قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - ئىنگىلىزچە تەرجىمىسى-ھىلالى خان * - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى

XML CSV Excel API
Please review the Terms and Policies

مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (114) سۈرە: سۈرە تەۋبە
وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّٰهٌ حَلِيمٞ
 114. And Ibrâhîm’s (Abraham) invoking (of Allâh) for his father’s forgiveness was only because of a promise he [Ibrâhîm (Abraham)] had made to him (his father). But when it became clear to him [Ibrâhîm (Abraham)] that he (his father) is an enemy of Allâh, he dissociated himself from him. Verily Ibrâhîm (Abraham) was Awwah (one who invokes Allâh with humility, glorifies Him and remembers Him much) and was forbearing. (Tafsir Al-Qurtubî)[2].
(V.9:114) See the footnote of (V.6:74).
ئەرەپچە تەپسىرلەر:
 
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (114) سۈرە: سۈرە تەۋبە
سۈرە مۇندەرىجىسى بەت نومۇرى
 
قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - ئىنگىلىزچە تەرجىمىسى-ھىلالى خان - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى

ئىسلام مۇنبىرى تەقىيۇددىن ئەل ھىلالى ۋە مۇھسىن خانلارنىڭ قۇرئان كەرىمنىڭ ئىنگىلىزچە تەرجىمىسى. ئۇنى پادىشاھ مەدىنە مۇنەۋۋەر پادىشاھ قۇرئان كەرىم بېسىش گۇرۇپپىسى نەشىر قىلغان

تاقاش