Маънолар таржимаси Сура Жин - Инкўча таржима - Бобо Момодий - Қуръони Карим қомуси

ߥߐ߬ߞߎߟߐ ߟߎ߬

Оят: 1

قُلۡ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ ٱسۡتَمَعَ نَفَرٞ مِّنَ ٱلۡجِنِّ فَقَالُوٓاْ إِنَّا سَمِعۡنَا قُرۡءَانًا عَجَبٗا

ߊ߬ ߝߐ߫ ߞߏ߫ ߦߟߌߘߏ߲ ߓߘߊ߫ ߟߐ߬ ߒ ߡߊ߬ ߞߏ߫ ߥߐ߬ߞߎ߬ߟߐ߬ ߞߙߎ ߘߏ߫ ߣߵߊ߬ ߕߟߏߡߊߟߐ߬ ߟߊ߫ ߞߊ߬ ߕߊ߯ ߊ߬ ߝߐ߫ ( ߊ߬ߟߎ߫ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ ߦߋ߫ ) ߏ߬ ߘߐ߫ ߞߏ߫ ߊ߲ ߣߊ߬ ߝߐߞߊ߲߫ ߡߊߞߓߊߣߍ߲߫ ߡߍ߲߫ ߠߊ߫

Оят: 2

يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلرُّشۡدِ فَـَٔامَنَّا بِهِۦۖ وَلَن نُّشۡرِكَ بِرَبِّنَآ أَحَدٗا

ߏ߬ ߘߌ߫ ߞߊ߲ߘߊߟߌ ߞߍ߫ ߖߍߟߋ߲ ߡߊ߬ ߒ߬ߠߎ߫ ߘߏ߲߬ ߟߊߣߍ߲߫ ( ߒ߬ ߡߍ߲ߕߊ ) ߏ߬ ߟߊ߫ ߸ ߊ߲ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߝߏߦߌ߬ ߞߋߟߋ߲߫ ߝߙߊ߬ ߊ߲ ߡߊ߰ߙߌ ߡߊ߬ ߡߎ߬ߕߎ߲߬

Оят: 3

وَأَنَّهُۥ تَعَٰلَىٰ جَدُّ رَبِّنَا مَا ٱتَّخَذَ صَٰحِبَةٗ وَلَا وَلَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߸ ߒ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߓߏ߲߬ߧߊ ߓߘߊ߫ ߞߘߐߕߊ߬߸ ߊ߬ ߡߴߊ߬ ߓߟߏߞߍ߫ ߡߛߏ߬ ߣߌ߫ ߘߋ߲߫ ߛߌ߫ ߟߊ߫

Оят: 4

وَأَنَّهُۥ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى ٱللَّهِ شَطَطٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߊ߲ ߘߐ߫ ߣߊߟߏ߲ߡߊ߫ (ߊߟߊ߫ ߟߐ߲ߓߊߟߌ ) ߟߋ߫ ߕߘߍ߬ ߥߎߦߊ߫ ߝߎ߮ ߝߐ߫ ߟߴߊߟߊ߫ ߡߊ߬

Оят: 5

وَأَنَّا ظَنَنَّآ أَن لَّن تَقُولَ ٱلۡإِنسُ وَٱلۡجِنُّ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا

ߊ߬ ߘߏ߲߬ ߦߋ߫ ߒ߬ߠߎ߬ ߢߣߊ߫ ߟߋ߬ ߒ ߞߏ߫ ߡߐ߱ ߣߌ߫ ߥߐ߬ߞߎߟߐ ߛߌ߫ ߕߍ߫ ߥߎߦߊ ߟߴߊߟߊ߫ ߟߊ߫

Оят: 6

وَأَنَّهُۥ كَانَ رِجَالٞ مِّنَ ٱلۡإِنسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٖ مِّنَ ٱلۡجِنِّ فَزَادُوهُمۡ رَهَقٗا

ߡߐ߱ ߗߍ߬ߡߊ߲ ߘߏ߫ ߟߎ߫ ߝߊ߲߭ ߕߘߍ߬ ߦߴߊ߬ߟߎ߫ ߞߊ߬ߙߌ߬ߝߊ߬ ߟߊ߫ ߥߐ߬ߞߎߟߐ ߗߍ߬ߡߊ߲ ߠߎ߫ ߟߋ߬ ߟߊ߫ ߡߎ߬ߕߎ߲߬ ߸ ߏ߬ ߓߊ߯ ߞߍ߫ ( ߡߐ߱ ) ߏ߬ ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߕߊ߬ߡߌ߲߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߕߐ߬ߢߍ߮ ߡߊߞߊ߬ߝߏ߬ ߟߊ߫

