مەنالار تەرجىمىسى ئايەت 110 سۈرە مۆمىنۇن - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ خەمەرىيەچە تەرجىمىسى - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 110

فَٱتَّخَذۡتُمُوهُمۡ سِخۡرِيًّا حَتَّىٰٓ أَنسَوۡكُمۡ ذِكۡرِي وَكُنتُم مِّنۡهُمۡ تَضۡحَكُونَ

តែពួកអ្នកបែរជាបានសើចចំអក និងប្រមាថមើលងាយចំពោះបណ្តាអ្នកមានជំនឿដែលបានបួងសួងសុំពីម្ចាស់របស់ពួកគេទាំងនោះ ហើយពួកអ្នកសើចចំអកឲ្យពួកគេរហូតដល់យើងបានធ្វើឲ្យពួកអ្នករវល់នឹងការសើចចំអកចំពោះពួកគេភ្លេចនូវការរំលឹកមកចំពោះយើង(អល់ឡោះ)។ ហើយពួកអ្នកបានសើចចំអកឡកឡឺយ និងមើលងាយចំពោះពួកគេ។

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• الكافر حقير مهان عند الله.

• អ្នកដែលប្រឆាំង គ្មានជំនឿ គឺទាបថោក និងអាម៉ាស់បំផុតចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់។

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

• ការសើចចំអកចំពោះអ្នកដែលសាងទង្វើកុសល គឺជាបាបកម្មធំមួយដែលអ្នកសើចចំអកនោះសាកសមនឹងទទួលទណ្ឌកម្ម។

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

• ការខ្ជះខ្ជាយអាយុជីវិតទទេៗ គឺជាចំណុចជាប់ទាក់ទងមួយក្នុងចំណោមចំណុចទាក់ទងនឹងការប្រឆាំង។

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

• ការសរសើរចំពោះអល់ឡោះ គឺជាផ្នែកមួយនៅក្នុងសេចក្តីផ្តើមក្នុងសុជីវធម៌នៃការបួងសួង។

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

• ខណៈដែលអល់ឡោះទ្រង់បើកឬចាប់ផ្តើមជំពូកនេះដោយរំលឹកពីលក្ខណៈអ្នកមានជំនឿដែលទទួលជោគជ័យនោះ គឺសាកសមណាស់ក្នុងការបញ្ចប់ជំពូកនោះវិញដោយលើកឡើងពីការខាតបង់របស់ពួកគ្មានជំនឿ និងការទទួលបរាជ័យរបស់ពួកគេនោះ។