Маънолар таржимаси Сура Анфол - Албанча таржима - Бет рақами 180 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 26

وَٱذۡكُرُوٓاْ إِذۡ أَنتُمۡ قَلِيلٞ مُّسۡتَضۡعَفُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ ٱلنَّاسُ فَـَٔاوَىٰكُمۡ وَأَيَّدَكُم بِنَصۡرِهِۦ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

Dhe kujtoni kur ishit të paktë në numër dhe të shtypur në tokë e frikoheshit se njerëzit do t'ju gllabëronin. Pastaj Ai ju strehoi e ju forcoi me ndihmën e Tij dhe ju begatoi me të mira, që të falënderoni.

Оят: 27

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَخُونُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ وَتَخُونُوٓاْ أَمَٰنَٰتِكُمۡ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

O ju që besoni! Mos e tradhtoni Allahun e të Dërguarin dhe mos i tradhtoni amanetet tuaja me vetëdije.

Оят: 28

وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَأَوۡلَٰدُكُمۡ فِتۡنَةٞ وَأَنَّ ٱللَّهَ عِندَهُۥٓ أَجۡرٌ عَظِيمٞ

Dijeni se pasuria dhe fëmijët tuaj janë vetëm sprovë dhe se tek Allahu është shpërblimi i madh.

Оят: 29

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَتَّقُواْ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّكُمۡ فُرۡقَانٗا وَيُكَفِّرۡ عَنكُمۡ سَيِّـَٔاتِكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ

O besimtarë! Nëse i frikësoheni Allahut, Ai do t'ju japë aftësinë për të dalluar të vërtetën nga e kota, do t'jua shlyejë gjynahet dhe do t'ju falë. Allahu është Zotëruesi i mirësive të mëdha.

Оят: 30

وَإِذۡ يَمۡكُرُ بِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيُثۡبِتُوكَ أَوۡ يَقۡتُلُوكَ أَوۡ يُخۡرِجُوكَۚ وَيَمۡكُرُونَ وَيَمۡكُرُ ٱللَّهُۖ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلۡمَٰكِرِينَ

Kujto kur jobesimtarët thurnin kurthe kundër teje: për të të zënë rob, për të të vrarë ose për të të dëbuar. Ata ngrenë kurthe, por edhe Allahu ngre kurthe (kundër tyre), e Allahu më së miri di të ngrejë kurthe.

Оят: 31

وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا قَالُواْ قَدۡ سَمِعۡنَا لَوۡ نَشَآءُ لَقُلۡنَا مِثۡلَ هَٰذَآ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Kur u lexohen ajetet Tona, ata thonë: "I kemi dëgjuar tashmë. Po të donim, edhe ne do të mund të thoshim diçka të tillë. Por këto nuk janë gjë tjetër, veçse trillime të të parëve."

Оят: 32

وَإِذۡ قَالُواْ ٱللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ ٱلۡحَقَّ مِنۡ عِندِكَ فَأَمۡطِرۡ عَلَيۡنَا حِجَارَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ أَوِ ٱئۡتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٖ

Dhe (kujto) kur ata thanë: "O Allah, nëse kjo është e vërteta nga ana Jote, atëherë na lësho rrebesh gurësh nga qielli ose na sill një dënim të dhembshëm."

Оят: 33

وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ مُعَذِّبَهُمۡ وَهُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ

Por, Allahu nuk do t'i dënojë ata përderisa ti (o Muhamed) je në mesin e tyre dhe Allahu nuk do t'i dënojë ata përderisa kërkojnë falje.