ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 62 ជំពូក​ អល់មុមីនូន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាអ៊ូបេគីស្ថាន - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 62

وَلَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۚ وَلَدَيۡنَا كِتَٰبٞ يَنطِقُ بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

Ҳеч бир жонга тоқатидан ортиқ вазифани юкламаймиз. Бизнинг ҳузуримизда ҳар бир амални исботлаб берадиган, фақат ҳақни гапирадиган Китоб бор. Улар зулм қилинмайдилар, савоблари камайтирилмайди, гуноҳлари кўпайтирилмайди.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• خوف المؤمن من عدم قبول عمله الصالح.

Мўмин одам ўзининг яхши амали қабул бўлмай қолишидан хавфсираб туради.

• سقوط التكليف بما لا يُسْتطاع رحمة بالعباد.

Тоқат етмайдиган ишнинг гардандан соқит қилиниши Аллоҳ таолонинг Ўз бандаларига кўрсатган марҳматидир.

• الترف مانع من موانع الاستقامة وسبب في الهلاك.

Фаровонлик ва маишатпарастлик барқарорликнинг кушандаси бўлиб, пировардда ҳалокат олиб боради.

• قصور عقول البشر عن إدراك كثير من المصالح.

Инсон ақли кўп манфаатларни идрок этишдан ожизлик қилади.