معانی کا ترجمہ سورت سورۂ یٰس - البانوی ترجمہ -مرکز رواد الترجمہ- کام جاری ہے۔ - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

Suretu Jasin

آیت: 1

يسٓ

Ja, sin!

آیت: 2

وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡحَكِيمِ

Betohem në Kuranin urtiplotë,

آیت: 3

إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

se Ti (Muhamed), me të vërtetë, je nga të dërguarit,

آیت: 4

عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

në rrugë të drejtë

آیت: 5

تَنزِيلَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

me Shpalljen e të Gjithëfuqishmit, Mëshirëplotit,

آیت: 6

لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمۡ فَهُمۡ غَٰفِلُونَ

që t'ua tërheqësh vërejtjen një populli, të parët e të cilit nuk janë paralajmëruar, prandaj ata janë të shkujdesur.

آیت: 7

لَقَدۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَىٰٓ أَكۡثَرِهِمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

Ndaj shumicës së tyre është përmbushur vendimi (dënimi), sepse ata nuk besojnë.

آیت: 8

إِنَّا جَعَلۡنَا فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ أَغۡلَٰلٗا فَهِيَ إِلَى ٱلۡأَذۡقَانِ فَهُم مُّقۡمَحُونَ

Ne u kemi vënë atyre pranga në qafë që arrijnë deri në mjekër, prandaj kanë mbetur me kokë përpjetë.^[1]

[1] Kjo është një alegori për mohimin e qëllimshëm të jobesimtarëve.

آیت: 9

وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ سَدّٗا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدّٗا فَأَغۡشَيۡنَٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ

Ne kemi vënë pengesë para e prapa tyre dhe ua kemi mbuluar shikimin, kështu që ata nuk shohin.

آیت: 10

وَسَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

Është krejt njësoj për ta: i paralajmërove apo nuk i paralajmërove, ata nuk besojnë.

آیت: 11

إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكۡرَ وَخَشِيَ ٱلرَّحۡمَٰنَ بِٱلۡغَيۡبِۖ فَبَشِّرۡهُ بِمَغۡفِرَةٖ وَأَجۡرٖ كَرِيمٍ

Ti ia tërheq vërejtjen vetëm atij që ndjek Këshillën dhe i frikësohet të Gjithëmëshirshmit pa e parë Atë. Prandaj, jepja lajmin atij për falje e shpërblim bujar!

آیت: 12

إِنَّا نَحۡنُ نُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَكۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ فِيٓ إِمَامٖ مُّبِينٖ

Në të vërtetë, Ne jemi që i ngjallim të vdekurit dhe shënojmë atë që bëjnë dhe gjurmët e tyre. Çdo gjë e kemi ruajtur në një Libër të qartë.

آیت: 13

وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلًا أَصۡحَٰبَ ٱلۡقَرۡيَةِ إِذۡ جَآءَهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Sillu atyre shembullin e banorëve të qytetit, kur atyre u erdhën të dërguarit.

آیت: 14

إِذۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمُ ٱثۡنَيۡنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزۡنَا بِثَالِثٖ فَقَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَيۡكُم مُّرۡسَلُونَ

Kur Ne u dërguam atyre dy veta, por i përgënjeshtruan, kështu që i fuqizuam me një të tretë e ata thanë: "Ne, me të vërtetë, jemi sjellë te ju si të dërguar."

آیت: 15

قَالُواْ مَآ أَنتُمۡ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَمَآ أَنزَلَ ٱلرَّحۡمَٰنُ مِن شَيۡءٍ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَكۡذِبُونَ

Ata thanë: "Ju jeni vetëm njerëz si ne dhe i Gjithëmëshirshmi nuk ka shpallur asgjë. Ju thjesht po gënjeni."

آیت: 16

قَالُواْ رَبُّنَا يَعۡلَمُ إِنَّآ إِلَيۡكُمۡ لَمُرۡسَلُونَ

Ata thanë: "Zoti ynë e di se ne njëmend jemi sjellë si të dërguar te ju

آیت: 17

وَمَا عَلَيۡنَآ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ

e detyra jonë është vetëm kumtimi i qartë."

