لَا يَنطِقُونَ

Bu, onların konuşamayacakları bir gündür.

వచనం: 36

وَلَا يُؤۡذَنُ لَهُمۡ فَيَعۡتَذِرُونَ

Onların özür dilemelerine dahi izin verilmez.

వచనం: 37

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

O gün yalanlayanların vay haline!

వచనం: 38

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِۖ جَمَعۡنَٰكُمۡ وَٱلۡأَوَّلِينَ

Bu, ayırma (hüküm) günüdür. Sizi ve evvelkileri bir araya toplarız.

వచనం: 39

فَإِن كَانَ لَكُمۡ كَيۡدٞ فَكِيدُونِ

Eğer bir tuzağınız varsa, haydi bana karşı tuzak kurun!

వచనం: 40

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

O gün, yalanlayanların vay haline!

వచనం: 41

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي ظِلَٰلٖ وَعُيُونٖ

Şüphesiz ki takva sahipleri, gölgelerde pınar başlarındadır.

వచనం: 42

وَفَوَٰكِهَ مِمَّا يَشۡتَهُونَ

Ve canlarının çekip-arzu ettiği meyveler (arasındadırlar).

వచనం: 43

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Yaptığınız ameller sebebi ile afiyetle yiyin, için.

వచనం: 44

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Biz, iyilik yapanları işte böyle ödüllendiririz.

వచనం: 45

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

O gün yalanlayanların vay haline!

వచనం: 46

كُلُواْ وَتَمَتَّعُواْ قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجۡرِمُونَ

Yiyin ve biraz yararlanın; muhakkak ki siz günahkârlarsınız.

వచనం: 47

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

O gün, yalanlayanların vay haline!

వచనం: 48

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱرۡكَعُواْ لَا يَرۡكَعُونَ

Onlara; “Rükû edin!” denildiği zaman rükû etmezlerdi.

వచనం: 49

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

O gün yalanlayanların vay haline!

వచనం: 50

فَبِأَيِّ حَدِيثِۭ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ

Onlar bundan (Kur'an'dan) sonra artık hangi söze iman edecekler?