معانی کا ترجمہ آیت 42 سورت زُمر - پشتو ترجمہ - سرفراز - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 42

اَللّٰهُ یَتَوَفَّی الْاَنْفُسَ حِیْنَ مَوْتِهَا وَالَّتِیْ لَمْ تَمُتْ فِیْ مَنَامِهَا ۚ— فَیُمْسِكُ الَّتِیْ قَضٰی عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَیُرْسِلُ الْاُخْرٰۤی اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّقَوْمٍ یَّتَفَكَّرُوْنَ ۟

الله دی چې هره ساه د مرګ په مرحله کې پوره اخلي. او هغه هم اخلي چې د خوب په مرحله کې لا مړه شوې نه ده نو هغه له ځان سره ټینګوي چې د مرګ پریکړه يې شوې وي او نورې ساه ګانې تر ټاکلې مودې پورې راخوشې کوي. بې له شکه په دې کې د هغه قوم لپاره چې فکر کوي ډيرې لويې نښې دي.