مەنالار تەرجىمىسى سۈرە سۈرە ھىجر - الترجمة المقدونية - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ЕЛ ХИЏР(Хиџр)

ئايەت: 1

الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ وَقُرۡءَانٖ مُّبِينٖ

1. Елиф–лам–ра. Ова се ајети од Книгата, од Куранот јасен!

ئايەت: 2

رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ كَانُواْ مُسۡلِمِينَ

2. Неверниците честопати ќе зажалат што не станале муслимани.

ئايەت: 3

ذَرۡهُمۡ يَأۡكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلۡهِهِمُ ٱلۡأَمَلُۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

3. Пушти ги нека јадат и нека се насладуваат, и нека ги мами надежта – ќе дознаат тие!

ئايەت: 4

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٞ مَّعۡلُومٞ

4. А ниту една населба не сме уништиле, а да не ѝ бил пропишан одреден рок.

ئايەت: 5

مَّا تَسۡبِقُ مِنۡ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ

5. Ниту еден народ не може да го забрза ниту да го успори својот крај.

ئايەت: 6

وَقَالُواْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِي نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ إِنَّكَ لَمَجۡنُونٞ

6. Тие велат: „Еј ти, кому му се објавува Куранот, ти навистина си луд!

ئايەت: 7

لَّوۡمَا تَأۡتِينَا بِٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

7. Зошто мелеци не ни донесеш, ако е вистина тоа што го велиш?“

ئايەت: 8

مَا نُنَزِّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَمَا كَانُوٓاْ إِذٗا مُّنظَرِينَ

8. Ние мелеците ги испраќаме само со Вистината, и тогаш не би им се дало време да чекаат.

ئايەت: 9

إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ

9. Ние го објавуваме Куранот и Ние над него ќе бдееме.

ئايەت: 10

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ فِي شِيَعِ ٱلۡأَوَّلِينَ

10. И пред тебе на поранешните народи Пратеници им испраќавме.

ئايەت: 11

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

11. И ниту еден Пратеник не им дојде, а да не го исмејуваа.

ئايەت: 12

كَذَٰلِكَ نَسۡلُكُهُۥ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

12. Ете така Ние го внесуваме Куранот во срцата на престапниците.

ئايەت: 13

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ وَقَدۡ خَلَتۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ

13. Тие во него нема да веруваат, а веќе е применета законитоста на казнувањето врз дамнешните народи.

ئايەت: 14

وَلَوۡ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَابٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَظَلُّواْ فِيهِ يَعۡرُجُونَ

14. Кога на небото би отвориле порта поради нив и тие низ неа да се искачуваат,

ئايەت: 15

لَقَالُوٓاْ إِنَّمَا سُكِّرَتۡ أَبۡصَٰرُنَا بَلۡ نَحۡنُ قَوۡمٞ مَّسۡحُورُونَ

15. тие повторно би рекле: „Само ни се причинува, ние сме маѓепсани луѓе.“

ئايەت: 16

وَلَقَدۡ جَعَلۡنَا فِي ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَزَيَّنَّٰهَا لِلنَّٰظِرِينَ

16. Ние на небото големи ѕвезди создадовме и за тие што ги набљудуваат ги украсивме,

ئايەت: 17

وَحَفِظۡنَٰهَا مِن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٍ

17. и ги чуваме од секој проклет шејтан.

ئايەت: 18

إِلَّا مَنِ ٱسۡتَرَقَ ٱلسَّمۡعَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ مُّبِينٞ

18. А тој што скришно прислушкува ќе го стигне светилка видлива.

ئايەت: 19

وَٱلۡأَرۡضَ مَدَدۡنَٰهَا وَأَلۡقَيۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيۡءٖ مَّوۡزُونٖ

19. А Земјата ја распостеливме ипонеанеподвижни планини расфрлавме и направивме на неа сè со мерка да расте.

