مەنالار تەرجىمىسى سۈرە ھاققە - تاجىكچە تەرجىمىسى- رۇۋاد تەرجىمە مەركىزى - بەت نومۇرى 567 - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 9

وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ

Ва Фиръавну касоне, ки пеш аз ӯ буданд ва [мардуми] шаҳрҳои вайроншудаи [қавми Лут] муртакиби гуноҳони [бузург] шуданд

ئايەت: 10

فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً

Пас, онҳо аз [фармони] фиристодаи Парвардигорашон сарпечӣ карданд, он гоҳ [Аллоҳ таоло] ононро ба азоби сахте гирифтор кард

ئايەت: 11

إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ

Ҳангоме ки об туғён кард, Мо шуморо дар киштӣ савор кардем

ئايەت: 12

لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ

То панде барои шумо қарор диҳем ва гӯшҳои шунаво онро бишнаванд ва ба ёд биспоранд

ئايەت: 13

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ

Пас, он гоҳ ки як бор дар сур дамида шавад

ئايەت: 14

وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ

Ва замину кӯҳҳо аз ҷо канда шуда ва якбора дарҳам кӯбида [ва муталошӣ] шаванд

ئايەت: 15

فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

Дар он рӯз воқеаи [азими] қиёмат ба вуқуъ] мепайвандад

ئايەت: 16

وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ

Ва осмон шикофта мешавад ва дар он рӯз суст мегардад [ва фурӯ мерезад]

ئايەت: 17

وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ

Ва фариштагон бар канораҳои он [осмон] қарор мегиранд ва он рӯз ҳашт [фаришта] арши Парвардигоратро бар сари худ ҳамл мекунанд

ئايەت: 18

يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ

Дар он рӯз шумо [ҳамагӣ барои ҳисобрасӣ ба пешгоҳи Аллоҳ таоло] арза мешавед ва ҳеҷ чиз аз [корҳои] шумо пинҳон нахоҳад монд

ئايەت: 19

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ

Аммо касе, ки номаи [аъмолаш]-ро ба дасти росташ диҳанд, мегӯяд: «Биёед, нома [-и аъмол] -и маро бихонед

ئايەت: 20

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ

Ман яқин доштам, ки бо ҳисоб [-и аъмол]-и худ мувоҷеҳ хоҳам шуд»

ئايەت: 21

فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

Пас, ӯ дар як зиндагии писандида [ва ризоятбахш] хоҳад буд

ئايەت: 22

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

Дар биҳиште барин

ئايەت: 23

قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ

Ки меваҳояш [барои чидан] дар дастрас аст

ئايەت: 24

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ

[Ва ба онҳо гуфта мешавад]: «Ба [хотири] он чи дар айёми гузашта пеш фиристодаед, бихӯред ва биёшомед, гувороятон бод»

ئايەت: 25

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ

Ва аммо касе, ки нома [-и аъмол]-ашро ба дасти чапаш диҳанд, мегӯяд: «Эй кош, ҳаргиз нома [-и аъмол] - амро ба ман намедоданд

ئايەت: 26

وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ

Ва намедонистам, ҳисобам чист!

ئايەت: 27

يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ

Эй кош, [бо марг] ҳама чиз тамом мешуд [ва поёни кор буд]!

ئايەت: 28

مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ

Молу дороиям маро бениёз накард [ва суде набахшид]

ئايەت: 29

هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ

Қудрату фармонравоиям [низ] аз [дасти] ман рафт [ва ба куллӣ нобуд шуд]»

ئايەت: 30

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

[Ба фариштагон гуфта мешавад] «Ӯро бигиред ва дар банду занҷир кунед

ئايەت: 31

ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ

Сипас ӯро ба [оташи] дузах бияфканед.

ئايەت: 32

ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ

Он гоҳ вайро дар занҷире бибандед, ки тӯлаш ҳафтод зироъ аст

ئايەت: 33

إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ

Бе гумон, ӯ ҳаргиз ба Аллоҳи бузург имон намеовард

ئايەت: 34

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

Ва ҳаргиз [мардумро] бар таом додани бенаво[-ён] ташвиқ намекард

ئايەت: 35

فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ

Пас, имрӯз дар ин ҷо дӯсти самимӣ [ва меҳрубоне] надорад [ки ёриаш кунад]