Оят: 7

وَأَنَّهُمۡ ظَنُّواْ كَمَا ظَنَنتُمۡ أَن لَّن يَبۡعَثَ ٱللَّهُ أَحَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߴߏ߬ ߟߎ߬ ߝߣߊ߫ ߞߵߊ߬ ߖߌ߰ ߟߋ߬ ߸ ߦߏ߫ ߊߟߎ߫ ( ߡߐ߱ ߟߎ߫ ) ߞߵߊ߬ ߖߌ߰ ߢߊ ߡߍ߲ ߞߏ߫ ߊߟߊ߫ ߕߍߣߊ߬ ߣߌߡߊ߫ ߛߌ߫ ߟߊߥߟߌ߬ ߟߊ߫ ( ߞߋߟߊ ߘߌ߫ ) ߡߎ߬ߕߎ߲߬

Оят: 8

وَأَنَّا لَمَسۡنَا ٱلسَّمَآءَ فَوَجَدۡنَٰهَا مُلِئَتۡ حَرَسٗا شَدِيدٗا وَشُهُبٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߸ ߊ߲ߠߎ߫ ߣߵߊ߲ ߡߊ߰ ߟߊ ߛߊ߲ ߠߊ߫ ߸ ߊ߲ ߞߵߊ߬ ߝߊߣߍ߲ ߕߘߍ߬ ߞߣߐ߬ߜߍ߲߬ߓߊ߰ ߜߍߟߍ߲ ߠߎ߬ ߣߌ߫ ߟߏ߬ߟߏ߬ ߕߡߊ߫ ( ߕߍ߰ߟߊ ) ߟߎ߬ ߟߊ߫

Оят: 9

وَأَنَّا كُنَّا نَقۡعُدُ مِنۡهَا مَقَٰعِدَ لِلسَّمۡعِۖ فَمَن يَسۡتَمِعِ ٱلۡأٓنَ يَجِدۡ لَهُۥ شِهَابٗا رَّصَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߊ߲ ߕߎ߲߬ ߦߋ߫ ߒ߬ ߛߌ߰ ߟߊ߫ ߛߌ߰ ߦߌߟߊ ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߛߊ߲ ߢߊߝߍ߬ ߕߟߏߡߊߟߐ߫ ߞߊߡߊ߬ ߝߛߊߦߌ߫ ߸ ߞߏ߬ߣߌ߲߬ ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߕߟߏߡߊߟߐ ߞߍ߫ ߛߌߛߍ߲߬ ߌߞߘߐ߫ ߏ߬ ߘߌ߫ ߟߏ߬ߟߏ߬ ߕߡߊ߫ ( ߕߍ߰ߟߊ ) ߘߏ߫ ߛߐ߬ߘߐ߲߫ ߊ߬ ߡߊߞߐ߬ߣߐ߲߬ ߠߊ߫ ߜߟߊ߬ߟߊ߫

Оят: 10

وَأَنَّا لَا نَدۡرِيٓ أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ أَرَادَ بِهِمۡ رَبُّهُمۡ رَشَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߒ߬ߠߎ߫ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߊ߬ ߟߐ߲߫ ߞߎߟߊߞߏߕߍ߫ ߣߌ߫ ߖߎ߯ߡߊ߲߫ ߠߋ߬ ߟߊߢߌߣߌ߲ߣߍ߲߫ ߘߎ߱ ߘߏ߲߬ߞߏ ߟߎ߬ ߞߊߡߊ߬ ߥߟߴߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߣߊ߬ ߞߊ߲ߘߦߊ߫ ߟߋ߬ ߟߊߢߌߣߌ߲߫ ߠߴߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫؟

Оят: 11

وَأَنَّا مِنَّا ٱلصَّٰلِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَٰلِكَۖ كُنَّا طَرَآئِقَ قِدَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߓߊ ߢߊ߬ߟߌ߬ߟߊ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߒ߬ ߢߊߝߍ߬ ߝߛߊߦߌ߫ ߘߏ߫ ߜߘߍ߫ ߟߎ߫ ߦߴߊ߲ ߘߐ߫ ߏ߬ ߘߎ߰ߟߊ߫ ߸ ߓߊ ߊ߲ ߕߘߍ߬ ߕߊ߯ߛߌߟߊ߫ ߓߐߣߍ߲ߢߐ߲߰ߡߊ ߟߎ߫ ߟߋ߫ ߞߊ߲߬

