معانی کا ترجمہ آیت 30 سورت سورۂ مُلک - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 30

قُلْ اَرَءَیْتُمْ اِنْ اَصْبَحَ مَآؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ یَّاْتِیْكُمْ بِمَآءٍ مَّعِیْنٍ ۟۠

سپس خبر داد که نعمت‌ها را او به تنهایی داده است، به‌خصوص آبی که خداوند هر چیز زنده‌ای را از آن آفریده است. پس فرمود: ﴿قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَصۡبَحَ مَآؤُكُمۡ غَوۡرٗا﴾ بگو: به من خبر دهید اگر آبتان فرو بنشیند، ﴿فَمَن يَأۡتِيكُم بِمَآءٖ مَّعِينِۢ﴾ چه کسی برایتان آبی روان می‌آورد که از آن بنوشید و چهارپایانتان و درختان و کشتزارهایتان را از آن آب دهید؟ این استفهام به معنی نفی است؛ یعنی هیچ کسی جز خداوند توانایی چنین کاری را ندارد.