معانی کا ترجمہ آیت 117 سورت بقرہ - کرد ترجمہ - صلاح الدین - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 117

بَدِيعُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَإِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

[ بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ] خوای گه‌وره‌ داهێنه‌ری ئاسمانه‌كان و زه‌وی یه‌ كه‌ پێشتر به‌م شێوازه‌ نه‌بووه‌ [ وَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (١١٧) ] وه‌ خوای گه‌وره‌ بیه‌وێ هه‌ر بڕیارێك بدات و هه‌ر شتێك دروست بكات له‌به‌ر ته‌واوی ده‌سه‌ڵاتی ته‌نها ئه‌فه‌رمووێ: ببه‌ یه‌كسه‌ر ئه‌و شته‌ دروست ده‌بێ