معانی کا ترجمہ آیت 6 سورت تغابن - مقدونیائی ترجمہ - مقدونیائی علماء کی ایک جماعت - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 6

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُۥ كَانَت تَّأۡتِيهِمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٞ يَهۡدُونَنَا فَكَفَرُواْ وَتَوَلَّواْۖ وَّٱسۡتَغۡنَى ٱللَّهُۚ وَٱللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٞ

6. – затоа што кога пратениците нивни јасни докази им носеа, говореа: „Зарем луѓе да нè упатуваат?“ Па не веруваа и главите ги вртеа; а на Аллах никој не Му е потребен, Аллах од никого не е зависен, само Тој е достоен за благодарност!