مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 117 سۈرە سۈرە تەۋبە - اللغة العربية - معاني الكلمات - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 117

لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ

سَاعَةِ الْعُسْرَةِ: وَقْتِ الشِّدَّةِ، وَالمُرَادُ: غَزْوَةُ تَبُوكٍ.
يَزِيغُ: يَمِيلُ.