Salin ng mga Kahulugan Surah Al-Mutaffifīn - Salin sa Wikang Persiyano ng Al-Mukhtasar fī Tafsīr Al-Qur’an Al-Karīm - Numero ng Pahina 588 - Ensayklopedia ng Marangal na Qur-an

Ayah: 5

لِیَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟ۙ

برای حسابرسی و جزا در روزی‌که به‌سبب مصیبت‌ها و هراس‌هایی که در آن وجود دارد بزرگ است.

Ayah: 6

یَّوْمَ یَقُوْمُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

روزی‌که مردم برای حسابرسی در برابر پروردگارِ تمام مخلوقات می‌ایستند.

Ayah: 7

كَلَّاۤ اِنَّ كِتٰبَ الْفُجَّارِ لَفِیْ سِجِّیْنٍ ۟ؕ

امر چنان‌که تصور می‌کنید نیست که رستاخیزی پس از مرگ وجود ندارد، به‌راستی‌که نامۀ گناهکاران چه کافر و چه منافق، تباه‌شده در سجّین -زمینی زیرین- قرار دارد.

Ayah: 8

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا سِجِّیْنٌ ۟ؕ

و - ای رسول- تو چه دانی که سِجّین چیست؟!

Ayah: 9

كِتٰبٌ مَّرْقُوْمٌ ۟ؕ

کتاب نوشته‌شدۀ آنها است که نه از بین می‌رود، نه بر آن افزوده می‌شود و نه از آن کاسته می‌گردد.

Ayah: 10

وَیْلٌ یَّوْمَىِٕذٍ لِّلْمُكَذِّبِیْنَ ۟ۙ

نابودی و تباهی در آن روز برای تکذیب‌ کنندگان باد.

Ayah: 11

الَّذِیْنَ یُكَذِّبُوْنَ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟ؕ

کسانی‌که روز جزا را که الله در آن روز بندگانش را براساس اعمال‌شان در دنیا جزا می‌دهد تکذیب می‌کنند.

Ayah: 12

وَمَا یُكَذِّبُ بِهٖۤ اِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ

و این روز را تکذیب نمی‌کند جز کسی که از حدود الله بگذرذ، و بسیار گناهکار باشد.

Ayah: 13

اِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِ اٰیٰتُنَا قَالَ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟ؕ

وقتی آیات نازل‌شدۀ ما بر رسول‌مان بر او خوانده شود می‌گوید: این افسانه‌های امت‌های پیشین است، و از جانب الله نیست.

Ayah: 14

كَلَّا بَلْ ٚ— رَانَ عَلٰی قُلُوْبِهِمْ مَّا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟

امر چنان‌که این تکذیب‌ کنندگان تصور کردند نیست، بلکه گناهانی را که انجام می‌دادند بر عقل‌شان غلبه یافته و آن را پوشانده است، پس حق را با دل‌های‌شان نمی‌بینند.

Ayah: 15

كَلَّاۤ اِنَّهُمْ عَنْ رَّبِّهِمْ یَوْمَىِٕذٍ لَّمَحْجُوْبُوْنَ ۟ؕ

آنها به‌طور قطع در روز قیامت از رویت پروردگارشان محروم هستند.

Ayah: 16

ثُمَّ اِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِیْمِ ۟ؕ

آن‌گاه به یقین وارد جهنم شوند، و از حرارتش رنج برند.

Ayah: 17

ثُمَّ یُقَالُ هٰذَا الَّذِیْ كُنْتُمْ بِهٖ تُكَذِّبُوْنَ ۟ؕ

سپس برای سرزنش آنها در روز قیامت به آنها گفته می‌شود: این عذابی که با آن روبرو شدید همان چیزی است که آن را در دنیا تکذیب می‌کردید آن‌گاه که رسول‌تان شما را از آن خبر می‌داد.

Ayah: 18

كَلَّاۤ اِنَّ كِتٰبَ الْاَبْرَارِ لَفِیْ عِلِّیِّیْنَ ۟ؕ

امر چنان‌که تصور می‌کنید که هیچ حساب و جزایی وجود ندارد نیست، به‌راستی‌که اهل طاعت در عِلّیُّون هستند.

Ayah: 19

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا عِلِّیُّوْنَ ۟ؕ

و - ای رسول- تو چه می‌دانی که علّیّون چیست؟!

