Маънолар таржимаси Оят 42 Сура Тавба сураси - Бисаянча таржима - Руввадут таржама маркази - Қуръони Карим қомуси

Оят: 42

لَوۡ كَانَ عَرَضٗا قَرِيبٗا وَسَفَرٗا قَاصِدٗا لَّٱتَّبَعُوكَ وَلَٰكِنۢ بَعُدَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلشُّقَّةُۚ وَسَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ لَوِ ٱسۡتَطَعۡنَا لَخَرَجۡنَا مَعَكُمۡ يُهۡلِكُونَ أَنفُسَهُمۡ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

Kun kini usa lamang ka diha-diha dayon nga kaayohan ug usa ka masayon nga pagpanaw, sila misunod kaninyo, apan ang gilay-on (sa pagpanaw sa Tabuk) taas (layo) kanila, ug sila nanumpa (sa Ngalan) sa Allah, “Kun makaya lang namo, sa pagkatinuod kami miuban na kaninyo.” Sila ang naglaglag sa ilang kaugalingon ug nasayran sa Allah nga sila mga bakakon.