ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه ى انگليسى - تقى الدين هلالى و محسن خان * - لیست ترجمه ها
ترجمهٔ معانی آیه: (114) سوره: سوره توبه
وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّٰهٌ حَلِيمٞ
114. And Ibrâhîm’s (Abraham) invoking (of Allâh) for his father’s forgiveness was only because of a promise he [Ibrâhîm (Abraham)] had made to him (his father). But when it became clear to him [Ibrâhîm (Abraham)] that he (his father) is an enemy of Allâh, he dissociated himself from him. Verily Ibrâhîm (Abraham) was Awwah (one who invokes Allâh with humility, glorifies Him and remembers Him much) and was forbearing. (Tafsir Al-Qurtubî)[2].
(V.9:114) See the footnote of (V.6:74).
تفسیرهای عربی:
ترجمهٔ معانی آیه: (114) سوره: سوره توبه
ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه ى انگليسى - تقى الدين هلالى و محسن خان - لیست ترجمه ها
ترجمهٔ معانی قرآن کریم به زبان انگلیسی ـ ترجمهٔ تقی الدین هلالی و محمد محسن خان.