ئايەت: 20

وَجَعَلۡنَا لَكُمۡ فِيهَا مَعَٰيِشَ وَمَن لَّسۡتُمۡ لَهُۥ بِرَٰزِقِينَ

20. И од неа ви даваме храна, а и на тие што вие не ги храните.

ئايەت: 21

وَإِن مِّن شَيۡءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ وَمَا نُنَزِّلُهُۥٓ إِلَّا بِقَدَرٖ مَّعۡلُومٖ

21. И не постои ништо чиишто ризници не ги поседуваме, а од тоа Ние даваме само толку колку што е потребно.

ئايەت: 22

وَأَرۡسَلۡنَا ٱلرِّيَٰحَ لَوَٰقِحَ فَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَسۡقَيۡنَٰكُمُوهُ وَمَآ أَنتُمۡ لَهُۥ بِخَٰزِنِينَ

22. Ние праќаме ветрови да оплодуваат, а од небото спуштаме дожд, па со него ве напојуваме – вие не можете да располагате со тоа.

ئايەت: 23

وَإِنَّا لَنَحۡنُ نُحۡيِۦ وَنُمِيتُ وَنَحۡنُ ٱلۡوَٰرِثُونَ

23. И само Ние даваме живот и смрт, и само Ние сме вечни.

ئايەت: 24

وَلَقَدۡ عَلِمۡنَا ٱلۡمُسۡتَقۡدِمِينَ مِنكُمۡ وَلَقَدۡ عَلِمۡنَا ٱلۡمُسۡتَـٔۡخِرِينَ

24. И само Ние ги знаеме тие што ви претходеа, и само Ние ги знаеме тие што подоцна ќе дојдат.

ئايەت: 25

وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحۡشُرُهُمۡۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٞ

25. А Тој, Господарот твој, навистина ќе ги собере. Тој е Мудар и Зналец.

ئايەت: 26

وَلَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ

26. Ние го создадовме Адем од глина, од сува кал.

ئايەت: 27

وَٱلۡجَآنَّ خَلَقۡنَٰهُ مِن قَبۡلُ مِن نَّارِ ٱلسَّمُومِ

27. А уште претходно ги создадовме џинните од вжарен оган.

ئايەت: 28

وَإِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِنِّي خَٰلِقُۢ بَشَرٗا مِّن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ

28. И кога Господарот твој им рече на мелеците: „Јас ќе го создадам човекот од глина, од сува кал.

ئايەت: 29

فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ

29. И кога ќе му дадам лик и кога во него ќе вдахнам душа, вие поклонете му се со сеџда.“

ئايەت: 30

فَسَجَدَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ

30. Сите мелеци, заедно, се поклонија,

ئايەت: 31

إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰٓ أَن يَكُونَ مَعَ ٱلسَّٰجِدِينَ

31. освен Иблис; тој не сакаше со нив да се поклони.

ئايەت: 32

قَالَ يَٰٓإِبۡلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ ٱلسَّٰجِدِينَ

32. „О, Иблис,“ – рече Тој – „зошто ти не сакаше да се поклониш?“

ئايەت: 33

قَالَ لَمۡ أَكُن لِّأَسۡجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقۡتَهُۥ مِن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ

33. „Не ми доликува да се поклонувам на човек кој си го создал од глина, од сува кал.“

ئايەت: 34

قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٞ

34. „Тогаш, излегувај од џеннетот!“ – рече Тој – „Биди проклет!

ئايەت: 35

وَإِنَّ عَلَيۡكَ ٱللَّعۡنَةَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ

35. И проклетството нека се задржи на тебе сè до Судниот ден!“

ئايەت: 36

قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

36. „Господару мој,“ - рече тој – „дај ми време до Денот кога тие ќе бидат оживеани!“

ئايەت: 37

قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ

37. „Ти се дава рок“ – рече Тој -

ئايەت: 38

إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ

38. до Денот веќе одреден.“

ئايەت: 39

قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغۡوَيۡتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ

39. „Господару мој,“ – рече – „затоа што ме донесе во заблуда, јас на нив на Земјата пороците како убави ќе им ги претставувам и ќе се потрудам сите да ги заведам,

ئايەت: 40

إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

40. освен Твоите искрени робови меѓу нив“.

