Маънолар таржимаси Оят 113 Сура Наҳл сураси - Қуръон Каримнинг асомийча мухтасар таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 113

وَلَقَدْ جَآءَهُمْ رَسُوْلٌ مِّنْهُمْ فَكَذَّبُوْهُ فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَهُمْ ظٰلِمُوْنَ ۟

মক্কাৰ অধিবাসীসকলৰ ওচৰলৈ সিহঁতৰ মাজৰ পৰাই এজন ৰাছুল আহিল, যাৰ সত্যবাদিতা আৰু আমানতদাৰিতা সম্পৰ্কে সিহঁত অধিক অৱগত আছিল। তেওঁ হৈছে মুহাম্মদ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লাম। কিন্তু সিহঁতে তেওঁক আৰু তেওঁৰ প্ৰতিপালকে তেওঁৰ ওপৰত যি অৱতীৰ্ণ কৰিছিল সেয়া অস্বীকাৰ কৰিলে। ফলস্বৰূপে সিহঁতৰ ওপৰত ভয় আৰু দুৰ্ভিক্ষৰূপে আল্লাহৰ শাস্তি অৱতীৰ্ণ হ'ল। সিহঁত নিজেই নিজৰ ওপৰত অন্যায় কৰিছিল, কাৰণ সিহঁতে আল্লাহৰ লগত শ্বিৰ্ক কৰি আৰু তেওঁৰ ৰাছুলক অস্বীকাৰ কৰি নিজকে বিনাশৰ গৰালত পেলাইছিল।

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الجزاء من جنس العمل؛ فإن أهل القرية لما بطروا النعمة بُدِّلوا بنقيضها، وهو مَحْقُها وسَلْبُها ووقعوا في شدة الجوع بعد الشبع، وفي الخوف والهلع بعد الأمن والاطمئنان، وفي قلة موارد العيش بعد الكفاية.

আল্লাহে প্ৰত্যেক কৰ্মৰ প্ৰতিদান সমপৰ্যায়ৰ কৰ্মৰ দ্বাৰা দান কৰে। এতেকে জনবসতিৰ অধিবাসীসকলে যেতিয়া নিয়ামতকলৈ অহংকাৰ কৰিবলৈ ধৰিলে, তেতিয়া সিহঁতক ইয়াৰ বিপৰীত বস্তু প্ৰদান কৰা হ'ল। অৰ্থাৎ সিহঁতক প্ৰদান কৰা নিয়ামত কাঢ়ি লোৱা হ'ল, আৰু সিহঁতে প্ৰশস্ত জীৱন-যাপন কৰাৰ পিছত দুৰ্ভিক্ষত পতিত হ'ল, নিৰাপত্তা তথা শান্তিৰ পিছত ভয়-ভীতি সোমাই পৰিল, সুখী জীৱনৰ পিছত আৰ্থিক অনাটনে দেখা দিলে।

• وجوب الإيمان بالله وبالرسل، وعبادة الله وحده، وشكره على نعمه وآلائه الكثيرة، وأن العذاب الإلهي لاحقٌ بكل من كفر بالله وعصاه، وجحد نعمة الله عليه.

আল্লাহ আৰু তেওঁৰ ৰাছুলৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰা আৰু কেৱল এক আল্লাহৰ ইবাদত কৰা তথা তেওঁৰ অপৰিসীম নিয়ামতৰ কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰা অপৰিহাৰ্য। কাৰণ প্ৰত্যেক পাপিষ্ঠ ব্যক্তি, আল্লাহৰ লগত কুফৰী কৰা ব্যক্তি আৰু আল্লাহৰ নিয়ামত অস্বীকাৰ কৰা ব্যক্তি আল্লাহৰ শাস্তিৰ সন্মুখীন হ'ব।

• الله تعالى لم يحرم علينا إلا الخبائث تفضلًا منه، وصيانة عن كل مُسْتَقْذَر.

আল্লাহে তেওঁৰ অনুগ্ৰহত মানুহক প্ৰত্যেক অপৱিত্ৰ বস্তুৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ কেৱল নিকৃষ্ট বস্তুবোৰকেই হাৰাম কৰিছে।