Ayah: 20

كِتٰبٌ مَّرْقُوْمٌ ۟ۙ

کتاب نوشته‌شدۀ آنها است که نه از بین می‌رود، نه بر آن افزوده می‌شود و نه از آن کاسته می‌گردد.

Ayah: 21

یَّشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُوْنَ ۟ؕ

فرشتگان مقرب هر آسمان این کتاب را می‌آورند.

Ayah: 22

اِنَّ الْاَبْرَارَ لَفِیْ نَعِیْمٍ ۟ۙ

به تحقیق کسانی‌که طاعات زیادی انجام داده‌اند در روز قیامت در نعمت‌هایی جاویدان هستند.

Ayah: 23

عَلَی الْاَرَآىِٕكِ یَنْظُرُوْنَ ۟ۙ

بر تخت‌هایی آراسته به‌سوی پروردگارشان، و به هر چیزی‌که وجودشان را به وجد آورد و آنها را شاد گرداند می‌نگرند.

Ayah: 24

تَعْرِفُ فِیْ وُجُوْهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیْمِ ۟ۚ

هرگاه به آنها بنگری خرمی و شادابی و نشاط در اثرِ زندگی در ناز و نعمت را در چهره‌های‌شان خواهی دید.

Ayah: 25

یُسْقَوْنَ مِنْ رَّحِیْقٍ مَّخْتُوْمٍ ۟ۙ

خدمتکاران‌شان آنها را از شرابی که بر ظرفش مُهر نهاده شده است می‌نوشانند.

Ayah: 26

خِتٰمُهٗ مِسْكٌ ؕ— وَفِیْ ذٰلِكَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنٰفِسُوْنَ ۟ؕ

بوی مشک، بی‌نهایت از آن پخش می‌شود، و برای این پاداش گرامی، باید مسابقه ‌دهندگان، با عمل به آنچه الله را راضی می‌سازد، و ترک آنچه او تعالی را به خشم می‌آورد، با هم مسابقه دهند.

Ayah: 27

وَمِزَاجُهٗ مِنْ تَسْنِیْمٍ ۟ۙ

این شراب مُهر نهاده‌شده با چشمۀ تسنیم آمیخته می‌شود.

Ayah: 28

عَیْنًا یَّشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُوْنَ ۟ؕ

که چشمه‌ای در بالاترین بهشت است که مقربان صاف و خالص از آن می‌نوشند، و سایر مؤمنان از آمیزه‌ای از آن و غیر آن می‌نوشند.

Ayah: 29

اِنَّ الَّذِیْنَ اَجْرَمُوْا كَانُوْا مِنَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا یَضْحَكُوْنَ ۟ؗۖ

به‌راستی کسانی‌که با کفر خویش گناه می‌کردند از روی تمسخر به مؤمنان می‌خندیدند.

Ayah: 30

وَاِذَا مَرُّوْا بِهِمْ یَتَغَامَزُوْنَ ۟ؗۖ

و هرگاه بر مؤمنان می‌گذشتند از روی تمسخر و استهزا با چشم و ابرو به یکدیگر اشاره می‌کردند.

Ayah: 31

وَاِذَا انْقَلَبُوْۤا اِلٰۤی اَهْلِهِمُ انْقَلَبُوْا فَكِهِیْنَ ۟ؗۖ

و هرگاه نزد خانوادهای خود بازمی‌گشتند، به سبب کفر و تسمخرِ مؤمنان، خوشحال و شادمان بازمی‌گشتند.

Ayah: 32

وَاِذَا رَاَوْهُمْ قَالُوْۤا اِنَّ هٰۤؤُلَآءِ لَضَآلُّوْنَ ۟ۙ

و هرگاه مسلمانان را مشاهده می‌کردند می‌گفتند: به‌راستی‌که اینها گمراهان از راه حق هستند، که دین پدران‌شان را رها کردند.

Ayah: 33

وَمَاۤ اُرْسِلُوْا عَلَیْهِمْ حٰفِظِیْنَ ۟ؕ

درحالی‌که الله آنها را بر حفظ اعمال مؤمنان نگماشته بود تا این سخن را بگویند.

Ilan sa mga Pakinabang ng mga Ayah sa Pahinang Ito:

• خطر الذنوب على القلوب.

خطر گناهان بر دل‌ها.

• حرمان الكفار من رؤية ربهم يوم القيامة.

محرومیت کافران از دیدن پروردگارشان در روز قیامت.

• السخرية من أهل الدين صفة من صفات الكفار.

تمسخرِ پیروانِ دین، یکی از صفات کافران است.