ئايەت: 41

قَالَ هَٰذَا صِرَٰطٌ عَلَيَّ مُسۡتَقِيمٌ

41. „Ова е Вистинскиот пат кон Мене.“ – рече Тој.

ئايەت: 42

إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٌ إِلَّا مَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡغَاوِينَ

42. „Ти нема да имаш никаква власт над робовите Мои, освен над тие што ќе те следат, од тие заталканите.“

ئايەت: 43

وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوۡعِدُهُمۡ أَجۡمَعِينَ

43. За сите нив, местото на средбата, џехеннемот ќе биде,

ئايەت: 44

لَهَا سَبۡعَةُ أَبۡوَٰبٖ لِّكُلِّ بَابٖ مِّنۡهُمۡ جُزۡءٞ مَّقۡسُومٌ

44. тој седум порти ќе има и низ секоја одреден број од нив ќе мине.

ئايەت: 45

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

45. Тие што се плашеле од Аллах и што се чувале од тоа што им е забрането, тие во џеннетските градини покрај изворите ќе бидат.

ئايەت: 46

ٱدۡخُلُوهَا بِسَلَٰمٍ ءَامِنِينَ

46. „Влезете во нив безбедни, од стравот ослободени!“

ئايەت: 47

وَنَزَعۡنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنۡ غِلٍّ إِخۡوَٰنًا عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

47. И Ние злобата од нивните гради ќе ја отстраниме, тие како браќа на диваните едни спроти други ќе седат,

ئايەت: 48

لَا يَمَسُّهُمۡ فِيهَا نَصَبٞ وَمَا هُم مِّنۡهَا بِمُخۡرَجِينَ

48. тука замор нема да чувствуваат, тие од таму никогаш нема да излезат.

ئايەت: 49

۞ نَبِّئۡ عِبَادِيٓ أَنِّيٓ أَنَا ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ

49. Кажи им на робовите Мои дека Јас, навистина, Сум Тој што простува и дека Сум Милостив,

ئايەت: 50

وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ ٱلۡعَذَابُ ٱلۡأَلِيمُ

50. но и дека Мојата казна, навистина е болна казна!

ئايەت: 51

وَنَبِّئۡهُمۡ عَن ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ

51. И извести ги за гостите на Ибрахим,

ئايەت: 52

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗا قَالَ إِنَّا مِنكُمۡ وَجِلُونَ

52. когамувлегоа имурекоа: „Мир!“ Тој рече: „Ние сеисплашивме одвас.“

ئايەت: 53

قَالُواْ لَا تَوۡجَلۡ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

53. „Не плаши се!“ – рекоа, ти носиме радосна вест, учен и мудар син ќе имаш.

ئايەت: 54

قَالَ أَبَشَّرۡتُمُونِي عَلَىٰٓ أَن مَّسَّنِيَ ٱلۡكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ

54. „Ми носите радосна вест сега кога староста ме стигна?“ – рече тој – „Со што ме израдувавте?“

ئايەت: 55

قَالُواْ بَشَّرۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡقَٰنِطِينَ

55. „Ти носиме радосна вест, која навистина ќе се оствари,“ – рекоа тие – „затоа не губи надеж!“

ئايەت: 56

قَالَ وَمَن يَقۡنَطُ مِن رَّحۡمَةِ رَبِّهِۦٓ إِلَّا ٱلضَّآلُّونَ

56. „Надеж во милоста на својот Господар можат да изгубат само тие што се во заблуда.“ – рече тој.

