معانی کا ترجمہ آیت 127 سورت سورۂ توبہ - الترجمة البشتوية - سرفراز - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 127

وَاِذَا مَاۤ اُنْزِلَتْ سُوْرَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ اِلٰی بَعْضٍ ؕ— هَلْ یَرٰىكُمْ مِّنْ اَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوْا ؕ— صَرَفَ اللّٰهُ قُلُوْبَهُمْ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَفْقَهُوْنَ ۟

او کله چې کوم سورت نازلیږي نو دوی په سترګو کې سره ګوري او وايې:چا خوبه لیدلي نه واست؟بیا پټ په پټه اوځي.الله پاک یې هم زړونه له حق نه واړول ځکه چې هغوی خورا ناپوه خلک دي.