معانی کا ترجمہ آیت 122 سورت سورۂ توبہ - الترجمة اليونانية - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 122

۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

Δεν πρέπει οι πιστοί να βγουν όλοι για το Τζιχάντ. (Αν μένει ο Προφήτης στη Μαντίνα και στέλνει ταξιαρχίες για μάχη) ας βγουν κάποιοι από κάθε ομάδα (ή φυλή), (και ας μείνουν μαζί του κάποιοι άλλοι) για να αποκτήσουν γνώση στη θρησκεία, και για να νουθετήσουν τους λαούς τους (με ό,τι έμαθαν) όταν θα επιστρέψουν σ' αυτούς, ίσως και (οι λαοί τους) να προσέξουν (από την τιμωρία του Αλλάχ, και έτσι να τηρούν τις εντολές Του και να απέχουν από τις απαγορεύσεις Του).