معانی کا ترجمہ آیت 122 سورت سورۂ نحل - المختصر فی تفسیر القرآن الکریم کا فارسی ترجمہ - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 122

وَاٰتَیْنٰهُ فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً ؕ— وَاِنَّهٗ فِی الْاٰخِرَةِ لَمِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟ؕ

و در دنیا نبوت و یاد نیک و فرزند صالح برایش عطا کردیم، و به تحقیق که در آخرت از صالحانی است که الله درجات والایی از بهشت برای‌شان فراهم آورده است.

حالیہ صفحہ میں آیات کے فوائد:

• اقتضت رحمة الله أن يقبل توبة عباده الذين يعملون السوء من الكفر والمعاصي، ثم يتوبون ويصلحون أعمالهم، فيغفر الله لهم.

مقتضای رحمت الله چنین است که توبه آن دسته از بندگانش که کفر و سایر گناهان را انجام می‌دهند، سپس توبه می‌کنند و اعمال‌شان را اصلاح می‌گردانند می‌پذیرد، و آنها را می‌آمرزد.

• يحسن بالمسلم أن يتخذ إبراهيم عليه السلام قدوة له.

مسلمان باید ابراهیم علیه السلام را الگوی خویش قرار دهد.

• على الدعاة إلى دين الله اتباع هذه الطرق الثلاث: الحكمة، والموعظة الحسنة، والمجادلة بالتي هي أحسن.

دعوتگران به‌سوی دین الله باید از این سه راه پیروی کنند: حکمت، اندرز نیکو، و مجادله با روشی که نیکوتر است.

• العقاب يكون بالمِثْل دون زيادة، فالمظلوم منهي عن الزيادة في عقوبة الظالم.

کیفر به مثل و بدون زیاده‌روی است، یعنی مظلوم از افزودن بر کیفر ظالم نهی شده است.