آیت: 18

قَالُوٓاْ إِنَّا تَطَيَّرۡنَا بِكُمۡۖ لَئِن لَّمۡ تَنتَهُواْ لَنَرۡجُمَنَّكُمۡ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ

Ata thanë: "Ne parandiejmë se ju po na e ndillni të keqen. Nëse nuk hiqni dorë, me siguri, do t'ju mbysim me gurë dhe do t'ju kapë prej nesh një dënim i dhembshëm."

آیت: 19

قَالُواْ طَٰٓئِرُكُم مَّعَكُمۡ أَئِن ذُكِّرۡتُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ مُّسۡرِفُونَ

Ata thanë: "E keqja juaj është me ju (për shkak të mosbesimit tuaj). Vallë, a edhe nëse ne ju këshillojmë?! Ju, në të vërtetë, jeni një popull që kaloni çdo kufi."

آیت: 20

وَجَآءَ مِنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِينَةِ رَجُلٞ يَسۡعَىٰ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُواْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Nga skaji i qytetit erdhi një burrë duke nxituar e tha: "O populli im, ndiqni të dërguarit!

آیت: 21

ٱتَّبِعُواْ مَن لَّا يَسۡـَٔلُكُمۡ أَجۡرٗا وَهُم مُّهۡتَدُونَ

Ndiqni ata që nuk ju kërkojnë asnjë shpërblim e që janë të udhëzuar!

آیت: 22

وَمَالِيَ لَآ أَعۡبُدُ ٱلَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

E përse të mos adhuroj Atë që më krijoi dhe tek i Cili do të ktheheni të gjithë?!

آیت: 23

ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدۡنِ ٱلرَّحۡمَٰنُ بِضُرّٖ لَّا تُغۡنِ عَنِّي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يُنقِذُونِ

Si të adhuroj zota të tjerë përveç Tij, ndërkohë që, nëse i Gjithëmëshirshmi dëshiron të më godasë me ndonjë të keqe, ndërmjetësimi i tyre nuk më bën kurrfarë dobie e as mund të më shpëtojnë?!

آیت: 24

إِنِّيٓ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

Atëherë, unë do të isha njëmend në një humbje të qartë.

آیت: 25

إِنِّيٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمۡ فَٱسۡمَعُونِ

Unë i besova Zotit tuaj, pra, më dëgjoni!"

آیت: 26

قِيلَ ٱدۡخُلِ ٱلۡجَنَّةَۖ قَالَ يَٰلَيۡتَ قَوۡمِي يَعۡلَمُونَ

Atij iu tha (kur jobesimtarët e vranë): "Hyr në Xhenet." Ai tha: "Ah, sikur ta dinte populli im

آیت: 27

بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ

se si më ka falur Zoti im dhe më ka bërë ndër të nderuarit!"

آیت: 28

۞ وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَىٰ قَوۡمِهِۦ مِنۢ بَعۡدِهِۦ مِن جُندٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ

Pas (vdekjes së) tij, Ne nuk dërguam asnjë ushtri nga qielli kundër popullit të tij e as ishte e nevojshme.

آیت: 29

إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ خَٰمِدُونَ

Mjaftoi vetëm një gjëmim i tmerrshëm dhe ata u shuan përnjëherë.

آیت: 30

يَٰحَسۡرَةً عَلَى ٱلۡعِبَادِۚ مَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Ah, mjerë robërit! Sa herë që u vinte atyre ndonjë i dërguar, ata talleshin me të.

آیت: 31

أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ أَنَّهُمۡ إِلَيۡهِمۡ لَا يَرۡجِعُونَ

A nuk e shohin ata se sa breza para tyre i kemi shkatërruar, të cilët nuk u kthyem më kurrë tek ata?

آیت: 32

وَإِن كُلّٞ لَّمَّا جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ

Patjetër, të gjithë do të sillen te Ne.

آیت: 33

وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلۡأَرۡضُ ٱلۡمَيۡتَةُ أَحۡيَيۡنَٰهَا وَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهَا حَبّٗا فَمِنۡهُ يَأۡكُلُونَ

Shenjë për ta është toka e pajetë: Ne e ngjallim atë dhe prej saj nxjerrim drithëra, me të cilat ushqehen.

آیت: 34

وَجَعَلۡنَا فِيهَا جَنَّٰتٖ مِّن نَّخِيلٖ وَأَعۡنَٰبٖ وَفَجَّرۡنَا فِيهَا مِنَ ٱلۡعُيُونِ

Ne kemi bërë në të kopshte hurmash e rrushi dhe kemi bërë që të shpërthejnë burime,

آیت: 35

لِيَأۡكُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦ وَمَا عَمِلَتۡهُ أَيۡدِيهِمۡۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ

që të mund të hanë nga frutat e tyre që nuk i kanë bërë duart e tyre. Atëherë, përse nuk falënderojnë?!

