معانی کا ترجمہ آیت 48 سورت سورۂ روم - الترجمة الكردية الكرمانجية - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 48

ٱللَّهُ ٱلَّذِي يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ فَتُثِيرُ سَحَابٗا فَيَبۡسُطُهُۥ فِي ٱلسَّمَآءِ كَيۡفَ يَشَآءُ وَيَجۡعَلُهُۥ كِسَفٗا فَتَرَى ٱلۡوَدۡقَ يَخۡرُجُ مِنۡ خِلَٰلِهِۦۖ فَإِذَآ أَصَابَ بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦٓ إِذَا هُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ

48. خودێیە ئەوێ بای دهنێریت [ڤێجا ئەو با] ئەوران ڕادكەت و دبەت، چاوا بڤێت وەسا ل ئەسمانان بەلاڤ دكەت و دكەتە پرتی پرتی، ڤێجا تو دێ بینی باران ژ وان ئەوران دەردكەڤیت، و گاڤا خودێ ئەو باران ب سەر هندەك بەندەیێت خۆ یێت وی بڤێن باراند، پێ كەیف خۆش دبن و دبشكوڕن.