Anlam tercümesi Ayet 62 Sure Sûratu'l-Mu'minûn - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Kur'an-ı Kerim Ansiklopedisi

Ayet: 62

وَلَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۚ وَلَدَيۡنَا كِتَٰبٞ يَنطِقُ بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

Ҳеч бир жонга тоқатидан ортиқ вазифани юкламаймиз. Бизнинг ҳузуримизда ҳар бир амални исботлаб берадиган, фақат ҳақни гапирадиган Китоб бор. Улар зулм қилинмайдилар, савоблари камайтирилмайди, гуноҳлари кўпайтирилмайди.

Bu sayfadaki ayetlerin faydaları:

• خوف المؤمن من عدم قبول عمله الصالح.

Мўмин одам ўзининг яхши амали қабул бўлмай қолишидан хавфсираб туради.

• سقوط التكليف بما لا يُسْتطاع رحمة بالعباد.

Тоқат етмайдиган ишнинг гардандан соқит қилиниши Аллоҳ таолонинг Ўз бандаларига кўрсатган марҳматидир.

• الترف مانع من موانع الاستقامة وسبب في الهلاك.

Фаровонлик ва маишатпарастлик барқарорликнинг кушандаси бўлиб, пировардда ҳалокат олиб боради.

• قصور عقول البشر عن إدراك كثير من المصالح.

Инсон ақли кўп манфаатларни идрок этишдан ожизлик қилади.