آیت: 36

سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَزۡوَٰجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلۡأَرۡضُ وَمِنۡ أَنفُسِهِمۡ وَمِمَّا لَا يَعۡلَمُونَ

Lavdërimi i takon Atij që krijoi në çifte të gjitha llojet: ato që mbin toka, ata vetë dhe disa gjëra që ata nuk i dinë!

آیت: 37

وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلَّيۡلُ نَسۡلَخُ مِنۡهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظۡلِمُونَ

Shenjë për ta është edhe nata, prej së cilës tërheqim ditën dhe ata zhyten në errësirë.

آیت: 38

وَٱلشَّمۡسُ تَجۡرِي لِمُسۡتَقَرّٖ لَّهَاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ

Dielli udhëton drejt cakut të vet. Ky është përcaktimi i të Gjithëfuqishmit, të Gjithëdijshmit.

آیت: 39

وَٱلۡقَمَرَ قَدَّرۡنَٰهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَٱلۡعُرۡجُونِ ٱلۡقَدِيمِ

Hënës i kemi caktuar faza, derisa ajo të kthehet si degë e vjetër hurme.

آیت: 40

لَا ٱلشَّمۡسُ يَنۢبَغِي لَهَآ أَن تُدۡرِكَ ٱلۡقَمَرَ وَلَا ٱلَّيۡلُ سَابِقُ ٱلنَّهَارِۚ وَكُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ

Diellit nuk i takon që ta arrijë Hënën e as natës që ta kalojë ditën. Secili lundron në orbitën e vet.

آیت: 41

وَءَايَةٞ لَّهُمۡ أَنَّا حَمَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُمۡ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Shenjë për ta është edhe se Ne i bartëm paraardhësit e tyre në anijen e ngarkuar

آیت: 42

وَخَلَقۡنَا لَهُم مِّن مِّثۡلِهِۦ مَا يَرۡكَبُونَ

dhe se Ne krijuam për ta mjete të ngjashme me atë (anije), në të cilat hipin.

آیت: 43

وَإِن نَّشَأۡ نُغۡرِقۡهُمۡ فَلَا صَرِيخَ لَهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنقَذُونَ

Sikur të donim, do t'i fundosnim ata, e nuk do të kishte kush t'u ndihmonte, as do të mund të shpëtoheshin,

آیت: 44

إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّنَّا وَمَتَٰعًا إِلَىٰ حِينٖ

përveçse me mëshirë nga ana Jonë dhe për t'i lënë të kënaqen për një kohë.

آیت: 45

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱتَّقُواْ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيكُمۡ وَمَا خَلۡفَكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

Kur u thuhet atyre: "Kini frikë nga ajo që keni përpara dhe nga ajo që lini pas, që të mëshiroheni (ata nuk e përfillin)!"

آیت: 46

وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

Sa herë që u vjen atyre ndonjë shenjë e Zotit të tyre, ata ia kthejnë shpinën.

آیت: 47

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنُطۡعِمُ مَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ أَطۡعَمَهُۥٓ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

E, kur u thuhet atyre: "Jepni nga ajo që jua ka dhënë Allahu", jobesimtarët u thonë besimtarëve: "A t'i ushqejmë ata të cilët, po të donte Allahu, do t'i ushqente? Ju jeni vërtet në një humbje të qartë!"

آیت: 48

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Ata thonë: "Kur do të jetësohet ky premtim, nëse jeni duke thënë të vërtetën?"

آیت: 49

مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ تَأۡخُذُهُمۡ وَهُمۡ يَخِصِّمُونَ

Ata nuk presin gjë tjetër përveç një gjëmimi të tmerrshëm, i cili do t'i mbërthejë ndërsa janë duke u grindur.

آیت: 50

فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ تَوۡصِيَةٗ وَلَآ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمۡ يَرۡجِعُونَ

Atëherë ata as do të mund të lënë ndonjë porosi e as do të mund të kthehen te familjet e tyre.