Оят: 12

وَأَنَّا ظَنَنَّآ أَن لَّن نُّعۡجِزَ ٱللَّهَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَن نُّعۡجِزَهُۥ هَرَبٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߊ߲ߠߎ߫ ߞߏ߬ߣߌ߲ ߞߵߊ߬ ߖߌ߰ ߟߋ߬ ߒ ߞߏ߫ ߊ߲ ߕߍߣߵߊߟߊ߫ ߓߟߏߡߊߓߊ߬ߟߌ߬ ߟߊ߫ ߘߎ߱ ߞߊ߲߬ ߸ ߊ߲ ߘߏ߲߬ ߕߍߣߵߊ߬ ߟߊߞߏ߬ߙߌ߬ ߟߊ߫ ߓߏ߬ߙߌ߬ ߘߐ߫

Оят: 13

وَأَنَّا لَمَّا سَمِعۡنَا ٱلۡهُدَىٰٓ ءَامَنَّا بِهِۦۖ فَمَن يُؤۡمِنۢ بِرَبِّهِۦ فَلَا يَخَافُ بَخۡسٗا وَلَا رَهَقٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߴߏ߬ ߡߊ߬ ߸ ߊ߲ ߣߊ߬ ߞߊ߲ߘߦߊ ߡߍ߲߫ ߠߊ ߌߞߘߐ߫ ߊ߲ ߟߊ߫ ߘߴߊ߬ ߟߊ߫ ߸ ߡߍ߲ ߘߏ߲߬ ߓߊ߯ ߟߴߊ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߏ߬ ߕߍ߫ ߛߌߟߊ߲߫ ( ߊ߬ ߟߊ߫ ) ߢߌ߬ߡߊ߬ ߟߊߘߛߏ߫ ߣߌ߫ ( ߊ߬ ) ߞߎ߲߬ߞߏ߬ ߘߐ߬ߥߙߊ߬ ߛߌ߫ ߢߍ߫

Оят: 14

وَأَنَّا مِنَّا ٱلۡمُسۡلِمُونَ وَمِنَّا ٱلۡقَٰسِطُونَۖ فَمَنۡ أَسۡلَمَ فَأُوْلَٰٓئِكَ تَحَرَّوۡاْ رَشَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߖߘߍ߬ߞߟߏ߬ߦߊ߬ߓߊ߮ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߒ߬ ߘߐ߫ ߝߛߊߦߌ߫ ߘߎ߬ߓߊ߮ ߟߎ߬ ߝߣߊ߫ ߦߋ߫ ߒ߬ ߘߐ߫ ߸ ߡߍ߲ ߠߎ߫ ߘߏ߲߬ ߓߊ߯ ߊ߬ߟߎ߫ ߖߘߍ߬ߞߟߏ߬ߦߊ߫ ߏ߬ ߟߎ߫ ߣߊ߬ ߞߊ߲ߘߦߊ ߟߋ߬ ߛߎߥߊ߲ߘߌ߫ ߟߴߏ߬ ߘߌ߫

Оят: 15

وَأَمَّا ٱلۡقَٰسِطُونَ فَكَانُواْ لِجَهَنَّمَ حَطَبٗا

ߒ߬ߓߊ߬ ߘߎ߬ߓߊ߮ ߟߎ߫ ߟߋ߬ ߞߍߕߐ߫ ߔߊߦߌߔߊߦߌ ߟߐ߮ ߘߌ߫ ߛߊ߫

Оят: 16

وَأَلَّوِ ٱسۡتَقَٰمُواْ عَلَى ٱلطَّرِيقَةِ لَأَسۡقَيۡنَٰهُم مَّآءً غَدَقٗا

ߤߊߟߌ߬ ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߓߍ߯ ߕߎ߲߬ ߞߵߊ߬ߟߎ߬ ߟߊߕߋߟߋ߲߫ ߕߊ߯ߛߌߟߊ߫ ߞߋߟߋ߲߫ ߞߊ߲߬ ߸ ߒ߬ ߕߘߍ߬ ߘߴߊ߬ߟߎ߬ ߟߊߡߌ߲߬ ߖߌ߫ ߛߌߦߊߡߊ߲߫ ߠߊ߫

Оят: 17

لِّنَفۡتِنَهُمۡ فِيهِۚ وَمَن يُعۡرِضۡ عَن ذِكۡرِ رَبِّهِۦ يَسۡلُكۡهُ عَذَابٗا صَعَدٗا

