معانی کا ترجمہ آیت 145 سورت سورۂ انعام - الترجمة الكردية الكرمانجية - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 145

قُل لَّآ أَجِدُ فِي مَآ أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٖ يَطۡعَمُهُۥٓ إِلَّآ أَن يَكُونَ مَيۡتَةً أَوۡ دَمٗا مَّسۡفُوحًا أَوۡ لَحۡمَ خِنزِيرٖ فَإِنَّهُۥ رِجۡسٌ أَوۡ فِسۡقًا أُهِلَّ لِغَيۡرِ ٱللَّهِ بِهِۦۚ فَمَنِ ٱضۡطُرَّ غَيۡرَ بَاغٖ وَلَا عَادٖ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

145. [هەی موحەممەد] بێژە: [گاورێت مەكەهێ] ئەز د وێ وەحییێدا یا بۆ من هاتی [كو قورئانە] تشتەكێ حەرام و نەدورست ل سەر هەر ئێكێ هەبیت نابینم، ژ بلی مراری یان ژی خوینەكا ڕۆن یان ژی گۆشتێ بەرازی، نێ ئەو یێ پیسە، یان ژی ژ گونەهـ ناڤێ غەیری خودێ ل سەر ئینا بیت، ڤێجا هەر كەسێ نەچار ببیت [ژ برساندا ژ حەرامێ بۆری بخۆت] بەلێ بێی كو دل ل سەر هەبیت و زێدە بدەتە بەر [چو گونەهـ ل سەر نینە]، ب ڕاستی خودایێ تە گونەهـ ژێبەر و دلۆڤانە.