آیت: 51

وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يَنسِلُونَ

Kur t'i fryhet Surit, ata do të brofin nga varret e do të nxitojnë drejt Zotit të tyre,

آیت: 52

قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا مَنۢ بَعَثَنَا مِن مَّرۡقَدِنَاۜۗ هَٰذَا مَا وَعَدَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَصَدَقَ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

duke thënë: "Mjerë ne! Kush na ringjalli nga varret tona?" (Do t'u thuhet:) "Kjo është ajo që premtoi i Gjithëmëshirshmi. Pra, të dërguarit e kanë thënë të vërtetën!"

آیت: 53

إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ

Do të jetë vetëm një gjëmim i tmerrshëm dhe përnjëherë të gjithë ata do të sillen para Nesh.

آیت: 54

فَٱلۡيَوۡمَ لَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗا وَلَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Atë Ditë askujt nuk do t'i bëhet kurrfarë padrejtësie dhe do të shpërbleheni vetëm sipas asaj që keni punuar.

آیت: 55

إِنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ ٱلۡيَوۡمَ فِي شُغُلٖ فَٰكِهُونَ

Njëmend, banorët e Xhenetit atë Ditë do të jenë të zënë në kënaqësi,

آیت: 56

هُمۡ وَأَزۡوَٰجُهُمۡ فِي ظِلَٰلٍ عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ مُتَّكِـُٔونَ

ata dhe bashkëshortet e tyre të shtrirë në kolltukë nën hije.

آیت: 57

لَهُمۡ فِيهَا فَٰكِهَةٞ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ

Aty do të kenë fruta dhe gjithçka që kërkojnë.

آیت: 58

سَلَٰمٞ قَوۡلٗا مِّن رَّبّٖ رَّحِيمٖ

"Selam!"^[1], fjalë nga një Zot Mëshirëplotë.

[1] Paqe

آیت: 59

وَٱمۡتَٰزُواْ ٱلۡيَوۡمَ أَيُّهَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

(Ndërkaq, keqbërësve do t'u thuhet:) "Veçohuni sot, o ju keqbërës!

آیت: 60

۞ أَلَمۡ أَعۡهَدۡ إِلَيۡكُمۡ يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعۡبُدُواْ ٱلشَّيۡطَٰنَۖ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ

A nuk ju porosita, o bij të Ademit, që të mos e adhuroni shejtanin, sepse ai është armik juaji i hapur,

آیت: 61

وَأَنِ ٱعۡبُدُونِيۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ

dhe që të më adhuroni vetëm Mua? Kjo është rruga e drejtë.

آیت: 62

وَلَقَدۡ أَضَلَّ مِنكُمۡ جِبِلّٗا كَثِيرًاۖ أَفَلَمۡ تَكُونُواْ تَعۡقِلُونَ

Në të vërtetë, ai shpuri në humbje turma të mëdha prej jush. A nuk mblodhët mend?!

آیت: 63

هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ

Ky pra është Xhehenemi që ju ishte premtuar.

آیت: 64

ٱصۡلَوۡهَا ٱلۡيَوۡمَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

Futuni sot në të, sepse nuk besuat!"

آیت: 65

ٱلۡيَوۡمَ نَخۡتِمُ عَلَىٰٓ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَتُكَلِّمُنَآ أَيۡدِيهِمۡ وَتَشۡهَدُ أَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

Sot Ne do t'ua vulosim gojët atyre, ndërkohë që do të na flasin duart e tyre e do të dëshmojnë këmbët e tyre për gjithçka që kanë bërë.

آیت: 66

وَلَوۡ نَشَآءُ لَطَمَسۡنَا عَلَىٰٓ أَعۡيُنِهِمۡ فَٱسۡتَبَقُواْ ٱلصِّرَٰطَ فَأَنَّىٰ يُبۡصِرُونَ

Po të donim, Ne do t'ua fshinim sytë e ata do të nxitonin për të gjetur rrugën, por si do të mund të shihnin?

آیت: 67

وَلَوۡ نَشَآءُ لَمَسَخۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمۡ فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مُضِيّٗا وَلَا يَرۡجِعُونَ

Sikur të donim, do t'i ngurosnim në vend, kështu që ata nuk do të mund të lëviznin as para e as mbrapa.

آیت: 68

وَمَن نُّعَمِّرۡهُ نُنَكِّسۡهُ فِي ٱلۡخَلۡقِۚ أَفَلَا يَعۡقِلُونَ

Kujt i japim jetë të gjatë, e kthejmë përsëri në krijesë të dobët. Vallë, si nuk kuptojnë?

