قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - فىرانسۇزچە تەرجىمىسى - ئىسلامى كېڭەش * - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (118) سۈرە: سۈرە تەۋبە
وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّىٰٓ إِذَا ضَاقَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ وَضَاقَتۡ عَلَيۡهِمۡ أَنفُسُهُمۡ وَظَنُّوٓاْ أَن لَّا مَلۡجَأَ مِنَ ٱللَّهِ إِلَّآ إِلَيۡهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡ لِيَتُوبُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
118. (Et Il a accepté aussi le repentir) des trois (hommes) qui étaient restés à l’arrière (n’étaient pas partis au combat) et devant qui la terre, si vaste qu’elle fût, devenait (beaucoup trop) étroite. Leurs propres personnes leur semblaient si exiguës qu’ils se rendirent à l’évidence qu’il n’est point d’autre refuge où se sauver d’Allah qu’auprès de Lui. Puis Il accepta leur repentir pour qu’ils reviennent (à Lui). Car Allah est, Lui, le Tout Absoluteur, le Tout Miséricordieux.
ئەرەپچە تەپسىرلەر:
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (118) سۈرە: سۈرە تەۋبە
قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - فىرانسۇزچە تەرجىمىسى - ئىسلامى كېڭەش - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
قۇرئان كەرىمنىڭ فىرانسۇزچە تەرجىمىسىنى دوكتۇر نەبىل رىزۋان تەرجىمە قىلغان، مىلادىييە 2017-يىلى ئىسلامى كېڭەش نەشىر قىلغان.