معانی کا ترجمہ سورت مُرسلات - فارسی ترجمہ - تفسیر سعدی - صفحہ نمبر 580 - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

مرسلات

آیت: 1

وَالْمُرْسَلٰتِ عُرْفًا ۟ۙ

خداوند متعال برای زنده شدن پس از مرگ، و جزا یافتن در برابر اعمال، به فرشتگانی سوگند خورده است که پیام آور خوشی و خوبی هستند، و آنان فرشتگانی می‌باشند که خداوند آنان را به منظور اجرای امور تقدیری و شرعی و تدبیر جهان و انزال وحی بر پیامبرانش روانه می‌کند. ﴿وَٱلۡمُرۡسَلَٰتِ عُرۡفٗا﴾ یعنی فرشتگانی که با خوبی و حکمت و مصلحت فرستاده شده‌اند، نه برای امور بد و بیهوده.

آیت: 2

فَالْعٰصِفٰتِ عَصْفًا ۟ۙ

﴿فَٱلۡعَٰصِفَٰتِ عَصۡفٗا﴾ [خداوند به «عاصفات» هم سوگند یاد می‌کند] و آن فرشتگانی هستند که خداوند آنها را می‌فرستد. آنان را در انجام دادن اوامر خودش، به سرعتی مانند سرعت تندباد توصیف کرده است. یا منظور از «عاصفات» بادهای شدیدی است که به سرعت می‌وزند.

آیت: 3

وَّالنّٰشِرٰتِ نَشْرًا ۟ۙ

﴿وَٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشۡرٗا﴾ نیز به «ناشرات» قسم می‌خورد، احتمال دارد که منظور فرشتگانی باشند که آنچه را باید پراکنده نمایند، پراکنده می‌کنند. و احتمال دارد که منظور ابرهایی باشد که خداوند به وسیلۀ آنها زمین را پس از پژمردنش زنده می‌گرداند.

آیت: 4

فَالْفٰرِقٰتِ فَرْقًا ۟ۙ

فَٱلۡفَٰرِقَٰتِ فَرۡقٗا

آیت: 5

فَالْمُلْقِیٰتِ ذِكْرًا ۟ۙ

﴿فَٱلۡمُلۡقِيَٰتِ ذِكۡرًا﴾ نیز به «ملقیات» قسم یاد می‌کند، و آن فرشتگانی هستند که شریف‌ترین فرمان‌ها را فرود می‌آورند؛ پندی که خداوند به وسیلۀ آن بر بندگانش رحم می‌نماید، و به وسیلۀ آن منافع و مصالح بندگان را به آنها تذکر می‌دهد، و این پند را فرشتگان بر پیامبران فرود می‌آورند.

آیت: 6

عُذْرًا اَوْ نُذْرًا ۟ۙ

﴿عُذۡرًا أَوۡ نُذۡرًا﴾ برای اتمام حجت و رفع عذر و یا برای بیم دادن مردم. مردم را از هراس‌هایی که در پیش دارند می‌ترسانند، و عذری برایشان نخواهند گذاشت، آنگاه مردم حجتی بر خداوند نخواهند داشت.

آیت: 7

اِنَّمَا تُوْعَدُوْنَ لَوَاقِعٌ ۟ؕ

﴿إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَٰقِعٞ﴾ زنده شدن پس از مرگ و جزای اعمال که به آن وعده داده می‌شوید، قطعاً به وقوع خواهد پیوست و شکی در آمدن آن نیست.

آیت: 8

فَاِذَا النُّجُوْمُ طُمِسَتْ ۟ۙ

و هنگامی که رخ دهد، تغییرات و هول‌های سختی جهان را در بر می‌گیرد که دل‌ها را پریشان می‌نماید، و مردم به شدّت اندوهگین می‌شوند. پس ستارگان پراکنده می‌شوند و از مدار خود خارج می‌شوند

آیت: 9

وَاِذَا السَّمَآءُ فُرِجَتْ ۟ۙ

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتۡ

آیت: 10

وَاِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ۟ۙ

و کوه‌ها نابود می‌گردند و چون گرد و غبار به هوا پراکنده می‌شوند، و کوه‌ها و زمین به میدانی صاف و هموار که هیچ فراز و نشیبی در آن نیست تبدیل می‌گردند.

آیت: 11

وَاِذَا الرُّسُلُ اُقِّتَتْ ۟ؕ

این همان روزی است که پیامبران در آن روز گرد آورده شده

آیت: 12

لِاَیِّ یَوْمٍ اُجِّلَتْ ۟ؕ

و پس انداخته می‌شوند تا میان آنها و امت‌هایشان حکم و داوری شود. بنابراین فرمود: ﴿لِأَيِّ يَوۡمٍ أُجِّلَتۡ﴾ برای چه روزی پس انداخته و در نظر گرفته شده‌اند؟ [دراینجا] استفهام برای تعظیم است.

آیت: 13

لِیَوْمِ الْفَصْلِ ۟ۚ

سپس پاسخ داد که ﴿لِيَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ﴾ برای روز داوری میان مردم، و جدا کردن برخی از برخی دیگر، و حسابرسی هرکدام از آنان به صورت انفرادی.

آیت: 14

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ۟ؕ

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ

آیت: 15

وَیْلٌ یَّوْمَىِٕذٍ لِّلْمُكَذِّبِیْنَ ۟

سپس کسی را تهدید کرد که این روز را تکذیب می‌کند و فرمود: ﴿وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ﴾ وای برای تکذیب‌کنندگان، و وای بر شدت عذاب و سرانجام بدشان! خداوند به آنها خبر داد و برایشان سوگند خورد، اما آن را تصدیق نکردند؛ بنابراین سزاوار مجازات تند و سخت گشتند.

آیت: 16

اَلَمْ نُهْلِكِ الْاَوَّلِیْنَ ۟ؕ

مگر ما تکذیب‌کنندگانِ پیشین را هلاک نساخته‌ایم؟!

آیت: 17

ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْاٰخِرِیْنَ ۟

سپس از پسینیان، هرکس که تکذیب کند او را هلاک خواهیم کرد.

آیت: 18

كَذٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِیْنَ ۟

و این سنت گذشته و آینده در مورد هر گناهکاری است که باید سزا داده شود. پس چرا از آنچه می‌بینید و می‌شنوید، عبرت نمی‌گیرید؟

آیت: 19

وَیْلٌ یَّوْمَىِٕذٍ لِّلْمُكَذِّبِیْنَ ۟

﴿وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ﴾ در آن روز وای به حال کسانی که بعد از آنکه آیات روشنگر و بلاها و عذاب‌ها را دیدند تکذیب کردند.