ئايەت: 57

قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

57. И запраша: „А што сакате вие, о, гласници?“

ئايەت: 58

قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ

58. „Ние сме му испратени на народот престапнички,“ - рекоа -

ئايەت: 59

إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمۡ أَجۡمَعِينَ

59. „само сите Лутови чеда ќе ги спасиме,

ئايەت: 60

إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَآ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ

60. освен жената негова. Одлучивме дека таа ќе остане со останатите и казната ќе ја вкуси.“

ئايەت: 61

فَلَمَّا جَآءَ ءَالَ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

61. И кога гласниците му дојдоа на Лут,

ئايەت: 62

قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ

62. тој рече: „Вие сте ми навистина непознати!“

ئايەت: 63

قَالُواْ بَلۡ جِئۡنَٰكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمۡتَرُونَ

63. „Не!“ – рекоа тие. „Ние ти доаѓаме со тоа во што овие постојано се сомневаа,

ئايەت: 64

وَأَتَيۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

64. ти доаѓаме со тоа што навистина ќе се случи, а ние вистината ја зборуваме.

ئايەت: 65

فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَٱتَّبِعۡ أَدۡبَٰرَهُمۡ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٞ وَٱمۡضُواْ حَيۡثُ تُؤۡمَرُونَ

65. Отпатувај со своето семејство во подоцнежниот дел од ноќта, а ти оди последен, и никој од вас нека не се врти назад, туку продолжете во правецот кој ви е нареден!“

ئايەت: 66

وَقَضَيۡنَآ إِلَيۡهِ ذَٰلِكَ ٱلۡأَمۡرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰٓؤُلَآءِ مَقۡطُوعٞ مُّصۡبِحِينَ

66. И Ние му го објавивме тоа што ќе се случи: дека тие, сите до последен, во мугрите уништени ќе бидат.

ئايەت: 67

وَجَآءَ أَهۡلُ ٱلۡمَدِينَةِ يَسۡتَبۡشِرُونَ

67. И дојдоа жителите на градот, весели.

ئايەت: 68

قَالَ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ ضَيۡفِي فَلَا تَفۡضَحُونِ

68. „Ова се мои гости,“ – рече – „па не засрамувајте ме,

ئايەت: 69

وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ

69. и плашете се од Аллах, и не понижувајте ме!“

ئايەت: 70

قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ نَنۡهَكَ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

70. „А зарем не ти забранивме кого било да примаш?“ – повикаа тие.

ئايەت: 71

قَالَ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِيٓ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ

71. „Ако веќе сакате нешто да сторите, ете ви ги ќерките мои!“ – рече тој.

ئايەت: 72

لَعَمۡرُكَ إِنَّهُمۡ لَفِي سَكۡرَتِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

72. Се колнам во животот твој, тие во пијанството свое талкаа.

ئايەت: 73

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُشۡرِقِينَ

73. И нив ги снајде страшен глас, кога Сонцето излегуваше,

ئايەت: 74

فَجَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٍ

74. и Ние сторивме тоа што беше горе да биде долу, и врз нив како дожд од камења од скаменета глина истуривме.

ئايەت: 75

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّلۡمُتَوَسِّمِينَ

75. Тоа се навистина поуки, за тие што внимателно гледаат.

ئايەت: 76

وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٖ مُّقِيمٍ

76. Тој е покрај патот, и сега постои.136

136 Тој е на патот, т.е. тој град е покрај патот низ кој вие со караваните одите во Сирија, неговите остатоци и сега се гледаат крај Мртвото Море.

ئايەت: 77

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ

77. Тоа е навистина поука за тие што веруваат.

ئايەت: 78

وَإِن كَانَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأَيۡكَةِ لَظَٰلِمِينَ

78. А и жителите на Ејка беа неверници,137

137 Жителите на Ејка биле народот на Божјиот Пратеник Шуајб.

ئايەت: 79

فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٖ مُّبِينٖ

79. па ние ги казнивме, и двата се видливи покрај патот. 138

138 И двата, т.е. и уништените населби на Лутовиот народ и уништените населби на Шуајбовиот народ, се покрај главниот пат по кој караваните минуваат за Сирија.

