وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 117 سوره‌تی سورەتی التوبة - زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 117

لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ

سَاعَةِ الْعُسْرَةِ: وَقْتِ الشِّدَّةِ، وَالمُرَادُ: غَزْوَةُ تَبُوكٍ.
يَزِيغُ: يَمِيلُ.