Маънолар таржимаси Сура Аъло - Асомийча таржима - Рафиқулислом Ҳабибурраҳмон - Бет рақами 592 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 11

وَیَتَجَنَّبُهَا الْاَشْقَی ۟ۙ

আৰু যিজন দুৰ্ভগীয়া সিয়েই ইয়াক অগ্ৰাহ্য কৰিব,

Оят: 12

الَّذِیْ یَصْلَی النَّارَ الْكُبْرٰی ۟ۚ

সি ভয়াৱহ জুইত প্ৰৱেশ কৰিব।

Оят: 13

ثُمَّ لَا یَمُوْتُ فِیْهَا وَلَا یَحْیٰی ۟ؕ

তাৰ পিছত সি তাত মৃত্যুবৰণো কৰিব নোৱাৰিব আৰু জীৱিতও থাকিব নোৱাৰিব।

Оят: 14

قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ

নিশ্চয় সিয়েই সফলতা লাভ কৰে, যিয়ে আত্মশুদ্ধি কৰে।

Оят: 15

وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهٖ فَصَلّٰی ۟ؕ

লগতে তাৰ প্ৰতিপালকৰ নাম স্মৰণ কৰে আৰু ছালাত আদায় কৰে।

Оят: 16

بَلْ تُؤْثِرُوْنَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۚۖ

কিন্তু তোমালোকে পৃথিৱীৰ জীৱনকহে প্ৰাধান্য দিয়া,

Оят: 17

وَالْاٰخِرَةُ خَیْرٌ وَّاَبْقٰی ۟ؕ

অথচ আখিৰাত হৈছে সৰ্বোত্তম আৰু স্থায়ী।

Оят: 18

اِنَّ هٰذَا لَفِی الصُّحُفِ الْاُوْلٰی ۟ۙ

নিশ্চয় ইয়াৰ বৰ্ণনা আছে পূৰ্বৱৰ্তী ছহীফাসমূহত,

Оят: 19

صُحُفِ اِبْرٰهِیْمَ وَمُوْسٰی ۟۠

ইব্ৰাহীম আৰু মূছাৰ ছহীফাসমূহত।