معانی کا ترجمہ آیت 14 سورت سورۂ فُصّلت - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

آیت: 14

إِذۡ جَآءَتۡهُمُ ٱلرُّسُلُ مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ قَالُواْ لَوۡ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَٰٓئِكَةٗ فَإِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ

เมื่อบรรดาเราะสูลได้มายังพวกเขาคนแล้วคนเล่า ด้วยการเรียกร้องพวกเขาสู่สิ่งเดียวกัน ได้สั่งใช้พวกเขาไม่ให้เคารพสักการะเว้นแต่พระองค์อัลลอฮเท่านั้น บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจากพวกเขากล่าวว่า หากพระเจ้าของเราทรงประสงค์ แน่นอนพระองค์จะต้องส่งมลาอิกะฮ์ลงมาแก่พวกเขา ดังนั้นเราจึงปฏิเสธศรัทธาในสิ่งที่พวกท่านถูกส่งมา เพราะพวกเจ้าก็เป็นมนุษย์เหมือนกับพวกเรา

حالیہ صفحہ میں آیات کے فوائد:

• الإعراض عن الحق سبب المهالك في الدنيا والآخرة.

การผินหลังจากสัจธรรมเป็นสาเหตุของการพินาศในโลกดุนยาและอาคีเราะฮ์

• التكبر والاغترار بالقوة مانعان من الإذعان للحق.

การยิ่งยโสและความเย่อหยิ่งด้วยกำลังนั้น ทั้งสองอย่างนั้นจะถูกกีดกั้นจากการได้ยินสัจธรรม

• الكفار يُجْمَع لهم بين عذاب الدنيا وعذاب الآخرة.

ผู้ปฏิเสธศรัทธานั้นพวกเขาจะถูกรวบรวมบทลงโทษทั้งดุนยาและอาคีเราะฮ์

• شهادة الجوارح يوم القيامة على أصحابها.

อวัยวะต่างๆ ของร่างกายจะเป็นพยานในวันกียามะฮ์ต่อการกระทำของเจ้าของมัน