අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අල් හිජ්ර් - මක්දූනියානු අර්ථකථනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

ЕЛ ХИЏР(Хиџр)

වාක්‍යය: 1

الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ وَقُرۡءَانٖ مُّبِينٖ

1. Елиф–лам–ра. Ова се ајети од Книгата, од Куранот јасен!

වාක්‍යය: 2

رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ كَانُواْ مُسۡلِمِينَ

2. Неверниците честопати ќе зажалат што не станале муслимани.

වාක්‍යය: 3

ذَرۡهُمۡ يَأۡكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلۡهِهِمُ ٱلۡأَمَلُۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

3. Пушти ги нека јадат и нека се насладуваат, и нека ги мами надежта – ќе дознаат тие!

වාක්‍යය: 4

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٞ مَّعۡلُومٞ

4. А ниту една населба не сме уништиле, а да не ѝ бил пропишан одреден рок.

වාක්‍යය: 5

مَّا تَسۡبِقُ مِنۡ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ

5. Ниту еден народ не може да го забрза ниту да го успори својот крај.

වාක්‍යය: 6

وَقَالُواْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِي نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ إِنَّكَ لَمَجۡنُونٞ

6. Тие велат: „Еј ти, кому му се објавува Куранот, ти навистина си луд!

වාක්‍යය: 7

لَّوۡمَا تَأۡتِينَا بِٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

7. Зошто мелеци не ни донесеш, ако е вистина тоа што го велиш?“

වාක්‍යය: 8

مَا نُنَزِّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَمَا كَانُوٓاْ إِذٗا مُّنظَرِينَ

8. Ние мелеците ги испраќаме само со Вистината, и тогаш не би им се дало време да чекаат.

වාක්‍යය: 9

إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ

9. Ние го објавуваме Куранот и Ние над него ќе бдееме.

වාක්‍යය: 10

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ فِي شِيَعِ ٱلۡأَوَّلِينَ

10. И пред тебе на поранешните народи Пратеници им испраќавме.

වාක්‍යය: 11

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

11. И ниту еден Пратеник не им дојде, а да не го исмејуваа.

වාක්‍යය: 12

كَذَٰلِكَ نَسۡلُكُهُۥ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

12. Ете така Ние го внесуваме Куранот во срцата на престапниците.

වාක්‍යය: 13

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ وَقَدۡ خَلَتۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ

13. Тие во него нема да веруваат, а веќе е применета законитоста на казнувањето врз дамнешните народи.

වාක්‍යය: 14

وَلَوۡ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَابٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَظَلُّواْ فِيهِ يَعۡرُجُونَ

14. Кога на небото би отвориле порта поради нив и тие низ неа да се искачуваат,

වාක්‍යය: 15

لَقَالُوٓاْ إِنَّمَا سُكِّرَتۡ أَبۡصَٰرُنَا بَلۡ نَحۡنُ قَوۡمٞ مَّسۡحُورُونَ

15. тие повторно би рекле: „Само ни се причинува, ние сме маѓепсани луѓе.“

වාක්‍යය: 16

وَلَقَدۡ جَعَلۡنَا فِي ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَزَيَّنَّٰهَا لِلنَّٰظِرِينَ

16. Ние на небото големи ѕвезди создадовме и за тие што ги набљудуваат ги украсивме,

වාක්‍යය: 17

وَحَفِظۡنَٰهَا مِن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٍ

17. и ги чуваме од секој проклет шејтан.

වාක්‍යය: 18

إِلَّا مَنِ ٱسۡتَرَقَ ٱلسَّمۡعَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ مُّبِينٞ

18. А тој што скришно прислушкува ќе го стигне светилка видлива.

වාක්‍යය: 19

وَٱلۡأَرۡضَ مَدَدۡنَٰهَا وَأَلۡقَيۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيۡءٖ مَّوۡزُونٖ

19. А Земјата ја распостеливме ипонеанеподвижни планини расфрлавме и направивме на неа сè со мерка да расте.

