معانی کا ترجمہ آیت 40 سورت سورۂ توبہ - الترجمة الهولندية - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 40

إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدۡ نَصَرَهُ ٱللَّهُ إِذۡ أَخۡرَجَهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ ٱثۡنَيۡنِ إِذۡ هُمَا فِي ٱلۡغَارِ إِذۡ يَقُولُ لِصَٰحِبِهِۦ لَا تَحۡزَنۡ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَاۖ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَيۡهِ وَأَيَّدَهُۥ بِجُنُودٖ لَّمۡ تَرَوۡهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلسُّفۡلَىٰۗ وَكَلِمَةُ ٱللَّهِ هِيَ ٱلۡعُلۡيَاۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

40. Als jullie hem (de profeet Mohammed vrede zij met hem) niet helpen, voorzeker Allah heeft hem beslist geholpen toen de ongelovigen hem wegjoegen (en hij) de tweede van twee was toen zij in de grot waren (zijn metgezel was Abou Bakr) en hij tegen zijn metgezel zei: “Wees niet bedroefd (of bang), zeker Allah is met ons.” Toen stuurde Allah kalmte neer over hem en sterkte hem met hulptroepen die jullie niet zien en maakte het woord van degenen die ongelovig waren het allerlaagste, terwijl het het woord van Allah het allerhoogste is en Allah is Almachtig, Alwijs.