Маънолар таржимаси Оят 17 Сура Нисо сураси - Дарийча таржима - Қуръони Карим қомуси

Оят: 17

إِنَّمَا ٱلتَّوۡبَةُ عَلَى ٱللَّهِ لِلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلسُّوٓءَ بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٖ فَأُوْلَٰٓئِكَ يَتُوبُ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

جز این نیست که (وعدۀ) قبول توبه بر ذمۀ الله است (الله متعال بر خود واجب گردانیده است). (این) تنها برای آنانی است که به نادانی کار بد می‌کنند، و باز به زودی (از گناه خویش) توبه می‌کنند. پس این گروه است که الله توبه‌شان را قبول می‌کند، و الله دانای باحکمت است.