වාක්‍යය: 20

وَجَعَلۡنَا لَكُمۡ فِيهَا مَعَٰيِشَ وَمَن لَّسۡتُمۡ لَهُۥ بِرَٰزِقِينَ

20. И од неа ви даваме храна, а и на тие што вие не ги храните.

වාක්‍යය: 21

وَإِن مِّن شَيۡءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ وَمَا نُنَزِّلُهُۥٓ إِلَّا بِقَدَرٖ مَّعۡلُومٖ

21. И не постои ништо чиишто ризници не ги поседуваме, а од тоа Ние даваме само толку колку што е потребно.

වාක්‍යය: 22

وَأَرۡسَلۡنَا ٱلرِّيَٰحَ لَوَٰقِحَ فَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَسۡقَيۡنَٰكُمُوهُ وَمَآ أَنتُمۡ لَهُۥ بِخَٰزِنِينَ

22. Ние праќаме ветрови да оплодуваат, а од небото спуштаме дожд, па со него ве напојуваме – вие не можете да располагате со тоа.

වාක්‍යය: 23

وَإِنَّا لَنَحۡنُ نُحۡيِۦ وَنُمِيتُ وَنَحۡنُ ٱلۡوَٰرِثُونَ

23. И само Ние даваме живот и смрт, и само Ние сме вечни.

වාක්‍යය: 24

وَلَقَدۡ عَلِمۡنَا ٱلۡمُسۡتَقۡدِمِينَ مِنكُمۡ وَلَقَدۡ عَلِمۡنَا ٱلۡمُسۡتَـٔۡخِرِينَ

24. И само Ние ги знаеме тие што ви претходеа, и само Ние ги знаеме тие што подоцна ќе дојдат.

වාක්‍යය: 25

وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحۡشُرُهُمۡۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٞ

25. А Тој, Господарот твој, навистина ќе ги собере. Тој е Мудар и Зналец.

වාක්‍යය: 26

وَلَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ

26. Ние го создадовме Адем од глина, од сува кал.

වාක්‍යය: 27

وَٱلۡجَآنَّ خَلَقۡنَٰهُ مِن قَبۡلُ مِن نَّارِ ٱلسَّمُومِ

27. А уште претходно ги создадовме џинните од вжарен оган.

වාක්‍යය: 28

وَإِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِنِّي خَٰلِقُۢ بَشَرٗا مِّن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ

28. И кога Господарот твој им рече на мелеците: „Јас ќе го создадам човекот од глина, од сува кал.

වාක්‍යය: 29

فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ

29. И кога ќе му дадам лик и кога во него ќе вдахнам душа, вие поклонете му се со сеџда.“

වාක්‍යය: 30

فَسَجَدَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ

30. Сите мелеци, заедно, се поклонија,

වාක්‍යය: 31

إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰٓ أَن يَكُونَ مَعَ ٱلسَّٰجِدِينَ

31. освен Иблис; тој не сакаше со нив да се поклони.

වාක්‍යය: 32

قَالَ يَٰٓإِبۡلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ ٱلسَّٰجِدِينَ

32. „О, Иблис,“ – рече Тој – „зошто ти не сакаше да се поклониш?“

වාක්‍යය: 33

قَالَ لَمۡ أَكُن لِّأَسۡجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقۡتَهُۥ مِن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ

33. „Не ми доликува да се поклонувам на човек кој си го создал од глина, од сува кал.“

වාක්‍යය: 34

قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٞ

34. „Тогаш, излегувај од џеннетот!“ – рече Тој – „Биди проклет!

වාක්‍යය: 35

وَإِنَّ عَلَيۡكَ ٱللَّعۡنَةَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ

35. И проклетството нека се задржи на тебе сè до Судниот ден!“

වාක්‍යය: 36

قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

36. „Господару мој,“ - рече тој – „дај ми време до Денот кога тие ќе бидат оживеани!“

වාක්‍යය: 37

قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ

37. „Ти се дава рок“ – рече Тој -

වාක්‍යය: 38

إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ

38. до Денот веќе одреден.“

වාක්‍යය: 39

قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغۡوَيۡتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ

39. „Господару мој,“ – рече – „затоа што ме донесе во заблуда, јас на нив на Земјата пороците како убави ќе им ги претставувам и ќе се потрудам сите да ги заведам,

වාක්‍යය: 40

إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

40. освен Твоите искрени робови меѓу нив“.

