معانی کا ترجمہ آیت 136 سورت سورۂ انعام - الترجمة الكردية الكرمانجية - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 136

وَجَعَلُواْ لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ ٱلۡحَرۡثِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ نَصِيبٗا فَقَالُواْ هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعۡمِهِمۡ وَهَٰذَا لِشُرَكَآئِنَاۖ فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمۡ فَلَا يَصِلُ إِلَى ٱللَّهِۖ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَآئِهِمۡۗ سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ

136. و موشركان ژ وان تشتێت كو خودێ چێكرین ژ چاندنێ و تەرشی پشكەك بۆ خودێ ئێخستینە و ل دویڤ گۆتنا خۆ [یا بێ دەلیل و بێ نیشان] گۆتن: ئەڤە بارا خودێیە، و ئەڤە ژی بارا پەرستییێت [بوتێت] مەیە، ئەوا بارا بوتان ناگەهیتە خودێ، بەلێ ئەوا بارا خودێ دگەهیتە بوتان، چ پیسە حوكمە ئەو دكەن.