ߛߴߊ߲ ߘߴߊ߬ߟߎ߬ ߞߘߐߓߐ߫ ߏ߬ ߟߊ߫ ߛߍߣߍ߲߬ ، ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߊ߬ ߞߐߘߏ߲߬ ߊ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߞߏߝߐ ߟߊ߫ ߊ߬ ߘߴߏ߬ ߟߊߘߏ߲߬ ߖߊ߲߰ߞߕߊ߬ ߜߍߟߍ߲ ߘߐ߫

Оят: 18

وَأَنَّ ٱلۡمَسَٰجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدۡعُواْ مَعَ ٱللَّهِ أَحَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߕߌ߲ߓߌߘߌ߲ߘߊ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߊߟߊ߫ ߕߊ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߸ ߏ߬ ߘߐ߫ ߊߟߎ߫ ߞߊߣߊ߬ ߝߋ߲߫ ߛߌ߫ ߞߟߌ߫ ߊߟߊ߫ ߝߍ߬

Оят: 19

وَأَنَّهُۥ لَمَّا قَامَ عَبۡدُ ٱللَّهِ يَدۡعُوهُ كَادُواْ يَكُونُونَ عَلَيۡهِ لِبَدٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߊߟߊ߫ ߟߊ߫ ߖߐ߲߭ ߣߵߊ߬ ߟߐ߬ ߟߊ ߊ߬ ߞߟߌ߫ ߞߊߡߊ߬ ߸ ߊ߬ߟߎ߫ ߕߎ߲߬ ߓߍߢߌߣߌ߲߫ ߞߵߊ߬ߟߎ߬ ߡߐ߲߫ ߊ߬ ߡߊ߬ ( ߊ߬ ߟߊ߫ ߦߟߌߘߏ߲ߞߊ߲߫ ߟߊߛߋߕߊ߫ ߢߌߡߊ ߟߊ߫ ߢߊߞߘߐߓߐߟߌ ߞߏߛߐ߲߬

Оят: 20

قُلۡ إِنَّمَآ أَدۡعُواْ رَبِّي وَلَآ أُشۡرِكُ بِهِۦٓ أَحَدٗا

ߊ߬ ߟߊߛߋ߫ ߞߏ߫ ߒߠߋ ߦߋ߫ ߒ ߡߊ߰ߙߌ ߟߋ߬ ߞߟߌ߫ ߟߊ߫ ߘߋ߬ ߸ ߒ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߝߏߦߌ߬ ߞߋߟߋ߲߫ ߜߙߊ߬ ߟߴߊ߬ ߡߊ߬

Оят: 21

قُلۡ إِنِّي لَآ أَمۡلِكُ لَكُمۡ ضَرّٗا وَلَا رَشَدٗا

ߊ߬ ߟߊߛߋ߫ ߞߏ߫ ߒߠߋ ߕߍ߫ ߡߊ߲߬ߕߙߐ߬ ߣߌ߫ ߤߙߊ߫ ߛߌ߫ ߡߙߊ߬ ߟߴߊߟߎ߫ ߦߋ߫

Оят: 22

قُلۡ إِنِّي لَن يُجِيرَنِي مِنَ ٱللَّهِ أَحَدٞ وَلَنۡ أَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلۡتَحَدًا

ߊ߬ ߟߊߛߋ߫ ߞߏ߫ ߒߠߋ ߸ ߝߏߦߌ߬ ߞߋߟߋ߲߫ ߕߍ߫ ߒ ߠߊߞߛߌ߫ ߊߟߊ߫ ߡߊ߬ ߸ ߒ ߘߏ߲߬ ߕߍߣߊ߫ ߛߍ߲߬ߓߍ߬ ߦߌߟߊ߫ ߛߐ߬ߘߐ߲߬ ߠߴߊߟߊ߫ ߡߊ߬ ( ߒ ߢߡߊߘߏ߲߰ߞߏ ߘߐ߫ )

Оят: 23

إِلَّا بَلَٰغٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِسَٰلَٰتِهِۦۚ وَمَن يَعۡصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَإِنَّ لَهُۥ نَارَ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدًا

ߝߏ߫ ߗߋ߫ ߟߊߛߋ ߞߊ߬ ߝߘߴߊߟߊ߫ ߟߊ߫ ߊ߬ ߣߴߊ߬ ߞߋߟߦߊ ߟߎ߬ ، ߡߍ߲ ߘߏ߲߬ ߓߊ߯ ߊߟߊ߫ ߣߴߊ߬ ߟߊ߫ ߞߋߟߊ ߛߐ߬ߛߐ߬ ߸ ߔߊߦߌߔߊߦߌ ߕߊ ߟߴߏ߬ ߦߋ߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߡߍ߲ߕߐ߫ ߏ߬ ߟߋ ߘߐ߫ ߞߘߊߎ߫