آیت: 69

وَمَا عَلَّمۡنَٰهُ ٱلشِّعۡرَ وَمَا يَنۢبَغِي لَهُۥٓۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ وَقُرۡءَانٞ مُّبِينٞ

Ne nuk ia kemi mësuar atij poezinë e as që i përshtatet një gjë e tillë. Ky është vetëm një këshillë dhe një Kuran i qartë,

آیت: 70

لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيّٗا وَيَحِقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

për të paralajmëruar këdo që është i gjallë dhe që të përmbushet vendimi kundër jobesimtarëve.

آیت: 71

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا خَلَقۡنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتۡ أَيۡدِينَآ أَنۡعَٰمٗا فَهُمۡ لَهَا مَٰلِكُونَ

A nuk e shohin ata se nga Duart Tona Ne krijuam për ta bagëti, të cilat i zotërojnë?!

آیت: 72

وَذَلَّلۡنَٰهَا لَهُمۡ فَمِنۡهَا رَكُوبُهُمۡ وَمِنۡهَا يَأۡكُلُونَ

Ne i bëmë ato të nënshtruara ndaj tyre, kështu që disa i përdorin për hipje e disa për ushqim,

آیت: 73

وَلَهُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَمَشَارِبُۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ

por kanë edhe përfitime të tjera e pije (qumështi). Atëherë, a nuk falënderojnë?

آیت: 74

وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةٗ لَّعَلَّهُمۡ يُنصَرُونَ

Megjithatë, ata adhurojnë zota të tjerë përveç Allahut, me shpresë se do të ndihmohen.

آیت: 75

لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَهُمۡ وَهُمۡ لَهُمۡ جُندٞ مُّحۡضَرُونَ

Por, ata (zotat e rremë) nuk mund t'i ndihmojnë, ndonëse këta (jobesimtarët) u bëhen ushtri e përkushtuar atyre.

آیت: 76

فَلَا يَحۡزُنكَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّا نَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَ

Mos të të brengosin fjalët e tyre! Sigurisht, Ne dimë çfarë fshehin ata dhe çfarë shfaqin haptazi.

آیت: 77

أَوَلَمۡ يَرَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَنَّا خَلَقۡنَٰهُ مِن نُّطۡفَةٖ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٞ مُّبِينٞ

A nuk e sheh njeriu se Ne e krijuam atë prej një pikle, ndërkohë që ai bëhet kundërshtar i hapur?!

آیت: 78

وَضَرَبَ لَنَا مَثَلٗا وَنَسِيَ خَلۡقَهُۥۖ قَالَ مَن يُحۡيِ ٱلۡعِظَٰمَ وَهِيَ رَمِيمٞ

Ai na sjell shembull, ndërkohë që harron krijimin e vet, e thotë: "Kush mund t'i ringjallë eshtrat pasi të jenë bërë pluhur?"

آیت: 79

قُلۡ يُحۡيِيهَا ٱلَّذِيٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلۡقٍ عَلِيمٌ

Thuaj: "I ringjall Ai që i krijoi për herë të parë; Ai është i Gjithëdijshëm për çdo krijesë:

آیت: 80

ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلشَّجَرِ ٱلۡأَخۡضَرِ نَارٗا فَإِذَآ أَنتُم مِّنۡهُ تُوقِدُونَ

Ai që prej pemës së njomë bëri për ju zjarrin, ndërkohë që ju e përdorni atë për ndezje."

آیت: 81

أَوَلَيۡسَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۚ بَلَىٰ وَهُوَ ٱلۡخَلَّٰقُ ٱلۡعَلِيمُ

A nuk është i aftë Ai që krijoi qiejt e Tokën t'i rikrijojë ata?! Po, gjithsesi! Ai është Krijuesi i gjithçkaje, i Gjithëdijshmi.

آیت: 82

إِنَّمَآ أَمۡرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيۡـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

Në të vërtetë, urdhri i Tij, kur dëshiron diçka, është që t'i thotë: "Bëhu!" dhe ajo bëhet.

آیت: 83

فَسُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيۡءٖ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

Pra, i patëmeta është Ai, në dorën e të Cilit është sundimi i çdo gjëje dhe tek i Cili do të ktheheni!