වාක්‍යය: 41

قَالَ هَٰذَا صِرَٰطٌ عَلَيَّ مُسۡتَقِيمٌ

41. „Ова е Вистинскиот пат кон Мене.“ – рече Тој.

වාක්‍යය: 42

إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٌ إِلَّا مَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡغَاوِينَ

42. „Ти нема да имаш никаква власт над робовите Мои, освен над тие што ќе те следат, од тие заталканите.“

වාක්‍යය: 43

وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوۡعِدُهُمۡ أَجۡمَعِينَ

43. За сите нив, местото на средбата, џехеннемот ќе биде,

වාක්‍යය: 44

لَهَا سَبۡعَةُ أَبۡوَٰبٖ لِّكُلِّ بَابٖ مِّنۡهُمۡ جُزۡءٞ مَّقۡسُومٌ

44. тој седум порти ќе има и низ секоја одреден број од нив ќе мине.

වාක්‍යය: 45

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

45. Тие што се плашеле од Аллах и што се чувале од тоа што им е забрането, тие во џеннетските градини покрај изворите ќе бидат.

වාක්‍යය: 46

ٱدۡخُلُوهَا بِسَلَٰمٍ ءَامِنِينَ

46. „Влезете во нив безбедни, од стравот ослободени!“

වාක්‍යය: 47

وَنَزَعۡنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنۡ غِلٍّ إِخۡوَٰنًا عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

47. И Ние злобата од нивните гради ќе ја отстраниме, тие како браќа на диваните едни спроти други ќе седат,

වාක්‍යය: 48

لَا يَمَسُّهُمۡ فِيهَا نَصَبٞ وَمَا هُم مِّنۡهَا بِمُخۡرَجِينَ

48. тука замор нема да чувствуваат, тие од таму никогаш нема да излезат.

වාක්‍යය: 49

۞ نَبِّئۡ عِبَادِيٓ أَنِّيٓ أَنَا ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ

49. Кажи им на робовите Мои дека Јас, навистина, Сум Тој што простува и дека Сум Милостив,

වාක්‍යය: 50

وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ ٱلۡعَذَابُ ٱلۡأَلِيمُ

50. но и дека Мојата казна, навистина е болна казна!

වාක්‍යය: 51

وَنَبِّئۡهُمۡ عَن ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ

51. И извести ги за гостите на Ибрахим,

වාක්‍යය: 52

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗا قَالَ إِنَّا مِنكُمۡ وَجِلُونَ

52. когамувлегоа имурекоа: „Мир!“ Тој рече: „Ние сеисплашивме одвас.“

වාක්‍යය: 53

قَالُواْ لَا تَوۡجَلۡ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

53. „Не плаши се!“ – рекоа, ти носиме радосна вест, учен и мудар син ќе имаш.

වාක්‍යය: 54

قَالَ أَبَشَّرۡتُمُونِي عَلَىٰٓ أَن مَّسَّنِيَ ٱلۡكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ

54. „Ми носите радосна вест сега кога староста ме стигна?“ – рече тој – „Со што ме израдувавте?“

වාක්‍යය: 55

قَالُواْ بَشَّرۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡقَٰنِطِينَ

55. „Ти носиме радосна вест, која навистина ќе се оствари,“ – рекоа тие – „затоа не губи надеж!“

වාක්‍යය: 56

قَالَ وَمَن يَقۡنَطُ مِن رَّحۡمَةِ رَبِّهِۦٓ إِلَّا ٱلضَّآلُّونَ

56. „Надеж во милоста на својот Господар можат да изгубат само тие што се во заблуда.“ – рече тој.