ئايەت: 80

وَلَقَدۡ كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡحِجۡرِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

80. И жителите на Хиџр ги сметаа Пратениците за лажни,139

139 Хиџр е пространа низина во Арабија помеѓу Медина и Сирија, во кој одамна живеел изумрениот арапски народ Семуд.

ئايەت: 81

وَءَاتَيۡنَٰهُمۡ ءَايَٰتِنَا فَكَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

81. а Ние Нашите докази им ги дадовме, но тие од нив главите ги свртеа.

ئايەت: 82

وَكَانُواْ يَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتًا ءَامِنِينَ

82. Тие куќите во ридови ги делкаа, верувајќи дека се сигурни,

ئايەت: 83

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُصۡبِحِينَ

83. па и нив во мугри страшен глас ги снајде,

ئايەت: 84

فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

84. и од никаква корист не им беше тоа што го стекнаа.

ئايەت: 85

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۗ وَإِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَأٓتِيَةٞۖ فَٱصۡفَحِ ٱلصَّفۡحَ ٱلۡجَمِيلَ

85. Ние небесата и Земјата и тоа што е меѓу нив, со Вистината го создадовме. Часот на оживување навистина ќе дојде, затоа ти великодушно прости,

ئايەت: 86

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡخَلَّٰقُ ٱلۡعَلِيمُ

86. Господарот твој создава сè и Тој е Сезнајниот.

ئايەت: 87

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ سَبۡعٗا مِّنَ ٱلۡمَثَانِي وَٱلۡقُرۡءَانَ ٱلۡعَظِيمَ

87. Ние ти ги објавивме седумте ајети140 кои се повторуваат141 и Големиот Куран.

140 Ова се однесува на првото поглавје Ел Фатиха кое е составено од седум ајети.
141 Ова се однесува на повторувањето на првото поглавје Ел Фатиха при секој намаз (молитва) кој муслиманите го извршуваат петпати во текот на 24 часа.

ئايەت: 88

لَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

88. Не гледај допадливо кон тоа што Ние им го даваме за уживање на некои од нив и не биди тажен поради нив, а кон верниците биди благ

ئايەت: 89

وَقُلۡ إِنِّيٓ أَنَا ٱلنَّذِيرُ ٱلۡمُبِينُ

89. и кажи: „Јас само јавно опоменувам“,

ئايەت: 90

كَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَى ٱلۡمُقۡتَسِمِينَ

90. како што и следбениците на Книгата ги опоменавме,

ئايەت: 91

ٱلَّذِينَ جَعَلُواْ ٱلۡقُرۡءَانَ عِضِينَ

91. тие што Куранот го сметаа за магија.

ئايەت: 92

فَوَرَبِّكَ لَنَسۡـَٔلَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ

92. И се колнам во Господарот твој, сите нив на одговорност ќе ги повикаме

ئايەت: 93

عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

93. поради тоа што го правеа!

ئايەت: 94

فَٱصۡدَعۡ بِمَا تُؤۡمَرُ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

94. Тијавноисповедајготоаштотисенаредуваиоставигимногубошците.

ئايەت: 95

إِنَّا كَفَيۡنَٰكَ ٱلۡمُسۡتَهۡزِءِينَ

95. Ние ќе те заштитиме од тие што се исмејуваат,

ئايەت: 96

ٱلَّذِينَ يَجۡعَلُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۚ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

96. што покрај Аллах друг бог земаат; и ќе знаат тие!

ئايەت: 97

وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدۡرُكَ بِمَا يَقُولُونَ

97. Ние добро знаеме дека ти е тешко во душата поради тоа што тие го зборуваат,

ئايەت: 98

فَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ ٱلسَّٰجِدِينَ

98. затоа слави Го Господарот свој изаблагодарувај Му, и извршувај сеџда,

ئايەت: 99

وَٱعۡبُدۡ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأۡتِيَكَ ٱلۡيَقِينُ

99. и обожувај Го Господарот свој сè додека не ти дојде смртта!