Маънолар таржимаси Оят 27 Сура Аъроф сураси - Қуръон Каримнинг асомийча мухтасар таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 27

یٰبَنِیْۤ اٰدَمَ لَا یَفْتِنَنَّكُمُ الشَّیْطٰنُ كَمَاۤ اَخْرَجَ اَبَوَیْكُمْ مِّنَ الْجَنَّةِ یَنْزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِیُرِیَهُمَا سَوْاٰتِهِمَا ؕ— اِنَّهٗ یَرٰىكُمْ هُوَ وَقَبِیْلُهٗ مِنْ حَیْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ ؕ— اِنَّا جَعَلْنَا الشَّیٰطِیْنَ اَوْلِیَآءَ لِلَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟

হে আদম সন্তান! চয়তানে যাতে তোমালোকক তাক্বৱাৰ পোছাক আৰু শাৰীৰিক পোছাক পৰিত্যাগ কৰাই এই গুনাহক সৌন্দৰ্যময় কৰি প্ৰলুব্ধ কৰিব নোৱাৰে। কিয়নো সি তোমালোকৰ পিতৃ- মাতৃক নিষিদ্ধ বৃক্ষৰ ফল ভক্ষণ কৰা কাৰ্যক সৌন্দৰ্যময় কৰি প্ৰৱঞ্চনা কৰিছিল। ফলত তেওঁলোক জান্নাতৰ পৰা বহিষ্কৃত হৈছিল আৰু তেওঁলোকৰ গুপ্তাঙ্গ প্ৰকাশ পাইছিল। প্ৰকৃততে চয়তান আৰু তাৰ সন্তানবোৰে তোমালোকক দেখা পায়, কিন্তু তোমালোকেহে সিহঁতক দেখা নোপোৱা। এতেকে তোমালোকে সিহঁতৰ পৰা সাৱধান থাকিব লাগিব। লগতে আমি চয়তানক এনেকুৱা লোকৰ বন্ধু বনাই দিছো যিসকলে আল্লাহৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ নকৰে। আনহাতে সৎকৰ্ম কৰা ঈমান্দাৰ সকলৰ ওপৰত চয়তানৰ কোনো প্ৰভাৱ নপৰে।

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من أَشْبَهَ آدم بالاعتراف وسؤال المغفرة والندم والإقلاع - إذا صدرت منه الذنوب - اجتباه ربه وهداه. ومن أَشْبَهَ إبليس - إذا صدر منه الذنب بالإصرار والعناد - فإنه لا يزداد من الله إلا بُعْدًا.

যি ব্যক্তিয়ে কোনো গুনাহ হোৱাৰ পিছত আদম আলাইহিছ ছালামৰ দৰে নিজৰ গুনাহ স্বীকাৰ কৰে আৰু লজ্জিত হয় লগতে সেইটো পৰিত্যাগ কৰি আল্লাহৰ ওচৰত ক্ষমা বিচাৰে, আল্লাহে তাক নিৰ্বাচিত কৰে আৰু তাক হিদায়ত দিয়ে। আনহাতে যিয়ে ইবলীছৰ পন্থা অৱলম্বন কৰি গুনাহৰ পিছত গুনাহ কৰি থাকে, সি আল্লাহৰ পৰা প্ৰত্যেক মুহূৰ্তত আঁতৰি গুচি যায়।

• اللباس نوعان: ظاهري يستر العورةَ، وباطني وهو التقوى الذي يستمر مع العبد، وهو جمال القلب والروح.

পোছাক দুই প্ৰকাৰঃ এটা বাহ্যিক বস্ত্ৰ, যিটো লজ্জাস্থান ঢাকিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়, আৰু দ্বিতীয়টো হৈছে আভ্যন্তৰীণ, সেইটো হৈছে তাক্বৱা, যিটো সদায় বান্দাৰ লগত থাকে, সেইটোৱে অন্তৰ তথা ৰূহৰ সৌন্দৰ্য।

• كثير من أعوان الشيطان يدعون إلى نزع اللباس الظاهري؛ لتنكشف العورات، فيهون على الناس فعل المنكرات وارتكاب الفواحش.

চয়তানৰ বহুতো সহাকাৰীয়ে বাহ্যিক বস্ত্ৰ হৰণ কৰিবলৈ অৰ্থাৎ উলঙ্গতাক প্ৰসাৰ কৰিবলৈ প্ৰয়াস কৰে। যাতে লজ্জাস্থান প্ৰকাশ পায় আৰু মানুহে নিৰ্লজ্জতা আৰু অশ্লীল কামবোৰ অনায়াসে কৰিব পাৰে।

• أن الهداية بفضل الله ومَنِّه، وأن الضلالة بخذلانه للعبد إذا تولَّى -بجهله وظلمه- الشيطانَ، وتسبَّب لنفسه بالضلال.

হিদায়ত আল্লাহৰ অনুগ্ৰহত পোৱা যায়, আৰু পথভ্ৰষ্টতা আল্লাহে বান্দাক অসহায় এৰি দিয়াৰ ফলত তাৰ ভাগ্যত পৰিণত হয়। যেতিয়া সি অজ্ঞতাবশতঃ আৰু অন্যায়ৰ ফলত চয়তানক বন্ধু বনাই লয়।