معانی کا ترجمہ آیت 127 سورت سورۂ نحل - المختصر فی تفسیر القرآن الکریم کا فارسی ترجمہ - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 127

وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ اِلَّا بِاللّٰهِ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلَا تَكُ فِیْ ضَیْقٍ مِّمَّا یَمْكُرُوْنَ ۟

و -ای رسول- در برابر آزارهایی که از آنها به تو می‌رسد شکیبایی کن، و توفیق تو به شکیبایی جز با توفیق الله نیست، و به‌سبب اینکه کافران از تو روی می‌گردانند اندوه مدار، و به‌سبب مکر و نیرنگی که انجام می‌دهند سینه‌ات تنگ نگردد.

حالیہ صفحہ میں آیات کے فوائد:

• اقتضت رحمة الله أن يقبل توبة عباده الذين يعملون السوء من الكفر والمعاصي، ثم يتوبون ويصلحون أعمالهم، فيغفر الله لهم.

مقتضای رحمت الله چنین است که توبه آن دسته از بندگانش که کفر و سایر گناهان را انجام می‌دهند، سپس توبه می‌کنند و اعمال‌شان را اصلاح می‌گردانند می‌پذیرد، و آنها را می‌آمرزد.

• يحسن بالمسلم أن يتخذ إبراهيم عليه السلام قدوة له.

مسلمان باید ابراهیم علیه السلام را الگوی خویش قرار دهد.

• على الدعاة إلى دين الله اتباع هذه الطرق الثلاث: الحكمة، والموعظة الحسنة، والمجادلة بالتي هي أحسن.

دعوتگران به‌سوی دین الله باید از این سه راه پیروی کنند: حکمت، اندرز نیکو، و مجادله با روشی که نیکوتر است.

• العقاب يكون بالمِثْل دون زيادة، فالمظلوم منهي عن الزيادة في عقوبة الظالم.

کیفر به مثل و بدون زیاده‌روی است، یعنی مظلوم از افزودن بر کیفر ظالم نهی شده است.