Маънолар таржимаси Оят 71 Сура Зумар сураси - Ашантийча таржима - Қуръони Карим қомуси

Оят: 71

وَسِيقَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا فُتِحَتۡ أَبۡوَٰبُهَا وَقَالَ لَهُمۡ خَزَنَتُهَآ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَتۡلُونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِ رَبِّكُمۡ وَيُنذِرُونَكُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَاۚ قَالُواْ بَلَىٰ وَلَٰكِنۡ حَقَّتۡ كَلِمَةُ ٱلۡعَذَابِ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

Yεbεka wͻn a wͻyii boniayε no so akuo-akuo akͻ Amanehunu gya no mu, akͻpem sε wͻbεba (egya no) ho (wͻ εberε) a yɛabuebue n’apono no. (Egya no) so awεnfoͻ no bεka akyerε wͻn sε: “Enti Asomafoͻ anfiri mo mu amma mo hͻ a wͻbεkenkan mo Wura Nyankopͻn nsεm no kyerεε mo, εna wͻbͻͻ mo kͻkͻ fa mo nnεda yi nhyiamu ho?” Wͻbεka sε: “Aane! Nanso asotwee no asεm no ayε nokorε atia boniayεfoͻ no “.