Оят: 24

حَتَّىٰٓ إِذَا رَأَوۡاْ مَا يُوعَدُونَ فَسَيَعۡلَمُونَ مَنۡ أَضۡعَفُ نَاصِرٗا وَأَقَلُّ عَدَدٗا

ߝߏ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߓߊ߯ ߞߏ߫ ߦߋ߫ ߕߘߋ߫ ߞߐ߲߬ߞߐ߲߬ ߞߍߣߴߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬ ߡߍ߲ ߘߐ߫ ߸ ߞߏ߬ߣߌ߲߬ ߊ߬ߟߎ߬ ߘߌߣߵߊ߬ ߟߐ߲߫ ߡߍ߲ ߘߍ߬ߡߍ߲߬ߓߊ߮ ߖߐ߲ߝߐ߲ߣߍ߲ߓߊ ߦߋ߫ ߸ ߊ߬ ߣߴߊ߬ ߕߜߋ߫ ߦߙߌߞߊ ߘߐ߫

Оят: 25

قُلۡ إِنۡ أَدۡرِيٓ أَقَرِيبٞ مَّا تُوعَدُونَ أَمۡ يَجۡعَلُ لَهُۥ رَبِّيٓ أَمَدًا

ߊ߬ ߟߊߛߋ߫ ߞߏ߫ ߒߠߋ ߡߴߊ߬ ߟߐ߲߫ ߞߐ߲߬ߞߐ߲߬ ߞߍߣߴߊߟߎ߫ ߡߊ߬ ߡߍ߲ ߘߐ߫ ߣߴߏ߬ ߛߎ߬ߘߎ߲߬ߡߊ߲߫ ߠߋ߬ ߥߟߊ߫ ߒ ߡߊ߰ߙߌ ߣߊ߬ ߞߎ߲߬ߕߊ߯ ߟߋ߬ ߞߍ߫ ߟߴߊ߬ ߟߊ߫؟

Оят: 26

عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ فَلَا يُظۡهِرُ عَلَىٰ غَيۡبِهِۦٓ أَحَدًا

ߘߏ߲߰ߣߍ߲ ߟߐ߲ߓߊ߮ ߟߋ߬ ߸ ߊ߬ ߕߍ߫ ߊ߬ ߟߊ߫ ( ߘߏ߲߰ߣߍ߲߬ ) ߕߎ߲ߕߎ߲ ߏ߬ ߦߌߘߊߞߊ߬ ߟߊ߫ ߡߐ߰ ߛߌ߫ ߟߊ߫

Оят: 27

إِلَّا مَنِ ٱرۡتَضَىٰ مِن رَّسُولٖ فَإِنَّهُۥ يَسۡلُكُ مِنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَمِنۡ خَلۡفِهِۦ رَصَدٗا

ߝߏ߫ ߊ߬ ߓߊ߯ ߘߌ߬ߢߍ߬ ߡߍ߲ ߦߋ߫ ߞߋߟߊߘߋ߲߫ ߘߐ߫ ( ߊ߬ ߘߏ߫ ߟߐ߲߫ ߞߏ ߘߐ߫ ) ߘߋ߬ ߸ ߏ߬ ߓߊ߯ ߞߍ߫ ߊ߬ ߘߌ߫ ߕߊ߲߬ߞߊ߬ߟߌ߬ߟߊ ߓߌ߬ߟߊ߫ ߏ߬ ߢߍߕߐߟߊ ߣߴߊ߬ ߞߕߐߟߊ ( ߓߍ߯ ) ߘߐ߫

Оят: 28

لِّيَعۡلَمَ أَن قَدۡ أَبۡلَغُواْ رِسَٰلَٰتِ رَبِّهِمۡ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيۡهِمۡ وَأَحۡصَىٰ كُلَّ شَيۡءٍ عَدَدَۢا

ߛߴߊ߬ ߖߍ߬ߘߍ ߘߴߊ߬ ߟߐ߲߫ ߞߴߏ߬ ߟߎ߫ ߞߵߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߗߋ ߟߎ߬ ߟߊߛߋ߫ ߸ ߊ߬ ߘߏ߲߬ ߞߵߏ߬ ߟߎ߬ ߓߘߊߞߏ ߟߎ߬ ߟߊߝߏ߬ ߟߋ߬ ߸ ߊ߬ ߣߴߊ߬ ߞߊ߬ ߝߋ߲ ߓߍ߯ ߦߙߌߞߊ ߖߊ߬ߕߋ߫ ߟߋ߬ ߞߐߘߍ߫