مەنالار تەرجىمىسى سۈرە ساپپات - قۇرئان كەرىم قىسقىچە تەپسىرىنىڭ تايلاندچە تەرجىمىسى - بەت نومۇرى 447 - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

ئايەت: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

และมีคนกล่าวเพื่อตำหนิพวกเขาว่า เกิดอะไรขึ้นแก่พวกเจ้า ทำไมจึงไม่ช่วยเหลือซึ่งกันและกันเหมือนตอนที่อยู่บนโลกดุนยาซึ่งพวกเจ้าต่างก็ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และพวกเจ้าก็อ้างว่าบรรดาเทวรูปของพวกเจ้าจะช่วยเหลือพวกเจ้า?!

ئايەت: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

แต่ว่าพวกเขาในวันนั้น เป็นผู้ยอมจำนนตนปฏิบัติตามคำบัญชาของอัลลอฮ์ โดยพวกเขาจะไม่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เพราะความอ่อนแอและขาดกลอุบายของพวกเขา

ئايەت: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

และพวกเขาจะเข้าหากัน ถกเถียงกันและทะเลาะกัน ในขณะที่การถกเถียงและการทะเลาะกันนั้นไม่ได้เกิดประโยชน์อันใดเลย

ئايەت: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

บรรดาผู้ตามกล่าวแก่บรรดาผู้นำว่า "แท้จริงพวกท่าน -โอ้บรรดาผู้นำของเรา- เคยเข้ามาหาเราทางศาสนาและสัจธรรม แล้วพวกท่านก็ได้หลอกให้เราปฏิเสธและทำภาคีต่ออัลลอฮ์และทำบาป และพวกท่านก็ได้ทำให้เราทิ้งสัจธรรมที่บรรดาเราะสูลได้นำมาจากอัลลอฮ์

ئايەت: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

บรรดาผู้นำได้กล่าวแก่บรรดาผู้ตามว่า "มันไม่ได้เป็นอย่างที่พวกท่านได้อ้างไว้เลย พวกท่านเองก็ตกอยู่ท่ามกลางการปฏิเสธศรัทธาและพวกท่านมิได้เป็นผู้ศรัทธา แต่พวกท่านเป็นผู้ปฏิเสธ”

ئايەت: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

โอ้ผู้ตามเอ๋ย เราไม่มีอำนาจใดๆที่จะกดขี่หรือบังคับพวกท่านจนทำให้พวกท่านปฏิเสธศรัทธา ตั้งภาคีและทำบาป แต่ว่าพวกท่านเป็นหมู่ชนที่ละเมิด ที่ปฏิเสธและหลงผิดต่างหาก

ئايەت: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

ดังนั้น จึงคู่ควรแก่เราและแก่พวกเจ้าแล้ว และอัลลอฮ์ทรงย้อนในคำตรัสของพระองค์ว่า(แน่นอน ข้าจะให้นรกนั้นเต็มไปด้วยพวกเจ้า และจากผู้ที่เชื่อฟังพวกเจ้า ในหมู่พวกเขาทั้งหมด)(สูเราะฮฺ ศอด:85) ดังนั้นแท้จริงเรานั้นเป็นผู้ต้องลิ้มรสอย่างแน่นอน ไม่สามารถเลี่ยงได้ในสิ่งที่พระเจ้าของเราได้สัญญากับเราไว้

ئايەت: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

แล้วเราก็ได้เรียกร้องพวกท่านให้หลงผิดและปฏิเสธ ทั้งๆที่ความจริงพวกเราก็หลงผิดจากทางที่แนะนำอยู่แล้ว

ئايەت: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

แท้จริงบรรดาผู้ตามและบรรดาผู้นำนั้นย่อมมีส่วนแบ่งร่วมกันในการรับโทษในวันกิยามะฮ์

ئايەت: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

แท้จริงเช่นนั้นแหละเราได้ปฏิบัติต่อพวกเขาเหล่านั้นด้วยการลิ้มรสแห่งการลงโทษ เราก็ปฏิบัติต่อบรรดาผู้กระทำผิดอื่นจากพวกเขา

ئايەت: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

แท้จริงบรรดาผู้ตั้งภาคีเหล่านั้นเมื่อได้มีการกล่าวแก่พวกเขาบนดุนยาว่า ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ควรแก่การเคารพสักการะนอกจากอัลลอฮ์เท่านั้น เพื่อที่พวกเขาจะได้ปฏิบัติตามข้อกำหนดของมันและละทิ้งทุกสิ่งที่ขัดแย้งกับมัน พวกเขาจะปฏิเสธการตอบรับการเรียกร้องนั้น และยอมจำนนต่อมันด้วยความเย่อหยิ่งจากความจริงและแสดงความจองหองต่อมัน

ئايەت: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

และพวกเขาก็กล่าวด้วยเหตุผลที่ไม่เชื่อว่า "เราควรละทิ้งการบูชารูปเคารพของเราเพียงเพราะคำพูดของกวีที่คลั่งไคล้กระนั้นหรือ?!"คำพูดของพวกเขาหมายถึง ท่านเราะสูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม

ئايەت: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

พวกเขาได้โกหกอย่างใหญ่หลวง ท่านเราะสูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮฺอลัยฮิวะซัลลัม ไม่ได้เป็นคนบ้าหรือเป็นนักกวี แต่เขามาด้วยอัลกุรอาน เรียกร้องให้ศรัทธาต่อเอกภาพของอัลลอฮ์และปฏิบัติตามเราะสูลของพระองค์ และยืนยันในความจริงที่บรรดาเราะสูลได้นำมาจากอัลลอฮ์ที่เกี่ยวกับการให้เอกภาพต่ออัลลอฮ์และยืนยันการมีชีวิตในปรโลก และเขาไม่ได้ขัดแย้งกับพวกเขาเลย

ئايەت: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

แท้จริงพวกเจ้า -โอ้ บรรดาผู้ตั้งภาคีเอ๋ย- จะต้องลิ้มรสแห่งการลงโทษอันเจ็บปวดในวันกิยามะฮ์อย่างแน่นอนเนื่องด้วยการปฏิเสธศรัทธาและการปฏิเสธของพวกเจ้าที่มีต่อบรรดาเราะสูล

ئايەت: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

และพวกเจ้า -โอ้ บรรดาผู้ตั้งภาคีเอ๋ย- จะไม่ได้รับการตอบแทนอื่นใด นอกจากสิ่งที่พวกเจ้าได้กระทำเอาไว้ในดุนยาซึ่งการปฏิเสธศรัทธาต่ออัลลอฮ์และกระทำบาป

ئايەت: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

แต่ปวงบ่าวของอัลลอฮ์ผู้ศรัทธา ที่อัลลอฮ์ทรงทำให้พวกเขามีความซื่อสัตย์ในการทำอิบาดะฮ์ต่อพระองค์และพวกเขาซื่อสัตย์ในการทำอิบาดะฮ์ต่อพระองค์ พวกเขาจะรอดพ้นจากการลงโทษนี้

ئايەت: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

ปวงบ่าวผู้ซื่อสัตย์เหล่านั้น สำหรับพวกเขาจะได้รับปัจจัยยังชีพที่อัลลอฮ์ทรงมอบให้แก่พวกเขาเป็นที่รู้กันถึงความดีของมัน ความสวยงามของมันและความเป็นนิรันดร์ของมัน

ئايەت: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

หนึ่งในปัจจัยยังชีพคือพวกเขาจะได้รับผลไม้หลากชนิดที่ดีที่สุดที่พวกเขากินและต้องการมัน และสิ่งที่เหนือกว่านั้นพวกเขาก็ได้รับเกียรติด้วยการเลื่อนระดับหลายขั้น และด้วยการมองไปยังพระพักตร์ของอัลลอฮ์อันทรงเกียรติ

ئايەت: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

สิ่งเหล่านั้นจะได้รับในสรวงสวรรค์หลากหลายอันรื่นรมย์ พำนักอยู่อย่างถาวรที่ไม่มีวันสิ้นสุดและไม่สูญสลาย

ئايەت: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

พวกเขานั่งอยู่บนเตียงหันหน้าเข้าหากัน มองหน้าซึ่งกันและกัน

ئايەت: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

คนรับใช้จะวนเวียนรอบตัวพวกเขา พร้อมด้วยแก้วเหล้า ซึ่งความบริสุทธิ์ใสสะอาดของมันเหมือนน้ำที่ไหลริน

ئايەت: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

เหล้านั้นสีขาวบริสุทธิ์ ยังความโอชะเมื่อได้ดื่มมัน ใครที่ดื่มมันก็รู้สึกถึงความสุขที่สมบูรณ์

ئايەت: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

(เหล้าในสวรรค์นั้น)จะไม่เหมือนเหล้าในดุนยา มันจะไม่ทำให้เสียสติเพราะเมา และไม่ทำให้เกิดอาการมึนศีรษะ ผู้ดื่มจะปลอดภัยทั้งร่างกายและสติปัญญาของเขา

ئايەت: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

และ ณ ที่พวกเขาในสรวงสวรรค์นั้นมีบรรดาหญิงบริสุทธิ์ สายตาของพวกนางจะไม่มองใครนอกจากสามีของพวกนาง มีดวงตาที่สวย

ئايەت: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

เสมือนความขาวของพวกนาง เป็นขาวอมเหลือง ดังไข่นกถูกหุ้มเปลือกไม่เคยถูกแตะต้องด้วยมือใด ๆ

ئايەت: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

และชาวสวรรค์ระหว่างพวกเขาจะหันเข้าหากัน สอบถามซึ่งกันและกันถึงอดีตของพวกเขาและอะไรที่เกิดกับพวกเขาในดุนยาบ้าง

ئايەت: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

คนหนึ่งในบรรดาผู้ศรัทธาเหล่านั้นกล่าวขึ้นว่า แท้จริงฉันมีเพื่อนคนหนึ่งในดุนยาที่เป็นผู้ปฏิเสธการฟื้นคืนชีพ

بۇ بەتتىكى ئايەتلەردىن ئېلىنغان مەزمۇنلار:

• سبب عذاب الكافرين: العمل المنكر؛ وهو الشرك والمعاصي.

สาเหตุที่ทำให้บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาได้รับการลงโทษ คือการกระทำที่ชั่วร้าย เช่นการตั้งภาคี และการกระทำบาป

• من نعيم أهل الجنة أنهم نعموا باجتماع بعضهم مع بعض، ومقابلة بعضهم مع بعض، وهذا من كمال السرور.

ความสำราญประการหนึ่งของชาวสวรรค์พวกเขามีความสุขด้วยการพบปะกัน และได้สนทนาระหว่างกัน และนี่คือความสุขที่สมบูรณ์แบบที่สุด