වාක්‍යය: 57

قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

57. И запраша: „А што сакате вие, о, гласници?“

වාක්‍යය: 58

قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ

58. „Ние сме му испратени на народот престапнички,“ - рекоа -

වාක්‍යය: 59

إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمۡ أَجۡمَعِينَ

59. „само сите Лутови чеда ќе ги спасиме,

වාක්‍යය: 60

إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَآ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ

60. освен жената негова. Одлучивме дека таа ќе остане со останатите и казната ќе ја вкуси.“

වාක්‍යය: 61

فَلَمَّا جَآءَ ءَالَ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

61. И кога гласниците му дојдоа на Лут,

වාක්‍යය: 62

قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ

62. тој рече: „Вие сте ми навистина непознати!“

වාක්‍යය: 63

قَالُواْ بَلۡ جِئۡنَٰكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمۡتَرُونَ

63. „Не!“ – рекоа тие. „Ние ти доаѓаме со тоа во што овие постојано се сомневаа,

වාක්‍යය: 64

وَأَتَيۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

64. ти доаѓаме со тоа што навистина ќе се случи, а ние вистината ја зборуваме.

වාක්‍යය: 65

فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَٱتَّبِعۡ أَدۡبَٰرَهُمۡ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٞ وَٱمۡضُواْ حَيۡثُ تُؤۡمَرُونَ

65. Отпатувај со своето семејство во подоцнежниот дел од ноќта, а ти оди последен, и никој од вас нека не се врти назад, туку продолжете во правецот кој ви е нареден!“

වාක්‍යය: 66

وَقَضَيۡنَآ إِلَيۡهِ ذَٰلِكَ ٱلۡأَمۡرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰٓؤُلَآءِ مَقۡطُوعٞ مُّصۡبِحِينَ

66. И Ние му го објавивме тоа што ќе се случи: дека тие, сите до последен, во мугрите уништени ќе бидат.

වාක්‍යය: 67

وَجَآءَ أَهۡلُ ٱلۡمَدِينَةِ يَسۡتَبۡشِرُونَ

67. И дојдоа жителите на градот, весели.

වාක්‍යය: 68

قَالَ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ ضَيۡفِي فَلَا تَفۡضَحُونِ

68. „Ова се мои гости,“ – рече – „па не засрамувајте ме,

වාක්‍යය: 69

وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ

69. и плашете се од Аллах, и не понижувајте ме!“

වාක්‍යය: 70

قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ نَنۡهَكَ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

70. „А зарем не ти забранивме кого било да примаш?“ – повикаа тие.

වාක්‍යය: 71

قَالَ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِيٓ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ

71. „Ако веќе сакате нешто да сторите, ете ви ги ќерките мои!“ – рече тој.

වාක්‍යය: 72

لَعَمۡرُكَ إِنَّهُمۡ لَفِي سَكۡرَتِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

72. Се колнам во животот твој, тие во пијанството свое талкаа.

වාක්‍යය: 73

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُشۡرِقِينَ

73. И нив ги снајде страшен глас, кога Сонцето излегуваше,

වාක්‍යය: 74

فَجَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٍ

74. и Ние сторивме тоа што беше горе да биде долу, и врз нив како дожд од камења од скаменета глина истуривме.

වාක්‍යය: 75

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّلۡمُتَوَسِّمِينَ

75. Тоа се навистина поуки, за тие што внимателно гледаат.

වාක්‍යය: 76

وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٖ مُّقِيمٍ

76. Тој е покрај патот, и сега постои.136

136 Тој е на патот, т.е. тој град е покрај патот низ кој вие со караваните одите во Сирија, неговите остатоци и сега се гледаат крај Мртвото Море.

වාක්‍යය: 77

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ

77. Тоа е навистина поука за тие што веруваат.

වාක්‍යය: 78

وَإِن كَانَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأَيۡكَةِ لَظَٰلِمِينَ

78. А и жителите на Ејка беа неверници,137

137 Жителите на Ејка биле народот на Божјиот Пратеник Шуајб.

වාක්‍යය: 79

فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٖ مُّبِينٖ

79. па ние ги казнивме, и двата се видливи покрај патот. 138

138 И двата, т.е. и уништените населби на Лутовиот народ и уништените населби на Шуајбовиот народ, се покрај главниот пат по кој караваните минуваат за Сирија.

වාක්‍යය: 80

وَلَقَدۡ كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡحِجۡرِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

80. И жителите на Хиџр ги сметаа Пратениците за лажни,139

139 Хиџр е пространа низина во Арабија помеѓу Медина и Сирија, во кој одамна живеел изумрениот арапски народ Семуд.

වාක්‍යය: 81

وَءَاتَيۡنَٰهُمۡ ءَايَٰتِنَا فَكَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

81. а Ние Нашите докази им ги дадовме, но тие од нив главите ги свртеа.

වාක්‍යය: 82

وَكَانُواْ يَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتًا ءَامِنِينَ

82. Тие куќите во ридови ги делкаа, верувајќи дека се сигурни,

වාක්‍යය: 83

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُصۡبِحِينَ

83. па и нив во мугри страшен глас ги снајде,

වාක්‍යය: 84

فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

84. и од никаква корист не им беше тоа што го стекнаа.

වාක්‍යය: 85

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۗ وَإِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَأٓتِيَةٞۖ فَٱصۡفَحِ ٱلصَّفۡحَ ٱلۡجَمِيلَ

85. Ние небесата и Земјата и тоа што е меѓу нив, со Вистината го создадовме. Часот на оживување навистина ќе дојде, затоа ти великодушно прости,

වාක්‍යය: 86

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡخَلَّٰقُ ٱلۡعَلِيمُ

86. Господарот твој создава сè и Тој е Сезнајниот.

වාක්‍යය: 87

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ سَبۡعٗا مِّنَ ٱلۡمَثَانِي وَٱلۡقُرۡءَانَ ٱلۡعَظِيمَ

87. Ние ти ги објавивме седумте ајети140 кои се повторуваат141 и Големиот Куран.

140 Ова се однесува на првото поглавје Ел Фатиха кое е составено од седум ајети.
141 Ова се однесува на повторувањето на првото поглавје Ел Фатиха при секој намаз (молитва) кој муслиманите го извршуваат петпати во текот на 24 часа.

වාක්‍යය: 88

لَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

88. Не гледај допадливо кон тоа што Ние им го даваме за уживање на некои од нив и не биди тажен поради нив, а кон верниците биди благ

වාක්‍යය: 89

وَقُلۡ إِنِّيٓ أَنَا ٱلنَّذِيرُ ٱلۡمُبِينُ

89. и кажи: „Јас само јавно опоменувам“,

වාක්‍යය: 90

كَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَى ٱلۡمُقۡتَسِمِينَ

90. како што и следбениците на Книгата ги опоменавме,

වාක්‍යය: 91

ٱلَّذِينَ جَعَلُواْ ٱلۡقُرۡءَانَ عِضِينَ

91. тие што Куранот го сметаа за магија.

වාක්‍යය: 92

فَوَرَبِّكَ لَنَسۡـَٔلَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ

92. И се колнам во Господарот твој, сите нив на одговорност ќе ги повикаме

වාක්‍යය: 93

عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

93. поради тоа што го правеа!

වාක්‍යය: 94

فَٱصۡدَعۡ بِمَا تُؤۡمَرُ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

94. Тијавноисповедајготоаштотисенаредуваиоставигимногубошците.

වාක්‍යය: 95

إِنَّا كَفَيۡنَٰكَ ٱلۡمُسۡتَهۡزِءِينَ

95. Ние ќе те заштитиме од тие што се исмејуваат,

වාක්‍යය: 96

ٱلَّذِينَ يَجۡعَلُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۚ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

96. што покрај Аллах друг бог земаат; и ќе знаат тие!

වාක්‍යය: 97

وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدۡرُكَ بِمَا يَقُولُونَ

97. Ние добро знаеме дека ти е тешко во душата поради тоа што тие го зборуваат,

වාක්‍යය: 98

فَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ ٱلسَّٰجِدِينَ

98. затоа слави Го Господарот свој изаблагодарувај Му, и извршувај сеџда,

වාක්‍යය: 99

وَٱعۡبُدۡ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأۡتِيَكَ ٱلۡيَقِينُ

99. и обожувај Го Господарот свој сè додека не ти дојде смртта!